De verkiezingen en de linkse elite(kat)

Waar gaat het nou écht over, bij zo’n gemeenteraadsverkiezing? Daar kom je achter als je in de reagerdeerspanelen van je lokale krant kijkt. “Zolang ik bijna 7 euro hondenbelasting betaal  per maand mag mijn hond overal poepen.” “Zo is dat! Stel eens de vraag: Waar mogen duizenden katten poepen? Het antwoord kan ik geven. Soms thuis op de kattenbak maar meestal bij anderen in de tuin, in zandbakken enz. En zolang ik hondenbelasting betaalt terwijl katten vrij spel hebben en 's nacht kroks janken, zakken open trekken en beschermde dieren vangen....zal mijn hond overal poepen!” “Aso gedrag vind ik dat. Waar wij als burgers last hebben van drollen die jullie achter laten.” “Nee...die linkse elite met gemiddeld 1 kat per gezin...die vervolgens naar buiten worden gemikt. Hondenbelasting afschaffen of katten belasting invoeren. In alle andere gevallen, niet nuilen.” Die linkse elite zit ook overal achter. Ik wens alle aankomend raadsleden heel veel succes toe.

Door: Foto: © Sargasso logo Kort copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.