Het probleem van illegale abortussen in Thailand

Abortus, het mag bijna nergens, het gebeurt overal. Ook in Thailand. Zeker in Thailand vanwege de omvangrijke seksindustrie. Maar zolang je het niet ziet, hoef je er ook niet over te praten. Tot er twee jaar geleden ineens ruim 2000 babylijkjes werden ontdekt in een tempel. Daar kon men niet omheen en dus startte er een publieke discussie. Niet dat er daardoor werkelijk iets verandert natuurlijk. De babylijkjes zijn nu, na lang onderzoek, overgedragen en zullen worden begraven. Met speelgoed erbij. Kleine noot uit een ander artikel, er zijn sinds 1936 op die ene begraafplaats al zeker 150.000 lijkjes begraven.

Door: Foto: Riccardof (cc)
Foto: Riccardof (cc)

De Kaspische oliezee

Vijf landen omringen de Kaspische zee. Er zit waarschijnlijk veel olie onder de bodem van die Kaspische zee. De grenzen op zee zijn nog onderwerp van discussie tussen de landen.
Zie hier het recept voor een toekomstige oorlog.

Zeker als je dan ook nog ziet dat Iran een van de landen is, maar dat Azerbeidzjan intussen wapens uit Israël krijgt.

Afijn, het hele verhaal kunt u het beste hier lezen. Daar kan ik weinig aan toevoegen. Mag wel wat meer aandacht krijgen tussen alle reguliere conflicten.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Riccardof (cc)

Gewoon 108 bellen is bijzonder

In Europa vinden we het heel gewoon dat we een alarmnummer hebben waar we voor alle acute rampspoed naar kunnen bellen. Maar in India was dat tot 10 jaar geleden helemaal niet zo gewoon. Daar belde je je lokale ziekenhuis als je buurman een hartaanval kreeg, het brandweerstation in de wijk als het fornuis in de hens stond en de lokale politiepost als je overvallen werd. In sommige staten had je geluk als er voor brandweer en/of politie een standaardnummer was. Maar voor ambulances was het altijd behelpen.

Tot de baas van Satyam, B. Ramalinga Raju, het initiatief nam om met EMRI aan de slag te gaan. Het werd een groot succes in de eerste drie staten. Een vast nummer voor alle noodgevallen, een callcenter en speciale ambulances. Tot Raju van zijn troon viel vanwege fraude. Satyam werd opgeslokt en de geldstroom leek op te drogen. Gelukkig nam G.V.K. Reddy het stokje over.

Nu is EMRI actief in dertien staten en heeft meerdere honderdduizenden levens gered.

In 2008 mocht ik een van de EMRI call centers bezoeken. Daar vertelden ze hoe de nu gebruikte ambulance tot stand is gekomen. Ze hebben ongeveer 20 ambulance uit verschillende landen gehaald in het begin en gebruikten ze allemaal. Toen hebben ze alle ervaringen op een rijtje gezet en een nieuwe ambulance ontworpen.
Een paar details weet ik daar nog van. Extra sterke schokdemping vanwege de beroerde wegen. Een drie keer zo grote tank met zuurstof omdat ze soms wel een uur moesten rijden met een slachtoffer voordat ze bij een ziekenhuis waren. En plaats voor drie extra familieleden want in India gaat de hele familie gelijk mee naar het ziekenhuis.

Foto: Riccardof (cc)

India botst met zichzelf

Een onaangename verrassing voor veel Indiërs in Mumbai, ook de stad van Bollywood. Alcohol drinken blijkt alleen toegestaan mits men in het bezit is van een drinkvergunning. Iedereen was het vergeten, maar plots duikt een 63 jaar oude wet weer op. In de hele deelstaat kan je gelukkig een dagvergunning kopen voor 5 roepies. Of een levenslange vergunning natuurlijk.
Het vreemde is dat je kennelijk onder 25 geen vergunning nodig hebt. Of helemaal niet mag drinken natuurlijk.

