Macron lokt opnieuw sociale strijd uit

Frankrijk loopt te hoop tegen de pensioenhervormingsplannen van Macron. Meer dan zestig procent van de Fransen ziet de noodzaak van een pensioenhervorming in, volgens een recente opniniepeiling. Maar een nog groter aantal verwerpt de voorstellen van de huidige regering. Macron deed twee jaar geleden eenzelfde poging om een van de voornaamste punten uit zijn binnenlandse politiek program binnen te halen. Het gevolg was een stakingsgolf die Frankrijk sinds 1968 niet meer had gezien. De coronapandemie deed de plannen in de ijskast belanden. Na zijn herverkiezing vorig jaar probeert de president het nu opnieuw. Met overeenkomstig resultaat. Behalve de CGT, de meest linkse vakcentrale, heeft nu ook de CFDT zich achter de acties geschaard. En de kans is groot dat het plan in het parlement schipbreuk gaat lijden. Macron heeft na de parlementsverkiezingen van juni geen meerderheid meer om, zoals in de afgelopen vier jaar, wetten op vrij eenvoudige wijze aangenomen te krijgen. Dus stelt de Franse regering zich voorzichtig op: er kan nog wel wat veranderd worden. Macron hoopt de rechtse Les Républicains over te kunnen halen tot instemming. De voorgangers van deze partij deden al in de jaren negentig een poging het Franse pensioensysteem aan te passen. Nu is steun van deze partij allerminst zeker. Ook in eigen rijen heeft Macron met critici te maken. Voormalig milieuminister Barbara Pompili van Macrons partij Ensemble vindt dat de voorstellen leiden tot sociale onrechtvaardigheid. Hogere premies Niet alle hervormingsvoorstellen worden door de Fransen afgewezen. De verhoging van de pensioenleeftijd van 62 naar 64 jaar duidelijk wel, evenals de verhoging van het aantal arbeidsjaren dat recht geeft op volledig pensioen van 42 naar 43 jaar. Maar er zijn ook voorstellen om degenen die al op vroege leeftijd zijn gaan werken eerder met pensioen te laten gaan. En daar is wel steun voor. Een meerderheid voelt ook wel voor de gelijkschakeling van de vele per bedrijfstak verschillende pensioenregimes. Maar de pensioenleeftijd domineert het debat en het protest. OESO pensioenexpert Monika Queisser in de NRC: 'In Frankrijk hecht men meer waarde aan een goed pensioen op vroege leeftijd, zodat men na het werkende leven kan genieten van de pensioenfase.' Franse werknemers betalen relatief hoge pensioenpremies: gemiddeld ruim 30 procent terwijl het OESO-gemiddelde ruim onder de 20 procent ligt. Dat ze in Frankrijk hechten aan een langer pensioen is dus niet zo vreemd. Fransen zouden volgens sociologen ook 'minder plezier halen uit hun werk, door de relatief lange werkdagen, de sterk hiërarchische structuren waardoor mensen vaak weinig autonoom kunnen werken, en een sinds de Franse Revolutie ingebakken weerstand tegen autoriteit. Ook is de Franse arbeidsmarkt weinig meritocratisch en hangen, zeker onder hoogopgeleiden, baankansen vooral af van connecties en de juiste opleiding.' Ook dat is een stimulans voor het verzet tegen langer werken. De voorstanders van de hervormingen zeggen dat het gezien de vergrijzing en sinds kort ook het tekort aan arbeidskrachten onvermijdelijk is dat iedereen langer gaat werken. Het huidige systeem zou anders financieel niet langer houdbaar zijn. Macron in Barcelona President Macron was gisteren niet thuis. Hij gaf, zoals vaker, prioriteit aan de rol van Frankrijk in Europa. In Barcelona tekende hij met de Spaanse premier Sanchez een bilateraal Frans-Spaans vriendschapsverdrag. Frankrijk en Spanje beloven de banden op alle gebieden aan te halen, van onderwijs tot economie. Cruciaal is dat de regeringen afspreken elkaar regelmatig te ontmoeten en te overleggen. Ze beloven samen te werken bij internationale en Europese kwesties – het doel is om “onze standpunten perfect op elkaar af te stemmen”, zoals het Elysée het formuleert. Macron heeft na overeenkomstige verdragen met Italië en Duitsland nu met alle grote buren stevige vriendschapsbanden. Een goed uitgangspunt voor de Franse president om een hoofdrol te blijven spelen in Europa. Ondertussen demonstreerden gisteren duizenden mensen in de steden Parijs, Marseille, Toulouse, Nantes, Lyon en meer. Massale stakingen hebben het transport, scholen en andere openbare diensten in het hele land ernstig verstoord. En er komen ongetwijfeld nog meer acties.

