Duurzame woonhoeve wint provincieprijs

In onze rubriek Op weg naar duurzaamheid verkennen we oplossingen voor milieuvraagstukken. Deze week aandacht voor de winnaar van de Utrechtse Duurzaamheidsprijs 2012: de Groene Hoeve. Begin vorig jaar riep mijn provincie de Utrechtse Duurzaamheidsprijs in het leven, een prijs die voorbeeldprojecten onder de aandacht brengt die bijdragen aan de doelen van Utrecht2040. In het Verdrag van Utrecht, waarin de missie en doelen voor dat Utrecht van 2040 zijn vastgelegd, is onder meer te lezen dat men het evenwicht wil bewaren ,,tussen people, planet en profit’’, voor de Triple P van duurzaam ondernemen dus. ,,We werken aan het verminderen en compenseren en uiteindelijk voorkómen van de negatieve effecten van onze keuzen naar andere voorraden, naar volgende generaties en naar andere gebieden op aarde.’’

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Naar een dienstbare financiële sector

, door

Hoe kan de financiële sector dienstbaar gemaakt worden aan een duurzame reële economie? Deze vraag staat centraal bij het Sustainable Finance Lab van ondermeer oud-Rabo topman Herman Wijffels. In een serie van vijf lezingen wordt deze vraag uitgediept Sargasso doet verslag van deze lezingen.

In de eerste lezing werden meteen een aantal prangende en soms ook verrassende vragen opgeworpen (de lezing is hier terug te kijken) Herman Wijffels constateerde dat de financiële sector compleet dysfunctioneel is geworden. De krantenkoppen spreken voor zich. Woekerproducten, onverantwoordelijke speculatie, de totaal onevenwichtige handel in derivaten en de enorme crisis die het gevolg hiervan is. Weliswaar wordt op (internationaal) politiek niveau aan maatregelen gewerkt. Er komen meer regels, meer toezicht en hogere solvabiliteitseisen voor financiële instellingen. De focus blijft echter op het bestaande systeem. De incentives in de sector komen niet wezenlijk anders te liggen. Dat is onhoudbaar.

Wijffels twijfelt erover of het wezenlijk anders kan. Het fundamentele debat wordt volgens hem in Nederland niet gevoerd, terwijl dat in andere landen, zoals Engeland, wel gebeurt. Hij stelt daarom een aantal prangende vragen die hij met het Sustainable Finance Lab hoopt te agenderen.

Relatief actuele vragen zijn:

  • Moeten we aansturen op een bankenbelasting en/of op een financiële transactiebelasting zoals is voorgesteld door de Europese Commissie. Vraag is alleen te beantwoorden aan het criterium wat levert het meeste maatschappelijke nut op?
  • Moet er nu wel of niet een scheiding komen tussen retail- en zakenbankieren in termen van aansprakelijkheid van de belastingbetaler?
  • Zijn we er nu met het zelfregulering in beloningsbeleid? Bonnussen zijn er nog steeds en in aanzienlijke mate en die werken nog steeds overwegend in dezelfde richting als voor de crisis.
  • Hoe zit het eigenlijk met de ethische vorming van werkers in de financiële sector? Welke conclusies moeten straks verbonden worden aan het lopende parlementaire onderzoek naar de financiële crisis. Het onderzoek nogal smal gedefinieerd.
  • Wat is maatschappelijk gezien de meest wenselijke toekomstige positionering van ABN Amro. Moeten we mikken op een beursgang en daarmee de staatsschuld terugbrengen?
  • Is het wel zo verstandig om bij het beleggen op onze pensioenbesparingen op zeer speculatieve financiële markten, zoals nu in het akkoord is voorzien?

