Groenlinks 2.0: de glorie of de chaos

Er is een geboorte gaande van het kindeke Groenlinks 2.0. De bevalling is pijnlijk en riskant; er is een kans dat moeder Jolande Sap het niet overleeft. Vroedvrouw Femke Halsema bast persbevelen,  de Tweede Kamer-fractie moedigt met spandoeken aan en de camera’s registreren de verbijstering die te lezen valt op de gezichten van de partijleden die rond het bed staan.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Angst domineert het discours

De Tweede Kamer (Foto: Kaj Leers)

In heel Nederland kwamen enkele tienduizenden mensen bijeen om te schreeuwen tegen de bezuinigingen op cultuur (in feite: de uitgaven op die van 2010 zetten voor de komende jaren) en de verhoging van de BTW op kaartjes voor de podiumkunsten. Linkse partijen zijn content: ze denken een belangrijk onderwerp te pakken te hebben, een stok waar ze Rutte’s kabinet mee kunnen slaan. Dat zou nog wel eens tegen kunnen vallen. Kan de linkse oppositie niet iets beters verzinnen, iets dat dichter bij de mensen staat?

Erst kommt das Fressen / Dann die Moral. Een Brechtiaanse zin gebruikt in een heel andere context, maar wel zo toepasselijk in een discussie over de financiering van podiumkunsten. Ook de inhoud liegt er niet om, want in een tijd van somberheid, overheidstekorten en bezuinigingen denken ook kiezers aan de linkerzijde eerst aan hun portemonnee, en dan aan de moraal.

Kunst kan je niet eten. Dat is natuurlijk die Moral.

Hypotheekrenteaftrek in stand houden. De WW niet aanpassen. De spaarpotten niet benadelen. Voor ondernemers de vennootschapsbelasting verlagen. Met dit soort voorstellen houd je geld over om van te eten.

In een tijd waarin die overgrote meerderheid van de Nederlanders best zonder een theater- of dansvoorstelling kan, nooit een museum van binnen ziet maar wel het idee heeft veel belasting te betalen voor een overheid die in de beeldvorming vaak steken laat vallen,  klinkt een sobere boodschap helemaal zo gek nog niet. In een tijd waarin mensen, voornamelijk de babyboomers, liever zien dat alle sectoren wat inleveren opdat hun pensioen veilig wordt gesteld, vinden velen het niet zo erg om te weten dat balletdansers iets minder vaak hun maillot aantrekken. Liever zij dan wij.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Halsema neemt de PvdA in de tang

Femke Halsema (Foto: Kaj Leers)

Femke Halsema heeft de aanval geopend op de Partij van de Arbeid. Met een slim uitgekiende strategie kon zij het initiatief nemen, de PvdA in het defensief drijven, zichzelf profileren en tegelijkertijd het inhoudelijk tekort van de PvdA bloot leggen. Halsema wint op alle fronten.

Femke Halsema is bevrijd. Ze is bezig aan haar laatste termijn als politiek leider van Groenlinks en ze heeft besloten in haar nadagen haar schroom af te gooien. Was Groenlinks altijd voorzichtig met het aanvallen van de PvdA omdat Groenlinks die partij zag als een natuurlijke bondgenoot, nu de PvdA onder de zwakke leider Job Cohen in de peilingen weer op apegapen ligt en er  Statenverkiezingen aankomen, ziet Halsema haar kans schoon.

Ze wil haar partij in goede doen achterlaten. Daartoe doorbreekt ze nu een ijzeren strategische regel, die stelt dat er geen ‘burgeroorlog’ op links moet zijn tijdens verkiezingen omdat dit de rechtse partijen in de kaart speelt.