Door: Foto: marcovdz (cc)
Foto: Jerome Bon (cc)

Franse regering passeert het parlement

Is Frankrijk nog een democratie? De Franse regering heeft vorige week het parlement verhinderd om de begroting voor 2023 vast te stellen. Premier Elisabeth Borne gebruikte daarvoor artikel 49.3 van de grondwet dat bedoeld is om in uitzonderlijke omstandigheden een wet door te voeren zonder stemming in het parlement. Borne gaf de schuld aan de oppositie die op geen enkele wijze wilde samenwerken. Zowel de linkse als de rechtse oppositie had al aangekondigd sowieso tegen de begroting te stemmen. Met verschillende motieven. Links vindt de regering te zuinig en niet actief genoeg in de strijd tegen de klimaatopwarming. Het extreem-rechtse Rassemblement National is tegen het hele regeringsbeleid. Sinds de verkiezingen van juni is de regering van president Emmanuel Macron afhankelijk van parlementaire compromissen nadat zijn partij de absolute meerderheid kwijtraakte. Premier Borne zei eerder dat de oppositie duizenden amendementen had ingediend, waardoor de behandeling van de begroting te lang zou duren. Na het opmerkelijke eenzijdige besluit van de regering dienden de oppositiepartijen twee moties van wantrouwen in, die het echter niet haalden.

Macron werd gered door de 62 zetels van Les Républicains, traditioneel rechts. Hij richtte zich woensdag dan ook vooral op deze partij toen hij aankondigde door te gaan met het pièce de resistance van zijn regering: de pensioenhervorming. De pensioenleeftijd moet omhoog van 62 naar 65, vindt Macron al veel langer. Massale demonstraties in 2019 blokkeerden de doorvoering van dit plan. De Covid pandemie leidde tot uitstel. Nu hij voor een tweede termijn is gekozen wil Macron de hervorming doorzetten, maar nu mist hij de comfortabele meerderheid van zijn eigen partij in het parlement. Het is daarom niet onmogelijk dat hij ook in dit geval artikel 49.3 gaat inzetten om zijn plannen te realiseren. Als deze veranderingen niet worden doorgevoerd, zou de regering de pensioenen moeten verlagen, zei Macron. In Frankrijk krijgen alle werknemers een staatspensioen.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Jeanne Menjoulet (cc)

Le Pen is verslagen door Macron! Is de wereld nu weer veilig?

ANALYSE - Le Pen is verslagen door Macron. En Janez Janša, de extreemrechtse premier van Slovenië, is verslagen door de centrumlinkse Golob.

[ Dit artikel verscheen maandag 25 april op grutjes.nl ]

Goed nieuws zou je zeggen, en dat is het ook.

Maar het soort teksten zoals Michael McFaul (adviseur van president Obama) die hier bezigt, zijn compleet over de top.

Dit is namelijk totaal geen “gigantische overwinning voor democratische waarden”, laat staan dat “het wereldwijde tij nu gekeerd is”, de extremistische Janša heeft ongeveer net zoveel stemmen gekregen als de vorige keer.

Het is gaaf dat een andere partij groter is geworden, maar extreemrechts is niet kleiner geworden. Janša’s SDS (De Sociaaldemocratische Partij van Slovenië hernoemde zich in 2003 in SDS, Sloveense Democratische Partij) is tegenwoordig niet alleen maar radicaal rechts-populistisch, maar heeft zelfs banden met neonazistische Blood and Honour-groepen. En ze hebben dus net zoveel stemmen als de vorige keer.

En de Franse Le Pen dan? Die heeft zelfs juist veel méér stemmen dan vorige keer.
Zelfs ondanks de oorlog in Oekraïne, en het algemeen bekende feit dat Poetin Le Pen met miljoenen heeft gesteund.

Dus hoezo hebben de democratische krachten een gigantische overwinning behaald op extreemrechts? Extreemrechts is precies even sterk gebleven in het ene land, en is flink gegroeid in het andere.

