Kunst op Zondag | Alter ego

Het zelfportret als kritische beschouwing van identiteit, het zegt natuurlijk veel over de kunstenaar én over ‘de ander’. Vandaag vier kunstenaars/fotografen wiens zelfportretten geen letterlijke weergave van zichzelf zijn, maar waar ze iets of iemand anders zijn geworden. Een ‘andere ik’ waardoor een ander aan het denken kan worden gezet over identiteit, kracht of kwetsbaarheid, rol- en gedragspatronen en onderlinge menselijke verhoudingen. In Londen viert de National Portrait Gallery de 65e verjaardag van Cindy Sherman met een retrospectief van haar vroege jaren-70 werk tot haar huidige werk. Vrijwel vanaf het begin van haar carrière acteerde ze zelf op haar foto’s. Al haar werken die  ‘Untitled’ heten laten alleen daardoor al ruimte voor interpretatie, bijna allemaal suggereren ze in ieder geval een of ander drama. Dat geldt zeker voor de serie fictieve filmscènes. Iemand die geen keukenprinses wil zijn? Untitled Film Still #10, 1978.

Door: Foto: Joan (cc)

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het Saillant | Het Groene Boekje van Gerda

SaillantLOGOIk vind het een geruststellende gedachte dat Ronald Plasterk atheïst is, als wetenschapsminister. Ook de informatie dat André Rouvoet ergens vertelt dat hij zelf puberkids heeft, vind ik nog wel binnen de grens van relevant bij zijn baan. Maar Gerda? Is er dan niemand die tegen haar zegt: ‘Niet doen!’ Sinds wanneer moet beleid een jurkje aan?

“Ik meld het u maar vast. Ik ben niet glamoureus.” Dat vertelt Gerda de lezertjes van de Libelle en de Margriet. Ja, ja. Het staat in het nieuwe personality glossy dat het vijfenzeventig jarige bestaan van het ministerie van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij moet bestempelen. In het blad wordt uit de doeken gedaan hoe nuchter ons Gerda eigenlijk is. En dat ze problemen graag op de keukentafel oplost.

In het blad ook nog een plekje voor bisschop Hurkmans, die – op kosten van het jarige departement – vertelt dat God uitkomst biedt in barre tijden. Laat de kinderen tot mij komen. Gerda en God, moeten samen full-color bij miljoenen dames op de keukentafel terecht komen. En dat heet dan: voorlichting. Ja, in de marge ook nog een enkele lanbouwondernemer. Fotootje, tekstje.

Maar wat weet ik na het lezen van Gerda nou eigenlijk over het vijfenzeventig jarig bestaan van het landbouwdepartement? Nou, eh, niks. Ik weet dat Gerda graag jogt. Dat ze voldoende verdient om regelmatig biologisch te eten. Dat ze een druk leven heeft. En zo nog wat gemeenplaatsen. Oh, en ze meent ook dat u met uw kindjes vaker de natuur in moet. En dat u naar koeien moet kijken.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Theoloogje spelen

“Als we nu eens beginnen met mensen aan te spreken op hun gedrag in plaats van theoloogje te spelen met onzinnige citaten die al dan niet in het heilige schrift zouden staan, zou de haak misschien eindelijk verder kunnen op de plaat, want dat het-staat-in-de-koran-dus-is-het-zo-riedeltje kennen we nu wel.”

Hassnae Bouazza maakt zich in De Volkskrant erg boos over het ‘cherry-picking’ uit de Koran, om de religie een zo negatief mogelijk imago te geven. Zij betoogt dat dezelfde Koran ook gebruikt zou kunnen worden om onaangepaste moslims om de oren te slaan, bijvoorbeeld met het Korancitaat waarin gesteld wordt dat God alleen oordeelt en dat mensen niet over elkaar mogen oordelen. In plaats daarvan drukken de “zogenaamde vrijheidsstrijders mensen in een hoek met betogen vol onwaarheden om vooral maar vast te kunnen houden aan het beeld van die abjecte islam.”

Ze sluit af met de volgende constatering:

“Niet alleen bestaat dé islam niet, het geloof is bovendien een abstract gegeven. De islam kan niets doen. Het zijn de mensen, moslims, die dingen doen en opeisen.”

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.