Over vier maanden vinden de Statenverkiezingen plaats. Die uitslag is leidinggevend voor de samenstelling van de Senaat, een voor het minderheidskabinet belangrijke horde. Premier Mark Rutte wil dat de VVD, het CDA en de PVV een meerderheid behalen in de Senaat. Dat is belangrijk voor de stabiliteit van zijn kabinet; mochten oppositiepartijen een meerderheid behalen, dan kan die het ’t kabinet extra lastig maken om het regeer- en gedoogakkoord gerealiseerd te krijgen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Over de grenzen van satire

Femke Halsema (Wikicommons/Roel Wijnants)

Driek Oplopers, columnist van FOK.nl wordt niet vervolgd voor zijn bedreiging twee jaar geleden aan het adres van Femke Halsema wegens haar optreden in de kwestie-Duyvendak. De Officier van Justitie heeft de zaak geseponeerd. Oplopers (ps. voor Rikus Spithorst) had in augustus 2008 geschreven dat hij het zou toejuichen als iemand het huis van Halsema in de brand zou steken.

Halsema had Duyvendak volgens hem verdedigd na zijn onthulling van de diefstal in de jaren tachtig van plannen voor meer kerncentrales gevolgd door de publicatie van de huisadressen van betrokken ambtenaren. Bij een van die ambtenaren was een brandbom door het raam gegooid. Duyvendak betuigde in 2008 zijn spijt over deze affaire. Halsema zou hem ‘buitengewoon integer’ genoemd hebben. En dat schoot Spithorst in het verkeerde keelgat, waarna hij in zijn column meende haar een koekje van het Duyvendak-deeg te mogen geven.

Op de overwinningsroes van Oplopers en zijn fans is nog wel wat aan te merken, maar eerst even iets over het OM. In zijn reactie op de seponering schrijft Oplopers dat hij pas onlangs op de hoogte is gesteld van het besluit van het OM. Hij moest er zelf om vragen. Communicatiefoutje. Een heel vervelend foutje. Een schrijver of tekenaar tegen wie aangifte wordt gedaan bungelt in zekere zin. Alles wat hij of zij na die aangifte maakt zal bewust of onbewust worden bekeken door de ogen van de onbekende censor. Kan dit nog of ga ik te ver? Het OM stimuleert zelfcensuur als er niet snel een heldere uitspraak komt. Het jarenlang op de plank laten liggen van zaken, zoals ook het geval is bij de tekenaar Gregorius Nekschot, is op zichzelf een bedreiging van de vrijheid van meningsuiting.

Quote du Jour | Limburg, ons dierbaar oord…

“Limburg allein, dao geit niks baove, zo is d’r mer ein!” en “Limburg mòt blieve!”

Vandaag op Sargasso niet één maar twee citaten van de dag. De reden? Drie Limburgse CDA’ers die vrezen voor de afschaffing van hun dierbaar oord Limburg als provincie van (het grote, verraderlijke) Nederland. Alsof Limburg er echt toe doet, vindt u wel, vindt u niet? Verder dan een opsomming van abrikozevlaai, zoervleis, het Drielandenpunt, dialecten, schutterijen, harmonieën en een Bourgondische instelling, om het belang van Limburg te benadrukken, komen de drie in elk geval niet. Ofwel: wat is er zo belangrijk aan Limburg? En waarom waant een Nederlander zich in Venlo en daaronder vaak al in het buitenland? De petitie om Limburg te behouden werd tot nog toe ook niet massaal getekend. Dat Femke Halsema, Alexander Pechtold en Rita Verdonk de abrikozevlaai willen afschaffen, durven wij verder amper te geloven. Femke tegen Limburg? De Femke, die graag onthaast met kinderen en abrikozevlaai? Onvoorstelbaar toch?!

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Mond op mond beademing van Halsema

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Onderstaande analyse is van Mario Frieswijk en verscheen eerder op zijn eigen weblog.

Femke Halsema (foto:flickr/Anne Helmond)

Femke Halsema deed in een opiniestuk, dat dit weekend in de Volkskrant te lezen was, drie aanbevelingen voor de politici, bedoeld om na de verkiezingen van 9 juni het land bestuurbaar te houden.

