Sorry, sorry, sorry mensen! Inderdaad, de afgelopen weken was onze service ruk en mocht je blij zijn als je nog enigszins op tijd op je werk aankwam. Het bleek dat onze oefening en het " winterklaar" maken van het spoor een oefening voor de bühne was die niks te maken had met de realiteit. Nogmaals sorry. Maar er is ook goed nieuws! Om jullie als klant tegemoet te komen zal de NS jullie, net als vorig jaar, een volstrekt waardeloze handreiking doen: jullie mogen eerste klas reizen! Dat er nooit genoeg ruimte is om iedereen in de eerste klas te proppen snappen wij ook, maar daarom hebben we het nog beter gemaakt! Je mag er alleen buiten de spits in reizen! Wat zeggen jullie? Reist er dan zo ongeveer niemand van de vaste klanten? Goh, komt dat even goed uit. Het mag natuurlijk niet teveel kosten. En oh ja, doordat er nog steeds veel treinen kapot zijn rijden er vaak kortere treinen, zodat jullie de komende maand op de momenten dat je géén eerste klas mag zitten regelmatig als sardientjes in een geel blik gepropt zitten. Groetjes van de NS.
U mag het zeggen. Toont onderstaande “infographic”, dat stond bij artikel over afwijkende normen aangaande intimiteit in het buitenland, aan dat de voltallige redactie van het NRC zat te slapen? Of is het misschien meer exemplarisch voor het jarenlang falen van het Nederlandse onderwijs (ja, ja, dit wat dik aangezet, dit is een blog ja)?
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Deze bijdrage aan het open podium is van Jelco Haspels (website)
Na een flinke nachtelijke sneeuwbui ontwaakt Nederland in een witte wereld. Het is een prachtig gezicht, de uitgestrekte landerijen onder een zachte witte deken. Een deken die het hele land bedekt en in zijn greep heeft. Koning Winter regeert met ijzeren vuist.
Bij de NS kunnen ze hierover meepraten. Treinen rijden later of zelfs helemaal niet. Duizenden reizigers zijn (tijdelijk) gestrand op stations en, we blijven Hollanders, mopperen op alles waar op te mopperen valt. NS-personeel is hierbij favoriet. En nu wil ik het feestje absoluut niet verpesten, beste mede-treinreizigers, maar die mensen kunnen er ook niets aan doen. Het is nu eenmaal koud en nat, en het materiaal gevoelig. Het gaat echter te ver om een conducteur de wind van voren te geven in zo’n situatie.
De beste man (of vrouw) kan op zijn fluit blazen tot hij een ons weegt, veel zal het aan de situatie niet veranderen.
Natuurlijk, de NS is zelf hoofdschuldige in deze situatie.
De TV-spotjes waarin de NS zichzelf een schouderklopje geeft over de wintermaatregelen en hoe goed ze werken, lijken wel absurdistisch cabaret. Het gezegde vertelt ons kennelijk niet zonder reden de huid niet te verkopen voor de beer geschoten is. Voor de NS geldt dat niet, nee, daar is het heel bijzonder dat ze zo hun best voor ons doen. Eigenlijk moeten we ook helemaal niet zeuren over een beetje vertraging, het is goed voor de sociale contacten (gezellig samen mopperen), en de NS zorgt voor koffie of thee. Hoe halen we het dan nog in ons hoofd om te klagen en te zeuren over de NS, ze doen zo hun best.
Dit stuk is achterhaald. Zie update onderaan.
Gisteren had Twitter even de hik. Iedereen was plots als zijn of haar “vrienden” kwijt. Gelukkig kwamen die even later terug.
Reden genoeg voor het ANP om er een berichtje over te maken. Twitter kent immers ook in Nederland veel gebruikers. En zoals alle media tegenwoordig liever lui dan moe zijn, nam men het klakkeloos over.
Er is echter een probleempje. Ten eerste staat in het stukje de volgende tweet:
“Vandaag leek de ineenstorting van het aantal volgers wel op de beurscrash van vorige week, maar hier ging het om het afmatten van miljoenen ego’s in plaats van om het verliezen van miljoenen dollars”
En daar zit een klein probleempje aan. Die is namelijk 58 tekens groter dan de 140 toegestaan in twitter. Dus die kan nooit via Twitter zo de wereld in geslingerd zijn.
Het probleem is echter nog wat groter. Als je gaat zoeken op sleutelwoorden uit die tweet (bv ineenstorting, afmatten of beurscrash) vind je niemand die zoiets gezegd heeft. Hooguit wat mensen die de quote van het ANP in delen natweeten. En zelfs als je in het Engels gaat zoeken (bv op ego’s) vind je hooguit wat gekneusde ego–tweets, maar niet de tekst die het ANP gaf. Of hebben ze misschien deze toptweet wat lekkerder gemaakt en gecombineerd met andere tweets?
“People freak out more when twitter crashes than the stock market. Next up: Senate Hearings on the Great Crash of 2010.”
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Don’t touch that!