Oorlogsnotities | Bronnen

De oorlog van Poetin tegen Oekraïne woedt voort, maar de aandacht in de reguliere media wordt minder. Wie toch op de hoogte wil blijven van wat er speelt kan zelf op zoek naar informatie. Onderstaande overzicht van bronnen kan daarbij behulpzaam zijn. Een groot deel van deze bronnen zijn mij bekend via de lijst die @steeph aan het begin van de oorlog samenstelde. Veel links in het overzicht zijn ook links naar Twitteracounts. Het nadeel van zo’n lijst is echter dat het een eindeloos doorgaande berichtenstroom vormt. Onderstaande biedt hopelijk meer overzicht. En dit overzicht is een begin. Waardevolle bronnen die in de reacties worden achterlaten zal ik erin verwerken. In het overzicht zijn twee soorten links te vinden. Links met een @ verwijzen naar een Twitter-account, W verwijst naar een reguliere website. Over de situatie en militaire confrontaties op het slagveld Kaartmateriaal van de huidige situatie door @War-mapper, ook hier (W) te vinden. En van TheUkraineMap (W) Analyses van het Britse ministerie van Defensie (@) en The Institute for the Study of War (@) (W) Volgers van de militaire ontwikkelingen op het slagveld (voornamelijk OSINT) Def Mon (@) - duidt met kaartmateriaal de situatie bij lokale gevechten OSINTtechnical (@) beelden van aanvallen, gevechten, wapens Militaryland.net (@) info over de Oekraïense strijdkrachten en updates op de site (W) Rob Lee (@)  beelden van aanvallen, gevechten, wapens WarMonitor (@) berichten over hoe het gaat aan de verschillende fronten BlueSauron (@) beelden van aanvallen, gevechten, wapens Militaire achtergronden Oryx (@) houdt verliezen van militair materieel bij van zowel het Russische (W) als het Oekraïense (W) leger Trent Telenko (@) - schrijft o.m. achtergronddraadjes over militaire logistiek Ukraine Weapons Tracker (@) info over de gebruikte wapens en het materieel Media en journalisten Oekraïense media en journalisten en waar je ze kan steunen (!): Anastasiia Lapatina (@) en Illia Ponomarenko (@), journalisten bij The Kyiv Independent (@) (W)  - doneren kan hier. Euan MacDonald (@) en Nika Melkozerova (@) journalisten bij The New Voice of Ukraine (@) (W) - doneren kan hier. Oekraïense media kun je ook via deze gofundme-pagina (W) steunen. Internationale media en journalisten die het conflict volgen: Radio Free Europe / Radio Liberty (@) (W) Nexta (@), een Oost-Europese nieuwsorganisatie Flash (@), een Engelstalig nieuwskanaal met louter nieuws over de oorlog in Oekraïne. The Moscow Times (W) (@) en oprichter Derk Sauer (@) - doneren kan hier. Jack Detsch (@) van Foreign Policy (W) Max Sedon (@) hoofd standplaats Moskou van de Financial Times (@) Politici Oekraïne  Oekraïne: President Volodymyr Zelenskyy (@), Minister van buitenlandse zaken Dmytro Kuleba (@) Academici, deskundigen, en andere geïnformeerde volgers van de oorlog Phillips P. OBrien (@) professor strategische studies Oleksandra Matviichuk (@) hoofd van het Center for Civil Liberties (Ukraine) Sergej Sumlenny (@) Oost Europa expert (m.n. Oekraïne, Wit Rusland en Rusland) Daria Kalenium (@) directeur bij het Anti-Corruption Action Centre(@) Mike Martin (@) o.m. Visiting Fellow War Studies (@) aan het King's College London Lullia Mendel (@) voormalig woordvoerder van Zelenskyy Olexander Scherba (@) Oekraïense diplomaat Samuel Ramani (@) o.m. Associate Fellow aan het RUSI (@) (W) Jessica Berlin (@) o.m. Visiting Fellow German Marshall Fund (@) Economische sancties Sanctie-tracker (W) van CORRECTIV, een onafhankelijke non-profit nieuwsorganisatie. Stanford University werkgroep (W) geleid door Michael McFaul (@), die nadenkt over toekomstige sancties Bezittingen-tracker (W) van het Organized Crime and Corruption Reporting Project (OCCRP) Sanctie-overzicht van Reuters (chronologische en goede grafische weergave) Sanctie-overzicht van de EU Sanctie-overzicht van de V.S. Hulp van westerse landen aan Oekraine Ukraine Support Tracker (W) van het Kiel Institute for the World Economy. Houdt bij welke landen Financiële, Humanitaire en Militaire hulp bieden. Overzicht zwaar militair materieel - beloofd of geleverd. Duiders van Rusland en geopolitieke veranderingen Kamil Galeev (@) schrijft talloze vaak zeer informatieve draadjes met achtergronden over Rusland. Veel van die draadjes, samengevoegd in een draad der draadjes, zijn hier te vinden. Zoals een draadje over de opvolger van de KGB: de FSB en een draadje over Tsjetsjenië en Kadyrov Velina Tchakarova (@) directeur van AIES (@) schrijft o.m. over de geopolitieke ontwikkelingen rondom Rusland en China, een samenwerking die ze een naam gaf: #dragonbear Russische Ruslandcommentatoren Alexey Navalny (@) Garry Kasparov (@) Mikhail Khodorkovsky (@) in ballingschap levende Russische zakenman, voormalige CEO Yukos Andrei V Kozyrev (@) voormalig minister van buitenlandse zaken van Rusland (1990-1996) Verder interessant Harlad Farhage (@) houdt de incidenten in Rusland bij. Explosies en branden die uitbreken en, hoewel onbewezen, een teken kunnen zijn van protesten (zoals bij de militaire wervingskantoren) of sabotage. Dmitri (@), oprichter van WarTranslated.com (W), tweet regelmatig vertalingen van onderschepte gesprekken van Russische soldaten, met familie of andere militairen.

