Rekeningrijden valt in de politieke prullenbak
, door
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Het filecomplot
, door
De schellen zijn mij van de ogen gevallen. De hoge heren in Den Haag denken ons, het Volk van Nederland, te kunnen manipuleren als makke schapen, maar dat zal ze niet meer lukken. Ik heb de waarheid gezien en ik zal hem blijven verkondigen. Ze zullen proberen me stil te krijgen – een auto-ongeluk waarschijnlijk, want gevoel voor sadistische humor kan ze niet ontzegd worden – maar zelfs als ze dat lukt, dan nog zal mijn boodschap overal te vinden zijn.
Al een tijd vraag ik me af: waarom neemt dit kabinet maatregelen rond auto’s die op geen enkele wijze te verantwoorden zijn? Eerst was er die verhoging van de maximumsnelheid van 130 kilometer per uur – meer doden, meer vervuiling, nauwelijks tijdwinst – en nu overweegt de regering ook het belastingvoordeel op zuinig auto’s af te schaffen. En dat terwijl op diverse plaatsen in Nederland nu al het jaarlijkse quotum voor het aantal dagen dat de Europese fijnstofnorm overschreden mag worden is opgebruikt.
Toen las ik op Slate het artikel Your Commute Is Killing You. Daarin wordt uit de doeken gedaan dat forenzen een zeer ongezonde bezigheid is. Het artikel haalt een hoop empirisch onderzoek aan dat als volgt kan worden samengevat: forenzen maakt je dik, eenzaam en ongelukkig.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
WW: Eindelijk een vliegende auto?
, door
De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland.
Het idee ligt zó voor de hand, dat een van de grootste concurrenten van de Wright Brothers er al één probeerde te bouwen en volgens de toekomstvoorspellers uit het verleden had ‘ie er al lang moeten zijn: de vliegende auto. Waarom rijden we nu dan nog steeds op en neer naar het vliegveld in onze standaard autootjes als we het luchtruim in willen?
Elke dag vragen miljoenen jongetjes wereldwijd zich af waarom er niet iemand die vliegende auto ontwerpt en wachten ze tot ze groot zijn zodat ze het dan maar zelf kunnen uitvinden. En pogingen daartoe worden zoals gezegd al sinds het begin van de vorige eeuw ondernomen. Zo was daar naast de Wright Brothers rivaal Glenn Curtis ook ene Henry Ford, geen kleintje in de autowereld, die een kleine vliegende auto, genaamd de “sky flivver” wilde bouwen. Na twee jaar en een omgekomen testpiloot hing hij zijn plan in de wilgen.
In de jaren na de Tweede Wereldoorlog kwam met de opkomst van de science fiction, ook de ontwikkeling van een vliegende auto in een stroomversnelling maar alle uitvindingen kwamen niet voorbij de prototype-fase, niet in het laatste omdat ze gehinderd werden door de Amerikaanse luchtvaartautoriteiten. Zij vonden het vooruitzicht van files en opstoppingen in de lucht toch niet al te rooskleurig. Maar al die jongensdromen blijken moeilijk uit te roeien en vandaag de dag zijn er een meerdere serieuze projecten ter ontwikkeling van de vliegende auto.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.