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Quote du Jour

Quote du Jour – Derden

, door

,,Er is op schokkende wijze in mijn verleden gewroet”, zegt Wijffels, namens Nederland bestuurder bij de Wereldbank. ,,Bij mij was niets te vinden, maar bij collega-bestuurders van de Wereldbank ontstond consternatie. Er waren heel duidelijke pogingen tot diskwalificatie.” (NederlandsDagblad)

Herman Wijffels beweert vandaag in het Nederlands Dagblad dat ‘derden’ inspanningen hebben gepleegd om uit zijn verleden zaken boven water te halen die hem in een kwaad daglicht zouden kunnen stellen. Dit zou zijn gebeurd toen de voormalig topman van de Rabobank en formateur van het huidige kabinet Balkenende bij de Wereldbank onderzoek deed aan de affaire Wolfowitz. Wijffels is een waardig man die zich niet verlaagt tot openlijke speculaties wie die ‘derden’ wel zouden kunnen wezen. Maar wij weten wel beter: dit waren onmiskenbaar de haviken en aasgieren van de Amerikaanse neocon beweging. Wie anders? Roept u maar!

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

het Saillant | De komende implosie van het CDA

, door

SaillantLOGOHet is een kwestie van tijd totdat het CDA implodeert en er alleen nog maar kleine christelijke partijen over zijn.

Zondag in Buitenhof uitte Herman Wijffels ongekend harde kritiek op de lijn van zijn partij het CDA en dan in het bijzonder op Maxime Verhagen en zijn trouwe volgelingen. Volgens Wijffels zijn er twee koersen mogelijk voor het CDA en in het geval dat het CDA kiest voor de rechtse koers van Verhagen dan overweegt hij serieus zijn lidmaatschap op te zeggen.

Al de hele formatie borrelt het ongenoegen op binnen het CDA en terecht natuurlijk. Het CDA als keurige christelijke middenpartij bestaat niet meer als ze met VVD en PVV in zee gaat. Zelfs al mag men het potentiële kabinet Rutte-1 van Verhagen geen rechts kabinet noemen van Verhagen, volgens Rutte zal ‘rechts Nederland zijn vingers (erbij) aflikken’. Hard bezuinigen op ambtenaren en sociale zekerheid, hypotheekrenteaftrek onaangeroerd laten, harder beleid op het gebied van migratie/ lekker moslims pesten, extra politieagenten en de gedoogsteun van de 24=1-mansfractie die mag blijven zeggen wat hij wil en ga zo maar door. Noem dat maar eens een middenkabinet.

Steeds meer CDA-ers, van huis uit toch hondstrouw aan de partij, keren zich daarom af van de partij van Verhagen. Dat Verhagen de uiterste rechterkant van het CDA vertegenwoordigt was genoegzaam bekend, maar dat hij ook daadwerkelijk met de PVV in zee zou gaan/ één van de schoothondjes van Wilders zou willen zijn, komt voor velen kennelijk toch nog als een verrassing. Na de decimering bij de verkiezingen van 9 juni is voor het CDA het vooruitzicht van pakweg ‘vijf ministers en wellicht het dubbele aantal staatssecretarissen’ (Wijffels) natuurlijk een prachtig korte termijn vooruitzicht, zeker voor toekomstig vicepremier Verhagen. Dat kabinet komt er dus wel.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wijffels, het partijwezen en de ambtenaren

, door

Vroeger wilde ik van mijn hooggeleerde weten waarover de politieke wetenschap nu eigenlijk ging. Die vraag leverde drie antwoorden op:“Politieke wetenschap houdt zich bezig met wat politicologen interesseert”. Als ik dan protesteerde, omdat ik daar niks aan had, was het antwoord: “politiek gaat over bindende toedeling van waarden”. Dat was wel een beetje overdenken waard, maar dan kreeg ik er nog eentje om op te kauwen: “politiek gaat over de vraag wie, wanneer wat krijgt en hoe?”

Daar dacht ik aan bij het luisteren naar (professor) Herman Wijffels in Buitenhof. De vraag voor hem was ongeveer of de huidige politieke partijen nog voldoende de problemen van vandaag aan kunnen. Wijffels zei daarop: “De traditionele politiek gaat over verdeling van geld, van de leuke dingen. Daarbij past een links-rechts verdeling. Maar als je dat ziet als een horizontale verdeling, dan is er nu ook een verticale verdeling, waarop nog geen partijformatie is gestabiliseerd: de migratie/integratie vraagstukken, sociaal-culturele vraagstukken, de klimaatcrisis”.

