Een korte beschouwing van bijna alles

Albert Einstein heeft ooit gezegd, dat de belangrijkste keuze die een mens in zijn leven moet maken, is of hij in een vriendelijk, of in een vijandig universum woont. U kent Albert Einstein van de relativiteitstheorie, waarin Energie en Materie gezien worden als inwisselbaar. (Namelijk: energie (E) is massa (m) maal de lichtsnelheid (c) in het kwadraat.) Einstein bedoelde met zijn uitspraak dat wie overtuigd is van een vijandig universum, bij gevolg overal vijandigheid zal ontdekken, en wie gelooft in een vriendelijk universum overal vriendelijkheid. Einstein bedoelde dat perceptie enorm belangrijk is voor de realiteit. Om te chargeren: wie zoekt naar vijandigheid, zal het vinden. Wie zoekt naar kosmische vriendschap idem dito. De idee dat gedachten dingen zijn is misschien wat zweverig. Ikzelf geloof hier ook niet in: bij 'dingen' stel ik mij concrete voorwerpen voor. Een ding is materie, een gedachte is niet materieel. Of toch niet helemaal? Wat is een gedachte eigenlijk? En hoe komt zoiets tot stand? Synapsen geven stofjes door aan receptoren. Die stofjes (neurotransmitters) zijn materieel. Zij bevatten de informatie waaruit de gedachte bestaat. Dus een gedachte is op zijn minst deels materieel. Maar interessanter aan de uitspraak van Einstein vind ik de gevolgen die hij verbindt aan de perceptie.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.