Zakenmensen opgelet, blijf nuchter of koop een vergunning. Anders kan de mogelijke deal tijdens een rijk besprenkelde maaltijd u in het gevang brengen.

Van andere orde is het verschijnsel dat in het land van de honderden talen, een stevig deel van de jeugd opgroeit met slechts één taal, Engels. Oorzaken hiervoor zijn divers. Enerzijds uit gemak, zeker in huwelijken waar partners niet een zelfde taal delen, anders dan Engels. Anderzijds komt het door het streven naar economische vooruitgang. Engels is noodzakelijk om in en buiten India iets te kunnen bereiken. Daar gaat dus de meeste aandacht naar uit.
Zal mij benieuwen of de volgende generatie Indiers dan ook beter verstaanbaar Engels praten. De invloed van het spreken van de vele moedertalen zou dan af moeten nemen.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: copyright ok. Gecheckt 25-09-2022

Rusland heeft zijn eigen Onion

De vrouw van Poetin is op haar 54ste weer zwanger geworden en de aarde wordt op 25 oktober 2017 getroffen door een enorme komeet. Zo wat nieuwtjes van de Russische tegenhanger van the Onion, Fognews.
De humor gaat een beetje verloren als je het via een vertaalmachine leest natuurlijk, maar ze doen wel hun best. En ze zijn in ieder geval inventief.

Intussen heeft de nieuwe machthebber in Noord Korea, Kim Jong-un, zijn eerste grote test te pakken. Het land kampt met de ernstigste droogte van de laatste 50 jaar. En dat brengt de voedselvoorziening in gevaar. Iets waar ze toch al zo’n moeite mee hebben. Bij de hongersnood in de jaren negentig kwamen aldaar 1 tot 2 miljoen mensen om.
Een aantal landen staan nu niet echt te springen om te helpen. Ze willen eerst zien dat Noord Korea echt af gaat zien van haar nucleaire programma.

Foto: Riccardof (cc)

Elders in de wereld kiezen Egyptenaren hun president

Er is in het Egyptische politieke landschap geen ruimte voor grijs. Dat is de les uit de parlementsverkiezingen, zegt de Egyptische blogger Sandmonkey – pseudoniem van Mahmoud Salem, seculiere revolutionair en adviseur van de Free Egyptians Party. We moeten niet raar opkijken als de centrumkandidaten Amr Moussa en AbulFotouh het niet redden bij de presidentsverkiezingen, waarvan gisteren en vandaag de eerste ronde plaatsvindt. In de polls winnen de veel uitgesprokener kandidaten Mohamed Morsy, Ahmed Shafiq en Hamdeen Sabahy aan populariteit.

Volgens @sandmonkey zien velen een fundamentele politieke waarheid over het hoofd: je kunt niet kunstmatig een midden creëren. Een centrum wordt gevormd wanneer twee tegengestelde machten, elk ongeveer even sterk en met duidelijk verschillende ideologieën, vechten om de controle. Alleen zo ontstaat een politieke balans waaruit een midden tevoorschijn kan komen. En in Egypte is daar nu geen sprake van. En dus ziet Salem de progressieve islamistische kandidaat AbulFotouh opschuiven richting islamistische hoek om bij zijn nieuwe salafistische supporters in het gevlij te komen. Voormalig minister en secretaris-generaal van de Arabische Liga ,,Moussa is finding himself up in shit-crek without a paddle’’. En passant concludeert hij dat de verkiezingen alle ideologieën omver lijken te werpen. Steun komt soms uit onverwachte hoek.

