Anders nog iets? | Kuddedieren

Mensen zijn sociale wezens. Nou ja, verreweg de meesten dan. Mensen zijn de slimst levende soort op aarde. Nou ja, velen in elk geval. En mensen zijn, negatief gezegd, kuddedieren. Nou ja, de één duidelijk wat meer dan de ander. En of u wilt of niet, er zullen altijd sociale groeperingsvormen, (sub)culturen, leiders en voorbeeldfiguren blijven bestaan. Ze zijn er om onszelf goed te laten voelen. We hebben ze nodig. Een groot gedeelte van kuddegedrag onder de bevolking, komt tegenwoordig voort uit het grote aanbod van de diverse media. We worden de hele dag door doodgegooid met nieuwtjes, trends en lifestyles. Van alle kanten worden we geïntimideerd om ergens bij te horen. En natuurlijk ligt de hele wereld aan onze voeten via de smartphone. Voor veel mensen de liefde van hun leven. Geen wonder dat een groot deel van onze populaire populatie rondloopt met een smartphone vastgeketend in zijn of haar hand (had ik het niet over kuddegedrag??), maar dat terzijde. Kortom, je komt niet onder verleidingen uit. En voor je het weet hoor je bij een bepaalde groep/massa/kudde.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022
Foto: Wall in Palestine (cc)

Leven in tijden van zelfopgelegde repressie

OPINIE - Ergens vorige eeuw heeft een eerdere generatie gepoogd zich met veel gedoe te bevrijden van de knellende maatschappelijke banden. Een tijdje groeide de vrijheid. Maar al snel werd deze beperkte vrijheid misbruikt voor politiek gewin. Anderen zouden die vrijheid afpakken als je niet op partij X stemde zodat ze maatregelen konden nemen. En maatregelen namen ze. Maar de vrijheid werd er niet beter op.

En nu zijn we zover dat we roepen om meer maatregelen om de vrijheid in te perken, terwijl de politici achter de meute moeten aanhollen.

Het probleem is alleen dat we denken dat we de vrijheid van anderen gaan beperken om die van onszelf te beschermen. Maar niets is minder waar.

We zien nieuwe religies als een bedreiging en wensen de uitingen te beperken. Een hoofddoek is ongepast en onwenselijk. De politiek past zich aan. En nu krijgt u straks geen uitkering meer als u geen ‘gepaste’ kleding draagt.

Terroristen zijn een groot gevaar en we moeten alles op alles zetten om ze te pakken te krijgen voor ze iets kunnen doen. Vergaande digitale surveillance zetten we in om zo vroeg mogelijk te zien of iemand van het strakke pad afdwaalt. Maar intussen houden we iedereen in de gaten, ook de “onschuldigen”. En zal iedere afwijking geregistreerd worden en tot in lengte der dagen opgeslagen.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.