Maximaal goed doen met effectief altruïsme

Als iets groter wordt, groeit ook de kritiek. Zo ook met het gedachtegoed van effectief altruïsme, een beweging van mensen die zo veel mogelijk goed willen doen in de wereld. Deze beweging bestaat en ontwikkelt zich al meer dan tien jaar, maar de externe kritiek is vaak een variant op dat effectief altruïsme een robotachtige manier van leven vereist of promoot. Daarmee wordt de beweging al snel afgekeurd. Lekker overzichtelijk. Maar zo zwart/wit is het mijns inziens niet en het zou zonde zijn als het daarop werd afgekeurd. Ik ben zelf geïnteresseerd in goed doen in de wereld en daarom ook in effectief altruïsme, wat ik al meer dan vijf jaar ken en waar ik af en toe iets over lees en over praat met anderen. Afgelopen november was ik op een conferentie voor geïnteresseerden in Rotterdam, EAGxRotterdam. Onlangs las ik meerdere artikelen waarin effectief altruïsme vrij kort door de bocht wordt afgekeurd. Daarom leek het me de moeite waard om mijn eigen genuanceerdere verkenning op te schrijven voor Sargasso. In dit eerste artikel ga ik in op het gedachtegoed en op de vraag of het een kwestie van het hoofd versus het hart is. De meeste links leiden naar Engelstalige websites. Effectief altruïsme in het kort Effectief altruïsme richt zich op zoveel mogelijk goed doen in de wereld met de beperkte middelen die mensen hebben, zoals hun geld en tijd. Het is een groep mensen die zich inzet om kennis op te doen over hoe je zoveel mogelijk goed kan doen (middels onderzoek naar effectief altruïsme), én om die bevindingen ook meteen in de praktijk te brengen om daadwerkelijk zo veel mogelijk positieve impact te hebben. Je kan natuurlijk goed doen door een deel van je inkomen of vermogen te doneren aan een goed doel. Als je zo veel mogelijk goed wil doen, kan je daarvoor een zeer bewuste keuze maken voor aan welke doelen je je geld doneert. De (kosten)effectiviteit van goede doelen varieert namelijk enorm. Sommige goede doelen zijn wel 50 tot 100 keer zo effectief als andere goede doelen in dezelfde sector (zie hier of hier). Het is dus vele malen effectiever om te doneren aan kosteneffectieve goede doelen dan aan ineffectieve goede doelen - waar je toevallig mee in aanraking bent gekomen. Ook de doelen die organisaties nastreven zijn niet gelijk qua potentiële of reële impact op de kwaliteit van (mensen)levens. Je snapt dat hier een heleboel te analyseren en berekenen valt. Dat doen effectief altruïsten dan ook. Zo is er een organisatie, GiveWell, die onderzoek doet naar de effectiviteit van goede doelen en die goede doelen daarop beoordeelt. Ze publiceren hun onderzoeken zodat iedereen de informatie kan gebruiken, en publiceren een lijst van de goede doelen die zij als het beste beoordelen. Om je een idee te geven, deze lijst bestaat nu uit organisaties die zorgen voor: medicijnen om malaria te voorkomen, muskietennetten om malaria te voorkomen, supplementen tegen een vitamine A-tekort bij kinderen onder 5 jaar, en vaccinaties voor baby’s. GiveWell geeft de mogelijkheid om via hen te doneren aan één van de aanbevolen doelen of aan een van hun fondsen. De Nederlandse ANBI-stichting Doneer Effectief doet ongeveer hetzelfde en gebruikt daarvoor ook het onderzoek van GiveWell. Effectief Altruïsme richt zich niet alleen op het doneren van een deel van je inkomen, maar ook op de keuze waar je je carrière aan wijdt. Je besteedt een heleboel uren aan werk, zo’n 80.000, dus je kunt veel bereiken door die uren en die carrière in te zetten om zo veel mogelijk goed te doen. Om je daarbij te helpen, is er de organisatie 80,000 hours. Zij staan klaar met alle informatie en ideeën over hoe je je carrière impactvol vormgeeft. Je wordt aangemoedigd om voor jezelf te onderzoeken wat jouw beste opties zijn, en er is de mogelijkheid om een gratis 1-op-1 adviesgesprek hierover aan te vragen. In het begin was effectief altruïsme sterk gericht op earning to give; mensen werden aangemoedigd om te gaan voor een goedbetaalde functie, zodat ze veel geld zouden kunnen doneren (zie bijvoorbeeld dit artikel uit 2014). In de tussentijd is dit iets veranderd, en worden mensen vooral aangemoedigd om te gaan voor een baan met meer directe positieve impact. Ook het oprichten van je eigen effectieve goede doel/organisatie wordt als een mogelijke hoge-impact-optie