Foto: Mindaugas Danys (cc)

Kinderlijk

COLUMN - Toen ik terugkwam van mijn eerste reis naar Iran – dat was in 2004 – vertelde ik mijn ouders – die zich best zorgen gemaakt hadden – over mijn ervaringen daar. De mijne waren niet veel anders dan die van iedere westerse reiziger die er voor het eerst komt. Waar wij een land verwachtten dat bevolkt werd door geestelijken die nog in de middeleeuwen leven, onderdrukte vrouwen in chador, geheime politie, vervolgde dissidenten en religieuze fanatici die vlaggen verbrandden en ‘dood aan Amerika’ scandeerden, werd ons reisgezelschap vooral geconfronteerd met enorm vriendelijke mensen die heel erg open stonden voor westerlingen, genereus en gastvrij waren, er heel diverse opvattingen op na hielden en enthousiast reageerden als je pogingen deed hun taal te spreken.

Ik vertelde mijn ouders ook dat ik niet begreep hoe zo’n vriendelijk volk zichzelf de toch behoorlijk ruige revolutie had kunnen aandoen die het land tot nu toe zijn vorm geeft en hoe mensen met zulke opvattingen over gastvrijheid zich toch ook die opvallende haatdragendheid jegens bepaalde buitenlanders konden aanmeten (de recente geschiedenis van het land was me destijds nog niet zo in detail bekend).

Mijn vader zei toen iets dat me nog jarenlang stof tot nadenken heeft gegeven: in beide typen gedrag zat iets kinderlijks. Het mateloze enthousiasme en de grenzeloze haat waren weliswaar een tegenstelling maar ook loten aan dezelfde stam.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Quote du Jour | No foreign intervention

“We will never accept any foreign intervention and any foreigners who try to do so will face the same fate as Gaddafi’s mercenaries.” (Al Arabiya)

De interim regering i.o. van Vrij Libië wijst een buitenlandse interventie om de laatste restjes Gadaffi regime op te ruimen van de hand. Bij monde van oud-minister van Justititie Mustafa Abdul Jalil wordt ook alle andere buitenlandse hulp bij het opbouwen van een nieuwe staat afgewezen. Jalil nam een paar dagen eerder ontslag uit protest tegen het excessieve geweld tegen demonstranten en nu zit hij alweer in een soort interim bestuur, alhoewel niet onomstreden. Minister van Justitie ten tijde van een dictatuur… hoeveel politieke gevangenen en Bulgaarse verpleegsters zijn er door zijn handen gegleden? Maar dat is dus een zaak van de Libiërs zelf om daarmee in het reine te komen. Hieronder kunt u in ieder geval bewonderen hoe snel de grafisch ontwerpers van Benghazi zijn met het afwijzen van een buitenlands interventie. Strak ontwerp, zou zo uit de koker van het Westen kunnen komen?