Foto: doubichlou14 (cc)

Frankrijk polariseert

ANALYSE - “We zijn op weg naar een verkiezing met veel proteststemmen. Met als resultaat de herverkiezing van de zittende president. Het is een vreemde paradox.” Dat zegt Bruno Jeanbart van een van de opiniepeilingsbureaus. President Emmanuel Macron staat op verlies in de peilingen, maar zijn concurrenten, de extreemrechtse Marine Le Pen en de radicaal linkse Jean-Luc Mélenchon staan nog wel op flinke afstand.

Macron denkt nog steeds gemakkelijk te kunnen winnen aanstaande zondag en in de tweede ronde op 24 april. Maar er zijn er twee belangrijke onzekerheden. Een groot deel van het kiezerspubliek reageert volstrekt apathisch en ongeïnteresseerd op de verkiezingen. Hoeveel legitimiteit wordt een nieuwe president gegund als een groot percentage helemaal niet meer aan de verkiezingen deelneemt? En hoe pakt de tweede ronde dit keer uit met Marine Le Pen, die de meeste kans heeft om door te gaan? Het is allerminst zeker hoeveel aanhangers van de uitgeschakelde kandidaten op de rechter- en linkerflank Macron in de tweede ronde zal kunnen winnen. Een belangrijk deel van degenen die in de eerste ronde voor Mélenchon kiezen zou wel eens naar Le Pen kunnen overstappen. Macron heeft in de afgelopen vijf jaar bij zowel links als rechts flink wat afkeer opgeroepen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Département des Yvelines (cc)

Krijgt Frankrijk een vrouwelijke president?

Om de komende tijd in de gaten te houden: de campagne voor de Franse presidentsverkiezingen. Het lijkt voor Macron, die zich overigens nog niet als kandidaat heeft aangemeld, beslist nog geen gelopen race. En na de wisseling van het leiderschap in Duitsland kan een nieuwe politiek leider in Frankrijk grote gevolgen hebben voor Europa. Begin deze maand hebben Les Républicains Valerie Pécresse gekozen als hun kandidaat voor het presidentschap. De Republikeinen vormen met hun erfenis van het gaullisme het traditioneel centrum-rechtse blok in Frankrijk dat eerder -onder andere namen- presidenten had als Jacques Chirac en Nicolas Sarkozy (onlangs veroordeeld tot een jaar gevangenisstraf wegens illegale financiering van zijn presidentscampagne in 2012).

Tweede ronde

De keuze voor Pécresse was een verrassing. Haar partij is nogal verdeeld in een rechtse vleugel, die dichtbij de radicaal-rechtse Marine Le Pen (Rassemblement National) en haar nog extremere concurrent Eric Zemmour staat, en aan de andere kant centristen die hopen stemmen te kunnen winnen bij voormalige, teleurgestelde aanhangers van Macron. Pécresse zal beide groepen te vriend moeten houden om in april bij de presidentsverkiezingen succes te kunnen boeken. Dat succes moet resulteren in een plek voor de tweede ronde, die hoogstwaarschijnlijk tegen zittende president Macron uitgevochten gaat worden. Als zij er in slaagt tot de tweede ronde door te dringen is Macron, gegeven een overmacht aan de rechtse kant, niet zeker van een nieuw mandaat. Daarvoor moet Pécresse, die als gematigd bekend staat, extreemrechts niet te veel tegen de haren in strijken. En tevens hopen dat Le Pen en Zemmour elkaar kiezers blijven afsnoepen, zodat geen van beide groot genoeg wordt om de tweede ronde te halen. Volgens de laatste peilingen staat ze op 17%, net vóór Le Pen (16%) en Zemmour (13%). Samenwerking van de twee extremisten lijkt nauwelijks mogelijk. Ze haten elkaar, schrijft Politico. Le Pen probeert nog steeds een opening naar het midden te maken. Zemmour trekt fascistisch geweld aan.

Foto: copyright ok. Gecheckt 18-03-2022

Macron verslaan

‘Macron heeft ons verraden.’ Cyriel Dion de man die zich hartstochtelijk heeft ingezet voor de Burgerconventie voor het Klimaat, heeft het helemaal gehad met de Franse president: ‘De Klimaatwet is uitgekleed, het beloofde referendum over de erkenning van écocide gaat waarschijnlijk niet door, Macron heeft zijn belofte niet gehouden. Het bedrijfsleven heeft gedicteerd, we staan nog steeds aan het begin!’ Een paar jaar geleden, toen de gele hesjesbeweging in opkomst was, wist hij Macron te overtuigen van het nut van een Burgerberaad van 150 mensen, een willekeurig geworven dwarsdoorsnee van de Franse samenleving (naar David van Reybrouck’s idee over burgerparticipatie). Macron committeerde zich aan de uitkomsten van het beraad en beloofde ze op te nemen in een Klimaatwet.