Juan Cole schrijft op Informed Comment dat je niet alleen moet kijken waar mensen voor stemmen, maar vooral waar ze tegen stemmen. Het Egyptisch electoraat is net zo ondoorgrondelijk als elk ander electoraat. Het stemt niet in meerderheid op de Moslim Broederschap en de salafisten omdat het zo gelovig is, maar vanwege twee andere belangrijke overwegingen die speelden in de parlementsverkiezingen. De Egyptenaren wilden partijen die niet gerelateerd waren aan het corrupte en gehate regime van Hosni Mubarak. Bovendien wilden ze partijen die eerlijk en transparant zijn, die niet van ze stelen of doorlopend steekpenningen eisen. In dat profiel passen de Moslim Broederschap en de salafisten nu eenmaal het beste.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Riccardof (cc)

Elders in de wereld verliest groen en winnen de vrouwen

Voor veel commentatoren kwam de uitslag van de Algerijnse verkiezingen van vorige week donderdag als een volslagen verrassing. De opkomst was met 42,91 procent veel hoger dan verwacht en een zege van de islamisten bleef uit. Wie het wel goed deden waren de vrouwen, zij wonnen een derde van de parlementszetels. Wel in lijn met de verwachtingen veroverde le Front de Libération Nationale (FLN), de partij die al regeert sinds Algerije in de jaren zestig onafhankelijk werd van Frankrijk, bijna de helft van de zetels veroverde. Terwijl buitenlandse waarnemers spreken over redelijk eerlijke en transparante verkiezingen, beschuldigen de islamisten de regering van ‘gecentraliseerde verkiezingsfraude’.

In een eerste analyse spreekt Jadaliyya over een uitslag die onwaarschijnlijk maar niet onmogelijk is, en mogelijk maar niet gevalideerd. Hoewel het nog te vroeg is om de balans op te maken, geeft Jadaliyya al wel een aantal verklaringen. Zowel de overheid als veel politieke leiders hebben de beelden van de Arabische Lente in andere landen met succes geframed als buitenlandse interventie, islamistisch radicalisme en burgeroorlog. Dat de Algerijnse bevolking gevoelig is voor die boodschap, is niet zo vreemd in het licht van de islamistische overwinning en de burgeroorlog van de jaren negentig. Bovendien zijn de islamisten in Algerije, anders dan in Tunesië en Egypte, geen onbekenden in de politiek. Velen zien hen dan ook als belanghebbenden bij het huidige systeem. In ieder geval is de uitslag een steuntje in de rug voor secularisten elders in de regio.

Al Jazeera op haar beurt vraagt zich af of de – vergeleken met eerdere verkiezingen – hoge opkomst geen koren op de molen is van het regime en de kans op veranderingen er kleiner door wordt. Slaat de Arabische Lente Algerije over?

Foto: Riccardof (cc)

Elders in de wereld moet men over de eigen schaduw heenstappen

In Algerije vinden vandaag verkiezingen plaats. Tot nu toe is daar geen sprake van een Arabische Lente, maar de autoriteiten staan wel onder druk om hervormingen door te voeren. Zij presenteren de verkiezingen dan ook als een belangrijke stap op weg naar democratische hervormingen. Een hoge opkomst zal de verkiezingen in hun ogen legitimiteit geven. Onder de bevolking overheerst echter cynisme en apathie. Velen zien er niet het nut van in om te gaan stemmen. In het verleden verliepen verkiezingen oneerlijk en verkiezingen zullen weinig veranderen aan de problemen van alledag, zoals werkloosheid, hoge prijzen, schaarste en slechte woonomstandigheden.