gezien. De effectief altruïsme-gemeenschap moedigt ook mensen die 10% van hun inkomen kunnen missen, aan om dat structureel te doneren aan effectieve goede doelen. Zoals je wel weet zijn inkomens en vermogens heel ongelijk verdeeld over de wereld. Als je in een land als Nederland woont en werkt, is de kans groot dat je wel een deel van je inkomen kan missen en dat je donatie veel positieve impact kan hebben elders. (Ik besef me dat ik dit nu schrijf in een onzekere tijd met hoge inflatie en voor velen hoge vaste lasten, maar het idee blijft hetzelfde.) Een goed doel kiezen Als je zo veel mogelijk goed wilt doen met je carrière, word je aangeraden om zorgvuldig het doel te kiezen waar je aan gaat werken (net als dat je zorgvuldig een effectief goed doel zou kunnen kiezen om aan te doneren). Je hebt als individu  maar één carrière dus loont het om daar strategisch mee om te gaan. Effectief altruïsme raadt aan om doelen/problemen te beoordelen aan de hand van drie criteria: Belang/schaal: hoeveel invloed (in ‘goed doen’ of welzijn) zou het oplossen van het probleem hebben? Verwaarlozing: hoeveel moeite doen anderen al om dit probleem op te lossen? Oplosbaar/werkbaar: hoe makkelijk is het om vooruitgang te boeken (per eenheid zoals uren werk of euro’s geïnvesteerd) bij het oplossen van dit probleem? Dus het loont om te werken aan grote problemen die veel mensen beïnvloeden wat betreft hun welzijn, maar ook om te werken aan problemen waar nog weinig andere mensen aan werken en problemen waarbij het laaghangende fruit nog niet geplukt is en de oplosbaarheid of werkbaarheid daardoor hoog is. Voor informatie hierover, zie hier. Zo stelt effectief altruïsme ook dat je je niet te veel zou moeten laten leiden door je gevoel bij het kiezen van een probleem om aan bij te dragen of aan te werken. Wat impact betreft, kan je je het beste laten leiden door feitelijke analyses van waar je de meeste impact kunt hebben. Verschillende soorten lijden van verschillende mensen, of dat nu dichtbij of ver weg is, zijn namelijk met elkaar te vergelijken om zo te bepalen waar je het beste aan kan bijdragen. Het lijden waar jij om één of andere reden van op de hoogte bent, is niet per se het lijden wat je het meest efficiënt kunt verminderen en waar je dus de meeste positieve impact op kunt hebben. Effectief altruïsme stelt dus voor om níet gevoelsmatig te kiezen voor een goed doel dat nauw aan je hart ligt, maar om daarin een rationele keuze te maken. Dit idee heet cause-neutrality (‘doel-/zaakneutraliteit’). Vanuit hetzelfde gedachtegoed is er ook het idee van means-neutrality (middelenneutraliteit): open staan voor het gebruiken van de middelen die het meeste resultaat opleveren (binnen de grenzen van wat toelaatbaar is om morele redenen natuurlijk). Dit volgt uit het doel om zo veel mogelijk goed te willen doen. Cause- en means-neutrality staan hier kort beschreven (gebruik de zoekfunctie). Kiezen met je hart Effectief altruïsme poogt dus te kwantificeren hoeveel goed je kan doen per uitgegeven euro of dollar en/of met je carrière zodat je op basis daarvan keuzes kunt maken. Dit lijkt veel mensen af te schrikken, omdat het als te berekenend en koud zou overkomen om zo veel te willen kwantificeren en daar dan je keuzes op te baseren. Wordt er dan van je gevraagd om je gevoelens uit te schakelen? Mag je dan niet gewoon zelf met je hart kiezen waar je je voor in wil zetten? Allereerst, je mag doen wat je zelf wil. Maar als je zo veel mogelijk positieve impact wilt hebben, voornamelijk middels je carrière, is het aan te raden om de tijd te nemen om te analyseren hoe je dat kan bereiken. Want de kans is zeer klein dat als je daar niet de tijd voor neemt en ‘op gevoel’ of anderszins je keuzes maakt, je bij de meest effectieve optie uitkomt. Dus als jij geeft om zo veel mogelijk impact hebben, zo veel mogelijk toename in welzijn bij anderen mogelijk maken, is goed nadenken over je aanpak de betere optie. Vervolgens kan dus uit je analyse, of de analyses van de effectief altruïsme-gemeenschap, blijken dat er een betere optie is dan de optie waar je zonder de analyse gevoelsmatig voor zou hebben gekozen. Het is aan jou om deze nieuwe informatie te verwerken en daarna je keuzes te maken. Effectief altruïsme poogt je te helpen om een weloverwogen keuze te maken en om je te laten zien