Toen het Burgerberaad begin dit jaar 149 concrete voorstellen inleverde trok hij er meteen drie uit die hem niet bevielen: de dividendbelasting, de verlaging van de snelheid op  autowegen tot 110 km/uur en het herschrijven van de preambule van de grondwet. Vervolgens kwam er een Klimaatwet op tafel waarin slechts achttien van de 146 voorstellen in hun geheel zijn overgenomen, en 78 gedeeltelijk, terwijl 23 voorstellen helemaal afwezig zijn. Andere voorstellen worden geacht reeds uitgevoerd te zijn, in uitvoering te zijn, of ze zijn doorverwezen naar het internationaal kader. Het Burgerberaad beoordeelt de klimaatwet met een 2,5. In de demonstratie tegen de wet werd een reusachtige Macron van papier-maché meegedragen: ‘Macron, koning van de blabla’.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Hans Splinter (cc)

Franse militairen waarschuwen voor een burgeroorlog

Dertig gepensioneerde Franse generaals luidden onlangs de noodklok, met een apocalyptisch getoonzette tekst over een land in ontbinding. Hun brief op de site van het conservatief-katholieke weekblad Valeurs Actuelles is inmiddels ondertekend door enkele duizenden militairen. Een marginale beweging, zoals sommigen opperen? Vorige week kregen ze steun van een aantal nog actieve collega’s. ‘Onze steden en dorpen vallen ten prooi aan geweld’, schrijven de anonieme auteurs van deze tweede brief. Ze moeten duidelijk niets hebben van alle aandacht voor diversiteit en racisme. ‘Haat tegen Frankrijk en zijn geschiedenis is de norm geworden in het publieke debat.’ Minister van Defensie Florence Parly die bij de eerste brief van de reactionaire militairen al maatregelen had aangekondigd reageerde hierop met nog meer ergernis: ‘Dat vocabulaire, de verwijzingen, dat is allemaal typisch extreemrechts’.

Extreemrechtse tendensen in het leger: het is niet alleen Duitsland dat daarmee te kampen heeft. En in Frankrijk is de politieke arm van deze beweging nog wel een stukje groter dan die bij de oosterburen. Marine Le Pen, voorzitter van Rassemblement National, de grootste uitdager van president Macron bij de verkiezingen volgend jaar, heeft zich onmiddellijk solidair verklaard met de verontruste militairen. Daarmee week zij af van de recent ingezette gematigde koers van RN waarmee Le Pen hoopt Macron te kunnen verslaan.

Foto: Jacques Paquier (cc)

Macron verliest steun

ELDERS - De  zondag gehouden tweede ronde van de gemeenteraadsverkiezingen is desastreus verlopen voor La République En Marche (LREM), de partij van president Macron. Op het internationale vlak nemen de spanningen met NAVO-bondgenoot Turkije toe.

LREM had alle hoop gevestigd op Parijs. Daar stond de voormalige minister van Gezondheid Agnès Buzyn kandidaat. Maar de meeste stemmen gingen naar de zittende burgemeester Anne Hidalgo, een socialiste, die met haar groene plannen ook de steun kreeg van Europe Ecologie Les Verts (EELV). De Groenen waren de grote winnaars van deze verkiezingen. Ze veroverden burgemeestersposten in onder andere Lyon, Bordeaux, Strasbourg, Annecy and Tours.  Maar de winst wordt overschaduwd door een record lage opkomst: maar liefst 59% van de Fransen bleef thuis. Volgens Jean-Luc Mélenchon van de radicaal linkse partij La France Insoumise (LFI) was er sprake van een ‘burgerstaking’, ‘een koude opstand’.