Foto: Erinc Salor (cc)

Im Feindesland

ANALYSE - Het hebben van een gezamenlijke vijand is dé bindende factor voor een land, continent of bondgenootschap.

Toen ik in 1991 in dienst zat, kwam het nieuwe Handboek voor de Onderofficier uit, met daarin zoals gebruikelijk een hoofdstuk over de vijand. En hoewel wij in ons hoogst geheime gebouw 24 uur per dag, 7 dagen in de week naar de vijand zaten te luisteren, was dit hoofdstuk leeg. Het bestond uit de titel, gevolgd door (vacant). De dreiging waar mijn vader in 1953 nog 21 maanden voor moest dienen, was een kleine veertig jaar later verschrompeld. Er was geen vijand.

Maar in de week voordat ik ‘op moest’ – voordat ik mij op het station Ede-Wageningen moest melden en in een vrachtwagen werd geladen op weg naar de Elias Beekman-kazerne – eindigde wat we nu de Eerste Golfoorlog noemen: de oorlog om de bevrijding van Koeweit. Ik had in die tijd net de HBO-Vertalersopleiding vroegtijdig verlaten waar Arabisch mijn belangrijkste taal was en we waren het er wel over eens dat het nieuwe gevaar uit die hoek zou komen.

Idioot

En dat is idioot. De vrede was nauwelijks over Europa neergedaald of Servische nationalisten staken de hele Balkan in de fik. Niet met de Koran in de hand, integendeel: met vooral de Bosnische moslims als doelwit. Nederlandse blauwhelmen kregen de taak om een enclave van moslims te beschermen en moesten het afleggen tegen de Serviërs. Die ‘gevaarlijke’ Arabieren daarentegen bleken in de Golfoorlog in militair opzicht te verwaarlozen; hun Russische materieel en hun slechte training betekenden dat ze hooguit oorlogjes tegen andere Arabische landen zouden kunnen winnen. Aan terrorisme dachten we nog niet zo veel, destijds. Dat bleef beperkt tot de IRA, de ETA en de PLO.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De immorele NAVO-strategie

Dankzij de door de NAVO veroorzaakte patstelling, duurt de oorlog in Libië voort. De NAVO is daarom medeschuldig aan de 15.000 slachtoffers die er sinds maart zijn gevallen Zoals ik al had voorspeld verandert de ‘Coalitie van bereidwilligen’ langzaam van strategie. Doel is niet langer het ‘beschermen van de Libische burger’, maar het verwijderen van kolonel Khadafi. Als we de NAVO moeten geloven -en laten we vooral niet alles klakkeloos geloven- brokkelt de steun rondom de excentrieke kolonel langzaam af.

Khadafi is niet langer die aparte Arabische heerser met wie het prima zakendoen is. Nu heeft de kolonel afgedaan. Het is voor de NAVO een prestigekwestie geworden en de Libische leider moet koste wat het kost verdreven worden. En het zal wat kosten. Specifieker geformuleerd: het zal nog meer Libische levens kosten. Om de geesten rijp te maken voor de volgende stap wordt de woestijnvos geframed als een losgeslagen waanzinnige. Om dit aan te tonen beweert Luis Ocampo dat de leider Viagra bestelt om zijn troepen aan te sporen tot massaverkrachtingen. Mag ik de bonnetjes even zien, Luis? Het broodje aap verhaal valt in de categorie ‘massavernietigingwapens in Irak’ en ‘Osama zit in Afghanistan’.

Wie oppermachtig is creëert zijn eigen moraal, werkelijkheid en recht. Dat lijkt allemaal te billijken, zolang het doel de middelen heiligt. Maar wat is het doel? En welke middelen zijn we bereid in te zetten? Democratieën hebben hun oordeel snel klaar als het gaat om dictaturen. Terecht. Maar wie beoordeelt en veroordeelt ons? Staat de ‘good guy’ altijd boven de wet? Filosofieprofessor Michael Walzer is een expert op het gebied van de morele rechtvaardiging van oorlogsvoering. Zijn mening over Libië is helder. “And so we are intervening in a very big way, again, in a country about which we know very little, on behalf of political forces about which we know even less. We don’t know what a new Libyan regime would look like; we also don’t know whether a new regime can be put together without an extensive civil war. Given all this, I thought that the threshold held. The case for intervention just wasn’t strong enough.”

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Marshallhulp 2.0 Yes we can?