dat er meer is dan de problemen en doelen waar je nu al van op de hoogte bent en emotioneel bij betrokken bent. Hiervoor hoef je je gevoelens en empathie niet uit te schakelen; je kunt het ook zien en ervaren als je empathie of compassie juist oprekken naar mensen en dieren verder weg, in andere landen en werelddelen of in de toekomst. Deze mensen en dieren kunnen net zo goed lijden en daar hulp voor gebruiken als zij die fysiek dichtbij je staan. Ook al voel je je in eerste instantie niet zo verbonden met een doel, dat kan veranderen. Vaak raak je vanzelf al meer geïnteresseerd en emotioneel verbonden ergens mee als je er meer over leert. Ik denk ook dat je jezelf kan trainen in je meer verbonden voelen met anderen, als je dat wilt, dat je je meer kan gaan beseffen dat mensen (en dieren) niet zo verschillend zijn. En als dat voor jou niet nodig is, dan is dat ook prima. Voor de impact die je hebt, hoeft het niet uit te maken. Je kan je ook emotioneel verbinden met het doel om zoveel mogelijk bij te dragen aan het verbeteren van het welzijn van anderen. Dan verbind je je minder aan het specifieke doel waar je aan werkt (en welke mensen specifiek daardoor geraakt worden en op welke manier), en meer in algemene zin aan het verbeteren aan mensen (en dieren) hun welzijn. Dan maakt het gevoelsmatig dus minder uit op welke manier je daar dan aan werkt, als het maar de meeste effectieve is. Je wíl dan graag werken aan datgene dat het meeste opbrengt qua welzijn, ongeacht hoe je je in eerste instantie voelde toen je dacht aan de specifieke methode of het goede doel. Lees bijvoorbeeld deze gepassioneerde blog post hierover. Jouw persoonlijke keuzes Wat ik net beschreef zal wel net verschillend werken bij verschillende mensen. Ik wil vooral aangeven dat je voor de ideeën van effectief altruïsme niet koelbloedig hoeft te zijn. Het vraagt niet van je om je gevoel aan de kant te zetten. Het adviseert je wel om de feiten onder ogen te zien en daarna je keuze te maken in plaats van zomaar een eerste, tweede of derde ingeving te volgen. Het doel is om blinde vlekken weg te nemen, om beter geïnformeerde keuzes te maken en zo meer positieve impact in de wereld te hebben. Of het nu over goede doelen, carrières of iets anders gaat, de effectief altruïsme-gemeenschap reikt middelen aan om te gebruiken om hier jouw eigen keuzes in te maken. Het is aan iedereen zelf om te kiezen hoe die hiermee omgaat. Ook als we ons met bepaalde doelen meer verbonden voelen dan met andere, kunnen we voor belangrijke keuzes onze ratio goed gebruiken als aanvulling op ons hart. Ook al heb je grote twijfels bij de analyses en methodes van die effectief altruïsten verkondigen, het zou zomaar kunnen dat je hart het de moeite waard vindt om je er tóch meer in te verdiepen om zo zelf betere keuzes te maken. Meer vragen Goed, we weten nu dat je de ideeën en analyses van effectief altruïsme zou kunnen gebruiken om effectief te doneren of je carrière zo in te richten dat je er zo veel mogelijk ‘goed’ mee kunt doen en dat je geen robot hoeft te zijn om daar geïnteresseerd in te zijn. Maar dan zijn we er nog niet natuurlijk. Ideeën hebben en accepteren, is iets anders dan deze daadwerkelijk implementeren en er naar leven. Daarvoor zijn er nog meer stappen te zetten en vragen te beantwoorden. Wat mij betreft zijn er meer vragen dan antwoorden en is er een heleboel te verkennen. Zoals: Wat betekenen de ideeën en analyses voor ons persoonlijke leven? En wordt er bij de analyses wel genoeg rekening gehouden met de nodige systeemveranderingen? Daar kom ik graag op terug in volgende artikelen, die op Sargasso zullen verschijnen zodra ik zo ver ben. Tot die tijd kan je er natuurlijk zelf meer in verdiepen als je wil, bijvoorbeeld via Effectief Altruïsme Nederland of Effective Altruism (Engels). Als je meer wil weten over effectief doneren, kan dat via Doneer Effectief of GiveWell (Engels). Als je wil leren over je carrière inzetten voor zo veel mogelijk impact, ga dan naar 80,000 Hours (Engels). Of bestudeer het EA Forum (Engels) voor van alles en nog wat (hier is veel ruimte voor 'interne discussiepunten' of mogelijke verbeterpunten, zeer interessant). Er zijn ook boeken verschenen over effectief altruïsme, voor wie liever van papier leest. Beoordeel vooral zelf wat je ervan vindt en laat je niet gek maken.