Het is een artikel met een verhaal dat we de laatste tijd wel vaker horen; het electoraat is te versplinterd waardoor het vormen van stabiel bestuur onmogelijk zou worden. Vervolgens een rekensom waaruit die onbestuurlijkheid moet blijken, en het hele artikel is doordrenkt met de gedachte, dat dit vroeger anders was.

Dat het electoraat versplinterd is, kan moeilijk ontkend worden. Maar het idee dat dit ooit structureel anders was, klopt niet. Tot 1977 bestonden meerderheidskabinetten in Nederland altijd uit 4 of meer partijen. Pas na de oprichting van het CDA veranderde deze situatie. Deze fusie maakte van 3 partijen 1, en werd al snel gevolgd door de fusies van de voorlopers van GroenLinks en de ChristenUnie. Hierdoor werd het parlement een periode erg overzichtelijk, maar het gaf ook de electorale ruimte voor het ontstaan van nieuwe partijen.

Een tweede aanname is dat versplintering per definitie zou leiden tot een onbestuurbaar land. Toch beschouwen we de 150 jaar die we zo geregeerd zijn over het algemeen niet als één lange periode van instabiliteit. Overigens laat hier ons geheugen ons wel in de steek; premier Balkenende staat bekend als slechte premier, vooral omdat hij binnen tien jaar 4 kabinetten geleid heeft. Iemand als Willem Drees herinneren we ons als een stabiele bestuurder, maar ook hij leidde 4 kabinetten in tien jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Waar de oppositie vergat door te bijten

Het spoeddebat van gisteren leverde een hoop vuurwerk op, maar de coalitie had een hele dag besteed aan het vakkundig schoonvegen van hun straatje, dus ging er niemand onderuit. Maar terugkijkend op het geheel knagen er toch twee dingen. Dingen waar de premier zich niet eens uit hoefde te draaien omdat niemand hem erop wees.

Allereerst was er de kanttekening van van Walsum. Dit vormt de kern van de verdediging van de premier dat het volkenrechtelijk allemaal misschien wat [i]shaky[/i] was, maar dat er ook nog politieke factoren kunnen meespelen. Inmiddels heeft hij er de frase ‘met de kennis van toen’ aan toegevoegd, maar het verandert niks aan het gegeven dat zonder die kanttekening hij geen poot had om op te staan. Maar wat staat er nu op die ene zalmroze bladzijde (.pdf, pag.270)?

Allereerst het punt waar de premier ons zo graag aan herinnert: er spelen ook nog andere factoren dan volkenrecht:

“Volgens hem [van Walsum] dient een verantwoordelijke regering zich niet alleen door de regels van het volkenrecht maar ook door de eisen van de internationale politiek te laten leiden. Als de twee met elkaar in botsing komen ontstaat een dilemma, maar geen regering zal accepteren dat haar vitale politieke doelstellingen onder alle omstandigheden voor het volkenrecht zullen moeten wijken.”

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Inzichten van nu

“Als je met de inzichten van nu terug zou kijken, denk ik dat je het anders zou hebben gedaan.”

Aldus JP de MP, in antwoord op een vraag van Femke Halsema. Wat hij dan anders had gedaan blijft de vraag, aangezien de Commissie Davids juist constateerde dat de Kamer onvolledig is voorgelicht en er selectief naar informatie werd gezocht die het eigen standpunt versterkte.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Klimaatonnozelheid

“Dat in Nederland de PVV zich hiervan bedient is te verwachten. Maar dat de VVD op de electorale slippen van de PVV flirt met klimaatonnozelheid is beschamend.”

Femke Halsema vinden dat klimaatsceptici moeten ophouden met ‘geneuzel’ en met gedegen argumenten moeten komen:

“Klimaatonnozelaars spreken graag in termen van ‘een complot’, maar niemand van hen kan laten zien waaruit dat complot dan bestaat, wie de belanghebbenden zijn en welk economisch, financieel of politiek belang er eigenlijk mee wordt gediend.”

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Volgende