Een Marshallplan 2.0 voor de Arabische landen is dringend gewenst. Uiteraard uit nobele motieven: de arme Arabieren hebben ook recht op democratie. Maar hulp is ook economisch eigenbelang. Onstabiliteit is slecht voor de westerse economie. De olieprijzen schieten omhoog, aandelenkoersen dalen. Het is ongewis welke regimes er na de dictaturen komen. Een nieuwe oligarchie? Religieuze fanatici? Dat moeten we niet hebben. De hele Westerse wereld is gebaat bij stabiliteit. Hulp helpt daarbij. Hulp zorgt ervoor dat de bevolking te eten heeft zodat er in relatieve rust verkiezingen kunnen komen. Uiteraard mag de hulpgever eisen stellen. Komt er een regime dat ons niet aanstaat? Dan draaien we de geldkraan dicht.

Het alternatief is niets of bijna niets doen. Dat lijkt goedkoper, maar dat is schijn. De volksopstanden zijn een eerste stap naar democratie, maar ook niet meer dan een eerste stap. Als het Westen niets doet, komt een nieuwe dictatuur, een burgeroorlog of totale anarchie dichterbij. Stijgende voedselprijzen in een machtsvacuüm maken alles mogelijk. Een Marshallplan 2.0 moet zowel linkse als rechtse kiezers aanspreken. De chauvinist, die bang is voor de massa-immigratie uit moslimlanden. De progressieve idealist, die hoopt op een betere wereld voor iedereen. En de realist, die gelooft dat een nieuwe wereldorde niet maakbaar is, maar wel een heel klein beetje beïnvloedbaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

het Saillant | Islam en het Westen

SaillantLOGOBepaalde waarden in ‘de Islam’ zijn onverenigbaar met ‘de Westerse’ waarden, maar dit mag niet leiden tot een hoofddoekjes- danwel minarettenverbod laat staan tot de deportatie van miljoenen Westerse moslims, of erger.

Het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken uit haar zorg om de toenemende discriminatie van moslims in Europese landen (Telegraf). In uitgebreide landenrapporten valt te lezen hoe intimidatie van moslims in o.a. Nederland algemeen is geworden (AlJazeera) en hoe er in Europa tal van restrictieve maatregelen worden genomen zoals hoofddoekjes- en minarettenverboden. Dit wordt veroorzaakt door een groeiend maatschappelijk ressentiment gebaseerd op het idee dat de Islam niet compatibel is met de Westerse waarden.

Ongelijkheid tussen mannen en vrouwen, lijfstraffen, fatwa’s op schrijvers en politici zijn inderdaad onverenigbaar met de Westerse waarden. Maar de huidige eenzijdige repressieve reactie hierop kan nog veel meer stuk maken van de vrije Westerse samenleving. Doordat deze reactie Europese moslims immers geen bestaansrecht gunt zal ze onherroepelijk leiden tot nog meer onderdrukking en geweld. Moslims leven in een cultuur van vernedering: al na het verlies van Córdoba en de mislukte invasie van Wenen loopt de islamitische wereld achter de feiten aan. Ieder Westerse waardeoordeel over de Islam bevestigt en versterkt deze vernedering met uiteindelijk destructieve gevolgen: “als wij niet zo kunnen worden als jullie dan zullen wij jullie laten voelen wat lijden is” (Dominique Moïsi).

Quote du Jour | Who’s Your Daddy

“The time when China worshipped the West is over. We have a rightful sense of superiority.. ..People are now looking down on the West, from leadership circles to academia to everyday folk.” (WashingtonPost)

Kang Xiaoguang: professor aan de Renmin University gespecialiseerd in ‘NGOs en Confucius’ vertelt u even hoe de huidige Oost-West verhoudingen liggen. Het doet er verder weinig toe wat ik of u hier nog aan toevoegen: dit is de situatie waar we de komende eeuw mee moeten dealen. China trekt zich in haar binnen- en buitenlands beleid nauwelijks nog wat van het Westen aan zo valt te lezen in het gelinkte artikel. China leidt, het Westen volgt. Terwijl wij in Nederland nog steeds klooien met een ultrakort stukje hogesnelheidslijn naar Parijs wil China misschien wel een lel hightech spoor vanuit Beijing naar Londen aanleggen. Maar alleen als de aangesloten landen met grondstoffen over de brug komen.. ..misschien hebben wij tegen die tijd nog wat turf over in Drenthe?

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Volgende