Door: Foto: Mikael Blomkvist, via Pexels.
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het idealisme stierf precies 100 jaar geleden een beetje

Dat honderd jaar geleden het idealisme enorme knauwen kreeg, dat weet natuurlijk iedereen. Had je aan het eind van de negentiende eeuw of aan het begin van de twintigste misschien nog kunnen geloven aan wereldwijde verbroedering van de arbeiders, aan een wereld waarin alles mooier en beter zou worden – de Eerste Wereldoorlog maakte er een bruut einde aan. En dan was er nog de vreselijke bolsjewistische revolutie in Rusland.

Een symbool voor dat sterven van het idealisme is voor mij ook altijd een gebeurtenis geweest die vandaag precies 100 jaar geleden was: de dood van Lejzer Ludwik Zamenhof.

Alles wat ik mooi vind aan het negentiende idealisme had deze Pools-joodse oogarts in zich verenigd. De wil om de wereld een beetje redelijker te maken, en daardoor mooier. De gedachte dat de mensheid de grote problemen waar ze voor gesteld staat alleen kan oplossen door samen te werken, en dat samenwerking betekent: elkaar een beetje tegemoet komen. De wil om keihard en dag en nacht te werken voor deze idealen. En de gedachte dat met al dat werken inderdaad een betere wereld zou ontstaan. Een naïeve gedachte, jazeker, maar tegelijk waarschijnlijk onze enige hoop.

