Een wedstrijd heb ik nog niet gezien, maar de relletjes volg ik op de voet. Britten en Russen gingen met elkaar op de vuist in Marseille. Een paar Britten werden veroordeeld, een halve bus Russen het land uitgekieperd. Duitse supporters gingen er met gestrekte arm in in Lille. Duitsers en Britten schaamden zich, Russen dachten daar genuanceerder over. De realiteit van het EK speelt zich niet op het veld af, maar erbuiten - het is iets dat je pas goed beseft als je eigen team niet meedoet en je dus minder betrokken bent bij het sportieve deel van het kampioenschap. De uitslagen hebben geen geopolitieke consequenties, de acties van hooligans wel. Als Rusland gediskwalificeerd wordt, weet heel Rusland dat de rellen in Marseille een westerse samenzwering waren.
“They are surprised when they see a real man looking like a man should. They’re only used to seeing ‘men’ at gay parades.”
De Russen zijn trots op hun hooligans, die erin slaagden zowel de meest gewelddadige te zijn bij rellen in Marseille, als de minst gepakte.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Ieder mens maakt fouten. Laten we eens ophouden met voortdurend het hoofd te eisen van politici die in opspraak komen
“5,4,3,2,1…JAAAHHHHHHHH!!!”
Vanaf dat moment had de Rijnmondse politie mijns inziens alle recht om hun dienstwapens leeg te schieten op een schuimbekkende menigte die, stijf van pillen, coke en drank, uit was op “jodenbloed”. Dat gebeurde ook, maar verbazend genoeg viel er slechts 1 dode. Als je de huiveringwekkende beelden terugkijkt, kan je niets anders dan respect hebben voor de relatieve kalmte van de betrokken agenten, en van de gedisciplineerdheid tegenover een enorm overtal aan barbaren.
De huidige ophef over de rellen in Hoek van Holland toont één ding mooi aan: we zijn in Nederland wel heel erg bezig om mekaar de maat te nemen. De eerste vraag die op de radio werd gesteld na de presentatie van het COT-rapport over de rellen was: “Wie moet hier nou de verantwoordelijkheid voor nemen?” Er werd natuurlijk bedoeld: ‘Wie moet er opstappen?’
Maar is dat wel zo belangrijk? Tuurlijk, de chaos wàs groot. En natuurlijk had er ME en traangas achter de hand gehouden moeten worden. Toch, met zoveel evenementen per jaar is het niet verwonderlijk dat het politie-apparaat faalde in de communicatie. Je wilt het niet, maar er kan altijd wat misgaan. En dat zal ook in de toekomst altijd gebeuren. Zeker als er ronduit moordadige types rondlopen die elk evenement kunnen aangrijpen om een slachtpartij aan te richten. En dan heb ik het niet over moslimterroristen.
“Ik ben niet boos, ik ben razend” (Ahmed Aboutaleb, burgervader van Rotterdam).
Ja, razend zou je ervan worden. Als burgervader dan. Zo slecht werd Ahmed Aboutaleb geïnformeerd over het uit de hand gelopen strandfeest in Hoek van Holland. Te laat uit bed gebeld, geen communicatie met zijn eigen politiechef: Aboutaleb kreeg geen enkele kans om voor burgervader te spelen. En de voetbalhooligans die verantwoordelijk waren voor de rellen? Die lopen nog steeds vrij rond. Zelfs elf dagen na de rellen is er nog niemand opgepakt. Pisnijdig zou je ervan worden. Als burgervader dan.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Zo’n vijfhonderd in het zwart geklede, extreemrechtse hooligans verstoorden vandaag de herdenkingen van de aanslagen te Brussel en Zaventem.
Een aantal van hen bracht de Hitlergroet, zo melden internationale nieuwsbronnen. Ook kwam het tot confrontaties met vreedzame demonstranten.
Inmiddels zijn de fascisten door de mobiele eenheid verwijderd van het Beursplein. Waarom de Brusselse politie het überhaupt een goed idee heeft geacht deze rechtsextremisten naar het Beursplein van Brussel te escorteren, blijft vooralsnog onduidelijk.
Een paar honderd kuthooligans hebben het voor elkaar: de komende twee jaar waarschijnlijk geen gratis feesten meer in Hoek van Holland en verre omstreken. Te gevaarlijk. Te eng. Te veel risico op escalatie. Te veel kans op wat zand tussen je tenen.
De burgemeester van buurgemeente Westland wil dat Hoek van Holland in het vervolg zelfs helemaal afziet van massale strandfeesten aangezien “dit drama grote impact heeft gehad op onze Westlandse jongeren die in groten getale aanwezig waren. Zij zijn geschokt door het geweld en de chaos. Er heeft grote paniek geheerst.”
Rotterdam houdt het feest tijdens oud en nieuw tegen het licht: “Aangezien het evenement in de duisternis plaatsvindt, wordt er zorgvuldig naar de risico’s gekeken.”
Gadverdamme. Hoe de bestuurders van een half land over elkaar heen buitelen om iedereen te straffen voor de wandaden van een kleine groep ellendelingen die te dom zijn om te poepen. Kiezen voor de makkelijkste weg, dat is het. Over een paar jaar kan en mag niks meer, omdat we te laf zijn om te vechten voor onze vrijheden.
Ja, zo worden we vast allemaal heel oud.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.