De Egyptische krant Al Ahram stelde deze week de vraag of de islamisten afgeschilderd worden als de nieuwe boeman van Egypte. Sinds de islamisten in maart de parlementsverkiezingen wonnen, maken velen zich zorgen over de inperking van de vrijheid van meningsuiting en andere burgerrechten, met name die van vrouwen en minderheden. Rechtszaken zoals die tegen de acteur Adel Imam, die werd beschuldigd van blasfemie, versterken die angst. De islamisten zelf zeggen dat de liberalen en de restanten van het oude regime hen proberen zwart te maken. Ze wijzen dan bijvoorbeeld op de kwaadaardige geruchten die verspreid worden, zoals de hoax dat mannen na het overlijden van hun vrouw nog wel seks met haar zouden mogen hebben. Het dwingt de salafisten in ieder geval om snel politiek volwassen te worden. Zo nam Nour onlangs al afstand van salafistisch presidentskandidaat Abu Ismaïl, die vrouwen op termijn wil verplichten de niqaab te dragen en niet buitenshuis te werken.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Riccardof (cc)

Elders zit familie van Azerbeidzjan’s president er warmpjes bij

Azerbeidzjan mag dit jaar gastland zijn voor het Eurovisie Songfestival. Dat is natuurlijk al een uitdaging voor veel Europese landen. Want zo heel democratisch is het daar nou ook weer niet. Maar dat mag de pret niet drukken.
En als er dan ook nog de schoonzoon van president İlham Əliyev, als tussenact naar voren geschoven wordt, klaag je ook niet. Want klagen zou het politiek maken…. Maar natuurlijk.
De werkelijke populariteit van die schoonzoon, Emin Agalarov, is moeilijk online te peilen. Maar er lijkt een luchtje aan te zitten.

En als dan toch de schoonzoon ter sprake komt, dan ook de vrouw waar hij mee getrouwd is. De dochter van de president. Die is namelijk via via via mede-eigenaar van een maatschappij die naar goud gaat zoeken in Azerbeidzjan. En ook dat verhaal voelt niet helemaal comfortabel. Er zijn in ieder geval weer gedupeerden. En het zijn niet de machthebbers.

Ook oncomfortabel is het verhaal over pillen die van China naar Zuid-Korea gaan, gemaakt van dode foetussen of dode kinderen. Schijnt goed voor de potentie van mannen te zijn. Eigenlijk alles wat fout is qua medicijnen is kennelijk goed voor mannen.
Maar Zuid-Korea snapt inmiddels wel dat ze in de vaart der volkeren mee moet en gaat proberen er een rem op te zetten.
Het roept dan wel de vraag op wat er dan met al die dode Chinese foetussen gebeurt. Want daar is nog steeds een overschot van.

Foto: Riccardof (cc)

Ook Elders in de wereld wordt castratie niet bestraft

De 11-jarige Andrew Gathae was in januari aan het voetballen in een park in Nairobi. Dat mocht niet. De gemeentelijke politie (zo te lezen een soort stadswacht) wilde blijkbaar een signaal afgeven en besloot de jongen te castreren. Zijn vriendjes brachten hem thuis en zijn moeder kreeg hem nog net op tijd in het ziekenhuis. De burgemeester kondigde een groot onderzoek aan, maar tot op heden is er niets gebeurd. Meer bij het Keniase blog My254.com.

En als er wel recht wordt gesproken, is men niet altijd onder de indruk. Je zou denken dat de veroordeling van Charles Taylor een golf van opluchting en vreugde door Liberia en Sierra Leone zou gaan. Niets blijkt minder waar. De meeste mensen halen hun schouders op, zegt The Economist. Het bijeenschrapen van het dagelijks brood is wel even wat belangrijker dan een verleden dat men zo snel mogelijk wenst af te sluiten. Dat afsluiten kan nog wel even duren. De zaak tegen Taylor lijkt meer vragen op te roepen dan te beantwoorden, constateert Foreign Policy.

Ondertussen lijkt er maar geen einde te komen aan het lijden in de Congo. Onder de radar van de internationale media zijn weer 20.000 mensen op de vlucht geslagen vanwege nieuwe gevechten na de hevige verkiezingsstrijd. De vluchtelingenorganisatie UNHCR maakt zich ook nog eens zorgen over 38.000 ontheemden die ze niet kan bereiken. De laatste golf komt bovenop een grotere exodus uit Oost-Congo van bijna 300.000 mensen.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Volgende