Redelijkheid

Voor zover Zamenhof nog bekend is, is hij dat als de maker van het Esperanto. Hij bedacht die taal als kind, en kwam er in 1887 mee naar buiten, 28 jaar na zijn geboorte en 30 jaar voor zijn dood, door in eigen beheer een onooglijke brochure uit te geven (‘Internationale taal’) met een ontwerp van zijn taal, en een paar voorbeeldteksten. Hij deed het onder pseudoniem en in eerste instantie met de intentie om de wereld verder over de ontwikkeling en de voortgang van zijn taal te laten beslissen.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Lara604 (cc)

Meer dominees!

OPINIE - Het wordt tijd dat Nederland weer voor idealen staat. Ook als dat ten koste gaat van het pragmatische gewin, meent Annelies Pilon.

Om met de deur in huis te vallen: ik wil dat Nederland weer met zijn vingertje gaat wijzen. Dat ‘we’ weer aan anderen gaan vertellen hoe het moet. Dat we weer meer dominee worden en minder koopman. Te beginnen met premier Rutte.

De afgelopen jaren heb ik met stijgende verbazing toegekeken hoe ons land blaft als het gaat om het hooghouden van mensenrechten, maar nooit durft te bijten.

Zoals recentelijk de Olympische Spelen in Sochi. Waarom moesten wij per se door zo’n topzware delegatie worden vertegenwoordigd? Koning en Koningin, goed daar kon ik me nog iets bij voorstellen vanwege het erelidmaatschap van het IOC van Willem-Alexander. De aanwezigheid van premier Rutte was daarentegen niet nodig. Niet gaan was een duidelijk signaal geweest hoeveel waarde wij hechten aan het respecteren van alle mensenrechten, dus ook homorechten.

Het werd nog pijnlijker toen bleek dat hij op de tribune in het vak met drie illustere politici werd geplaatst: Erdogan, Lukashenko en Janoekovich. Deze heren hebben, zacht gezegd, niet echt een track record op het beschermen van mensenrechten. En net toen ik dacht ‘Gelukkig, Rutte is weer naar huis’, dook Putin op in het Holland Heineken Huis. Die man weet tenminste hoe je een ander land te kijk moet zetten.

Foto: Emilie Ogez (cc)

Ethische kwestie #2: heeft de idealist gelijk?

Het is al weer even geleden, een blog op Sargasso. Met een verhuizing en een gecrashte computer laste ik min of meer noodgedwongen toch nog een zomerstop in. Die computer is nog niet aan de praat, maar ik vond het weer tijd voor een blog. Het laatste gesprek dat ik in het kader van mijn filosofische veldwerk gevoerd heb, is tot aan de reparatie van mijn computer ontoegankelijk. Vandaag zal ik daarom putten uit een gesprek dat ontstond tijdens een familiedag afgelopen zaterdag.

De zin van die avond die in mijn gedachten is blijven steken: ‘Het vervelende aan discussiëren met idealisten is dat ze altijd gelijk hebben,’ zei een oom. Toen zei een neef, beamend: ‘Ik ben het er altijd wel mee ééns wat idealisten zeggen, maar wat hebben we daaraan? Wat schieten we daarmee op? Uiteindelijk houd ik gewoon van een biefstuk. En uiteindelijk draait het bij bedrijven toch gewoon om geld.’