Het rechtse Rassemblement national (RN) van Marine Le Pen behaalde gematigde resultaten. Ze verloor in haar bolwerk Marseille. Daarentegen wist haar voormalige levenspartner Louis Aliot wel de zuidelijke stad Perpignan te veroveren, overigens zonder enige verwijzing naar RN op zijn lijst. Bij de gemeenteraadsverkiezingen in 2014 won Le Pen 1.438 raadszetels in 463 plaatsen. Afgelopen zondag bleef ze steken op 840 zetels in 258 gemeentes. Le Pen weet duidelijk niet te profiteren van de geringe binnenlandse populariteit van de man die haar enkele jaren geleden versloeg bij de presidentsverkiezingen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: nebojsa mladjenovic (cc)

Een test voor Macron

ELDERS - De Franse president Macron heeft gisteravond in een speciale tv-uitzending het Franse volk toegesproken over het coronavirus. Hij had veel lof voor het personeel van de ziekenhuizen, kondigde maatregelen aan voor de getroffen bedrijven, en zei dat alle onderwijsinstellingen vanaf maandag worden gesloten en dat kinderen van ouders die niet gemist kunnen worden elders worden opgevangen. Verder deed hij een beroep op de Fransen om de hygiënische adviezen ter harte te nemen, waar mogelijk ouderen te helpen en bovenal in deze crisis als natie verenigd te blijven. De verkiezingen gaan zondag gewoon door.

Twee jaar geleden won Emmanuel Macron met zijn beweging La République en Marche (LREM) in een stormachtige campagne de presidentsverkiezingen. In de vlak daarop volgende parlementsverkiezingen behaalde LREM een flinke meerderheid. Bij de Europese verkiezingen vorig jaar werd LREM in de coalitie Renaisssance, bij een opkomst van krap 50%, nog de tweede partij na Le Pen’s Rassemblement National (RN). Maar Macron’s populariteit is de afgelopen jaren flink gedaald, mede onder invloed van de gele hesjesbeweging. Zondag zullen de locale verkiezingen laten zien hoe sterk Macron en de LREM nog staan.

LREM is een beweging die Macron aan de macht heeft geholpen. Maar wat is de betekenis van de partij in het dagelijkse leven op het niveau van de locale politiek? De partij heeft behoorlijk wat moeite gehad met het vinden van kandidaten. LREM doet in slechts een kwart van de gemeentes met meer dan 10.000 inwoners mee. In slechts twee van de tien grootste steden, waar LREM voor nationale verkiezingen veel succes had, maakt de kandidaat van Macron’s partij kans op een burgemeesterspost. De oudere partijen, zoals de centrum-rechtse Les Républicains (LR), de socialisten, de Groenen en RN doen het nog steeds goed. Het roept de vraag op of de vervanging van een klassieke politieke partij door een losse beweging die zich uitsluitend concentreert op campagnes een goede keus is geweest.

Foto: Jeanne Menjoulet (cc)

Frankrijk staakt tegen pensioenhervorming

ELDERS - Veel Parijzenaars zijn het jaar gezond begonnen. Ze moeten lopend of met de fiets naar het werk omdat het openbaar vervoer staakt tegen de hervorming van de pensioenen.

Franse werknemers gingen gisteren opnieuw de straat op om te protesteren tegen de pensioenplannen van premier Edouard Philippe. De bonden blokkeerden ook de toegang tot een aantal havens. Vakbond CGT telde 250.000 mensen, dat is minder dan vorige week toen er nog 370.000 mensen op kwamen. Nu ontbraken de leden van de gematigde bond CFDT.  Zaterdag kondigde Philippe aan de bonden tegemoet te willen komen met een uitstel van het meest omstreden onderdeel van de plannen. De CFDT besloot daarop de acties te stoppen. Maar Philippe heeft de meeste andere bonden niet kunnen overtuigen. Hij is bereid de komende zeven jaar de pensioenleeftijd zonder restricties op 62 jaar te houden. Maar hij deed geen afstand van het voornemen de pensioenen op termijn ingrijpend te hervormen en heeft de bonden tot eind april de tijd gegeven om met nieuwe voorstellen te komen.

Puntenplan

De Franse regering wil een universeel pensioenstelsel ter vervanging van allerlei bedrijfstakgebonden regelingen. In het nieuwe stelsel is voorzien in een puntenstelsel dat langer doorwerken beloont. Stoppen kan als je 62 bent, de huidige pensoenleeftijd voor veel werknemers, maar dan verlies je punten. De nieuwe pensioenleeftijd zou 64 moeten worden voor iedereen. Met langer werken spaar je extra punten. Het wordt van kracht voor wie in 2022 begint te werken. Wie vóór 1975 is geboren, krijgt er helemaal niet mee te maken. De vakbonden zetten in op handhaving van de bestaande regelingen. Op de achtergrond speelt de algemene afkeer van de huidige Franse regering die het afgelopen jaar ook tot uiting kwam in de beweging van de gele hesjes.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Volgende