Dat is boeiend. Of het waar is weet ik niet. Laten we eens kijken of de definities van hierboven ons helpen, op de genoemde terreinen. Veiligheid tegen overstromingen is een waarde, die bindend wordt toegedeeld. De kosten voor dijkverhoging worden door de belastingbetaler opgebracht: het kost een paar centen, maar dan heb je ook allemaal wat. Het bestaande systeem lijkt redelijk wakker, als het gaat om de strijd aan te binden met deze nieuwe bedreiging van klimaat en zeespiegel.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wijffels: coalitie slecht voor landsbelang en milieu

, door

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag is dat ariejan met een stuk over Herman Wijffels’ oppositie tegen een kabinet met de PVV.

Herman Wijffels (foto: flickr/punkmedia.nl)

Wat mooi: na Doekle Terpstra, Dries van Agt, Frans Andriessen, Willem Aantjes, Cees Veerman (CDA), Frans Weisglas en Joris Voorhoeve (VVD) ? mensen die door GeenStijl nog makkelijk kunnen worden weggezet als niet ter zake doende linkshuilies – spreekt nu ook de daadwerkelijk nog prominente CDA?er Herman Wijffels (Rabobank-directeur, bewindvoerder bij de Wereldbank, oud-SER-voorzitter, informateur van het vorige kabinet, übernetwerker) zich uit tegen de horrorcoalitie VVD-CDA-PVV die nu in de maak is.

En terecht: want Wijffels, samen met Veerman en oud-minister Pieter Winsemius (VVD), wijst op een beleidspunt waar tot nu toe in de media nauwelijks aandacht aan wordt besteed, omdat het niet om de islam of om bezuinigingen gaat, namelijk natuur en milieu. Reken maar dat een VVD-CDA minderheidskabinet met gedoogsteun van de PVV een einde gaat maken aan ieder redelijk beleid op het gebied van natuurbehoud, duurzaamheid en landbouw. Dat wordt wegen aanleggen, bio-industrie de vrije hand geven, einde aan linkse hobby?s zoals groene subsidies, en you name it.

De kritiek van Wijffels op het CDA is dan ook niet mals. De Volkskrant:

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Weekendquote – Keerpunt

, door

“Het communisme is 20 jaar geleden aan zichzelf ten onder gegaan, en volgens mij gebeurt dat nu met het fundamentalistische kapitalisme” (Volkskrant)

Herman Wijffels, vertrekkend bewindvoerder bij de Wereldbank, ex-chef van de Rabobank, CDA-denker en formateur signaleert een historisch keerpunt. Niet alleen is het ‘Wall Street kapitalisme’ met de huidige kredietcrisis op de vuilstort van de geschiedenis belandt, ook de neoconservatieve fase in de Amerikaanse samenleving is volgens hem voorbij. Hij ziet nieuwe kansen voor een rechtvaardigere wereld nu roofkapitalisten een kopje kleiner zijn gemaakt en Amerika zich met Obama eindelijk gaat richten op de 21ste-eeuw. CHANGE!

Quote du Jour

Quote du Jour – Wolfowitz desastreus leider

, door

De Europeaan Herman Wijffels legt in een interview met de Volkskrant uit hoe rampzalig het bewind van Bush-vertrouweling Paul Wolfowitz voor de Wereldbank is geweest. Naar eigen zeggen ging Wijffels niet naar Washington om vrienden te maken en was de Nederlandse kabinetsformatie vergeleken met deze affaire een eitje.

‘Deze man gaf op een desastreuze manier leiding. Hij maakte de bank volstrekt onveilig. Het vertrouwen dat bestond is daardoor overgegaan in wantrouwen. Bovendien heeft geen coherente strategie ontwikkeld voor de Wereldbank. Ik was daarover met hem in gesprek. Maar hij had er weinig gevoel voor.’
(Herman Wijffels over Paul Wolfowitz in de Volkskrant)

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.