Er ontstond een discussie die ik op Sargasso wel eens eerder heb aangestipt: als we bepaalde dingen belangrijk vinden, wie is er dan verantwoordelijk voor dat die dingen ook hun weerslag vinden in de realiteit? Oom en neef waren het erover eens dat de overheid kaders moet stellen. Dat konden we van bedrijven niet verwachten; die handelen pragmatisch.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De wereld veranderen

‘De filosofen hebben de wereld verschillend geinterpreteerd; het komt er op aan haar te veranderen’. Deze stelling van Marx bij Feuerbach inspireerde mij vroeger zeer. Maar ouder wordend neemt het verschil tussen theorie en praktijk nogal toe. Ik ben bezorgd over het uitwonen van de aarde, maar rijd toch auto en sta lang onder een hete douche. Ik bemoei me wel met sommige dingen om mij heen, maar zie graag de kans op effect; als die kans ontbreekt, ben ik aan de luie kant. Wil ik de wereld wel veranderen?

De wereld begrijpen en hem veranderen zijn twee kanten van dezelfde euro, zo leert ons Gramsci. De geschiedenis die mensen zelf maken binnen historische voorwaarden, is wat zij doen, niet alleen de ideologische vorm waarin men zich bewust wordt van de contradicties in de samenleving. Het doet denken aan het moralisme van Sartre: alleen wat je doet, telt.

“Hoe meer we deden, hoe meer we konden doen en hoe meer we konden doen, hoe meer we deden.” Dit is een stelling van Vaclav Havel, waarin hij zijn positie als burger en opposant samenvat. Dat is boeiend: waar het om gaat is dat je niet handelt om een bepaald resultaat te behalen, maar omdat je actie het goede is om te doen. Havel noemde het  leven “in waarheid en liefde”.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-11-2022

Politiek en overheid schuldig aan chagrijn in samenleving

Er waart een spook van negativisme in Nederland rond. Een nihilisme dat volgens de socioloog Gabriel van den Brink onder andere berust ‘op een filosofisch materialisme dat zich in het kielzog van de secularisatie overal in het Westen breed maakte’. In het boek Eigentijds idealisme rekenen Van den Brink en zijn mede-auteurs af met dat verfoeide negativisme.  

Samen met dertien onderzoekers van de Universiteit van Tilburg heeft Van den Brink drie jaar onderzoek gedaan naar de betekenis van geestelijke beginselen in Nederland. Het verslag van dit onderzoek verschijnt binnenkort. Inmiddels is al wel de publiekseditie (Eigentijds Idealisme) verschenen. Tijdens de overhandiging van het eerste exemplaar aan voormalig premier Ruud Lubbers liet Van den Brink weten dat het onderzoek megabytes aan informatie had opgeleverd. ‘Te veel dus om in tien minuten samen te vatten.’

De Tilburgse socioloog beperkte zich in zijn toespraak ter gelegenheid van de presentatie van het boek daarom tot drie opmerkingen. Zijn eerste opmerking betrof het algemene beeld van Nederland als een geseculariseerde samenleving.  ‘Nederland zou een samenleving zijn waarin religie, of meer in het algemeen geestelijke, spirituele en morele beginselen geen noemenswaardige rol meer spelen. In die moderne maatschappij zouden burgers slechts hun eigen belangen najagen en zich weinig herinneren van de vroegere inspiratiebronnen. Op grond van ons onderzoek hebben wij een heel ander beeld gekregen. De Nederlandse samenleving is weliswaar in sterke mate ontkerkelijkt, maar ze is niet geseculariseerd. Nederlanders jagen niet alleen hun eigen belang na, wat ze overigens heel goed doen, maar houden zich ook bezig met hogere beginselen. Sterker nog, het aantal beginselen is zelfs wonderbaarlijk vermenigvuldigd. Naast het klassieke hogere beginsel ofwel object van toewijding, God, bestaan er thans vele andere objecten van toewijding.’

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: het idealisme van Van der Stoel

[qvdd]

Als geen ander begreep Van der Stoel dat idealisme geen zaak van grote woorden op persconferenties en cameramomentjes was, maar een stug proces dat zich grotendeels achter de schermen afspeelde. Ook had hij geen last van morele smetvrees: hij ging gerust met mensen aan tafel zitten die hij diep in zijn hart verafschuwde. „Ik ga ervan uit dat alle mensen zowel goede als slechte eigenschappen hebben. Aan die gedachte klamp ik me dan maar vast, al kost het me soms wel moeite.”

