Culinair martelaarschap

De laatste keer dat er zich iets van McDonald's in mijn mondholte had bevonden dateerde alweer van 1995. Toen troonde een stel vrienden in Canada me mee naar zo'n tent. Het was een hete dag en ik bestelde een milkshake, in de overtuiging dat daar niet veel aan te verramponeren viel. Ha! Maar afgelopen vrijdag gingen mijn geliefde G. en ik in het Arnhemse Gelredome kijken en luisteren naar een kwintet brontosaurussen. Daar zijn wij al enigszins ervaren in, in brontosaurussen kijken in het Gelredome, dus wij hadden besloten die dag lekker vroeg van huis te gaan. Je parkeert dan altijd bij Burgers Zoo om vervolgens met de pendelbus vervoerd te worden. In de buurt van de dierentuin kun je prima een hapje eten en zo ben je in het verkeer mooi de drukte voor. Maar deze brontosaurussen waren niet prominent genoeg voor zo'n pendeldienst. Burgers wist van niets en zo stonden wij tegen zessen geheel onverwacht op het parkeerterrein van het nog potdichte Gelredome, te voet met niets eetbaars in de onmiddellijke omgeving behalve een tent met een beperkt assortiment evenementenvoer en een McDonalds. Aangezien de eerste gelegenheid niet voorzien van was sanitair, was goede raad duur. Of eigenlijk niet: we moesten er overduidelijk aan geloven.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Jamie Oliver’s zege op McDonalds

McDonalds gaat zijn receptuur voor hamburgers en nuggets veranderen in de VS. Dat zou niets te maken hebben met de campagne die tv-chefkok Jamie Oliver al jaren voert tegen fastfoodketens die afvalvlees met ammoniak wassen om het vervolgens te verwerken tot gehakt. In Latijns-Amerika en Europa gebeurde dat al niet, omdat het hier verboden is. Maar de Amerikaanse voedselautoriteit noemt het wassen van vleesproducten met ammoniak een proces, geen product, dus hoeft het ook niet vermeld te worden op verpakkingen. Burger King en Taco Bell waren al langer gestopt met het wassen van oneetbaar vlees met ammoniak.

Oliver legt het proces helder uit aan geschokte Amerikaanse ouders en hun kinderen in dit filmpje.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Adverteerders en obesitas

Tacos Carnitas (Foto: Flickr/Navin75)

Mexico is dik. Mexico heeft diabetes. Mexico’s politieagenten hebben problemen met het vangen van boeven, omdat ze door hun eigen gewicht en een zittend bestaan amper nog een sprintje kunnen trekken. Mexico moet gaan fietsen, gaan bewegen. En het is allemaal de schuld van de adverteerders. Toch?

Voor wie het nog niet wist: volgens sommige indices heeft Mexico inmiddels de Verenigde Staten ingehaald als het dikste land ter wereld. Waar het obesitas bij kinderen betreft, was het dat al een tijdje. Kinderen in Mexico zien jaarlijks zo’n 12.000 advertenties voor comida chatarra, junkfood. Dat zijn er ruim dertig per dag. Reden voor consumentenorganisatie El Poder del Consumidor om de noodklok te luiden. Directeur Alejandro Calvillo stelt dat er per uur 11,25 advertenties voor ongezond voedsel op televisie verschijnen, en beschuldigt adverteerders ervan de gezondheid schade te berokkenen door zoveel fast food-advertenties de ether in te slingeren. Want kinderen kunnen zich daar niet tegen verdedigen, meent Calvillo.

Het bestempelen van reclame en fast food restaurants als oorzaak van de Mexicaanse obesitas-golf is een populaire bezigheid onder pratende hoofden. En het klinkt geloofwaardig. Kinderen kunnen immers niets ondernemen tegen de grote boze adverteerder, toch? De oplossing van het dikteprobleem zou dan ook deels op te lossen zijn door dergelijke advertenties strenger te reguleren.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Gij zult niet verbieden (II): het fastfood-verbod

Prohibition (Foto: Flickr/Marie-II)

Nederland heeft al de tien verboden van Balkenende, maar daar kan natuurlijk meer bij. Daarom grijpt de GC-redactie het reces aan om inspiratie op te doen voor het kabinet, om de lijn van betutteling vanaf Prinsjesdag met volle kracht te kunnen voortzetten. Waar zouden we immers zijn zonder het geheven vingertje? Help het kabinet mee de zomer door en noteer even mee welke verboden u deze week bent tegengekomen die we zo kunnen overnemen in Nederland!

Deze keer gaan we naar de Verenigde Staten, het land van onbeperkte mogelijkheden om je helemaal vol te vreten. De stad Los Angeles vindt het genoeg geweest, met name voor arme mensen: in de prachtwijken van L.A. mogen zich de komende jaren geen nieuwe fastfoodrestaurants vestigen. In deze wijken zijn namelijk procentueel gezien veel meer zieken door overgewicht dan elders in de stad. Niks geen vettax, gewoon de restaurants verbieden en dan lost het probleem zich vanzelf op!

Een perfect verbod voor Ella Vogelaar natuurlijk. Alle Dik Trom’s in een achterstandspositie kunnen allang niet meer een ezel vinden die hen op zijn rug kan dragen. Je moet alleen even vergeten dat iedereen in de auto zo naar het stadscentrum rijdt voor een extra Big Mac of Whopper, maar een kniesoor die daar op let. Sociale oorzaken zijn niet meer interessant, als je het aanbod maar verkleint, dan verdwijnt de vraag als sneeuw voor de zon. Binnenkort mag je alleen nog maar een vette hamburger halen waar de rijke mensen wonen. Eens kijken hoe lang zo’n verbod dan stand houdt.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.