Dat is zijn erfenis: het besef dat idealen zich moet bewijzen in een onvolkomen wereld. Het besef dat realiteitszin iets anders is dan cynisme.

Bas Heijne over de afgelopen week overleden Max van der Stoel.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Tijd voor onze eigen revoluties

‘Bij al die mensen die nu zo enthousiast over Egypte doen vraag ik me af waar ze de afgelopen jaren waren.’ Zomaar een tweet op de avond van 11 februari, nadat Mubarak was afgetreden en Twitter inderdaad zinderde van hoopvolle opwinding. De tweet raakte bij mij een snaar, ook al was ik evenzeer als nogal wat anderen blij met wat verdacht veel op een geslaagde revolutie leek, een vreedzame bovendien. Hoe diep gaat ons idealisme als wij vooral de twitterende toeschouwers van andermans bloed, zweet en tranen zijn: anderen die in democratie geloven terwijl deze bij ons vooral een langgerekte geeuw oproept?

De Arabische opstanden van de afgelopen maanden hebben in het Westen allerlei verschillende gevoelens losgemaakt. Sympathie en euforie bij wie zijn eigen voorkeur voor vrijheid en democratie weerspiegeld ziet in anderen, moslims nog wel. Wantrouwen en cynisme, onder degenen die maar niet kunnen geloven dat ook Arabieren en islamieten democratische hervormingen wensen, al definiëren zij deze wellicht anders dan wij in het Westen zouden doen. En verscheurende dilemma’s voor wie zoals Obama het twijfelachtige genoegen heeft om ook daadwerkelijk in te kunnen grijpen. De keuze dus tussen passiviteit of interventie, waarbij welke stap dan ook zal worden bekritiseerd.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Waar zijn de dromers anno nu?

Mijn ouders hadden het makkelijk. Geboren in de jaren ´50 hadden ze de dromen voor het uitzoeken. Voor iedereen was er een droom op maat. Verkopers brachten hun waar op excellente wijze aan de man. Denk maar aan dominee King, hij droomde van een wereld waarin ieder mens gelijk was.Luister naar het beroemde liedje van John Lennon, waarin hij zich een wereld zonder grenzen voorstelt. Hoor de beroemde speech van Kennedy in Berlijn in 1962, waarin hij sprak over vrijheid. ¨Freedom is indivisible, and when one man is enslaved, all are not free¨ Verkiezingen voor de Val van de Muur kon je vergelijken met een zevenspong. Iedere richting bracht je naar een andere, mooiere en betere wereld. Nu lijken verkiezingen meer op een snelweg. Een snelweg vol conformisten: iedereen rijdt gedachteloos dezelfde kant uit. De schijnkeuze is de linker- of de rechterrijbaan, maar de eindbestemming blijft gelijk. Meer produceren, meer consumeren, meer welvaart. Waarom niet: meer ontspannen, meer gezondheid en meer geluk?

Niet alleen de politiek kent dromenverkopers, iedereen kan dromenverkoper worden. Wat te denken van popmuzikanten? Bob Dylan, The Stones, Janis Joplin: dat waren de dromenverkopers van de jeugd van mijn ouders. Nu zouden de genadeloze Nick en Simon wel raad weten met dat stelletje onbenullen. Matige zangkwaliteiten, rare danspasjes en een te afwijkende sound. Kortom: geen hitpotentie. Lady Gaga is het idool van nu. Ze zingt niet vals en ze heeft het best met de wereld voor. Maar waar droomt ze van? Dat weten we niet. Dat komt, omdat ze niet echt bestaat. Ze is een product. Een product van deze tijd, bedacht door verkopers die veel geld willen verdienen. Toegegeven, ze hebben hun werk goed gedaan, maar ik geef toch de voorkeur aan een mens van vlees en bloed.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Volgende