De VVD-betuttelings-top-tien

Zooo… dus de jankertjes van de VVD hebben een betuttelings-top-tien opgesteld? Je moet het lef maar hebben. Want als er één partij betuttelingskoning is, dan is het wel de VVD. (Update: na de massale kritiek op het artikel heeft de VVD haar betuttelings-top-tien waarin ze zich druk maakte over het verbod op plastic tasjes en open winkelpuien weer offline gehaald. Wij laten dat van ons natuurlijk gewoon staan.) Toegegeven, niet als het gaat om maatregelen om de medemens en volgende generaties te beschermen tegen het smeerpoetsgedrag van anderen. Maar qua andere verboden gaat de VVD wel heel wat verder dan een verbod op stinkende uitlaten. En dan gaat het niet om wauwsie voorstellen die geen mens zich nog kan herinneren (behalve de VVD-stagiair die deze sneue top tien opleverde dan), maar om keiharde maatregelen die de VVD ons door de strot gedrukt heeft in de vorm van staande wetgeving. Daarom, speciaal voor de VVD hierbij een VVD-betuttelings-top-tien: de top tien van betuttelingsmaatregelen die ingevoerd zijn door de VVD dus. Ondernemers en vrije burgers van Nederland, maak je riempje maar vast want dit wordt niet mals. Zijn we er klaar voor? Daar gaan we:

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 10-02-2022

HRW: Rebellen Oost-Oekraïne zetten dwangarbeiders in

Zo meldt Trouw:

‘Rebellen in het oosten van Oekraïne moeten stoppen mensen in werkbrigades te dwingen en moeten stoppen hen bloot te stellen aan de gevaren van de frontlinies’, aldus Hugh Williamson, HRW-directeur Europa en Centraal-Azië. ‘Het zijn allebei oorlogsmisdaden.’

Drinken in het openbaar, drugsgebruik of overtreding van de avondklok kan al leiden tot dertig dagen dwangarbeid die onder meer bestaat uit het vullen van zandzakken, struikgewas weghalen bij controleposten, loopgraven aanleggen en meehelpen in de keuken. Controleposten komen geregeld onder vuur te liggen van het Oekraïense regeringsleger.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Politiek Kwartier | Dwangarbeid is dwangarbeid

COLUMN - De verontwaardiging van Dennis Boutkan bij het woord dwangarbeid laat zien hoe de PvdA al haar begrip van arbeidsverhoudingen verloren heeft.

‘Schandig en verwerpelijk’. Zo typeert de Amsterdamse PvdA’er Dennis Boutkan in het Parool de gewoonte van de SP om verplicht werken voor een uitkering te betitelen als ‘dwangarbeid’.

Het antwoord volgde enkele dagen later. Volgens de SP en de FNV is ‘dwangarbeid’ precies het goede woord. Dwangarbeid is arbeid tegen iemands wil, onder dreiging van straf. En het gaat hier om gedwongen werk onder dreiging van het wegtrekken van het laatste vangnet. Duidelijk toch?

Maar… met de term dwangarbeid verwijst de SP naar de tweede wereldoorlog, huilt Dennis. Die associatie lijkt mij echter vooral voor rekening van Dennis. Ga niet je tegenstander een tekort aan ‘historische verantwoordelijkheid’ verwijten als je zelf met de Godwin in de discussie komt, Dennis.

Vervolgens begin Dennis in zijn stuk te zwammen over zijn eigen vakantiebaantjes. Dat was ook niet-leuk werk! Dennis meent dat hij daardoor juist veel geleerd heeft over werkverhoudingen.

Deze Arbeids- en Organisatiepsycholoog moet misschien dan maar weer even terug naar de schoolbanken. De werkverhoudingen van de re-integratietrajecten zijn immers fundamenteel anders dan die bij betaald werk. Dat is nu juist het probleem.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Politiek Kwartier | Het sociaal-liberale midden

COLUMN - De combinatie van D66 en de SP levert precies die sociaal-liberale standpunten op waar GroenLinks en de PvdA maar niet op kunnen komen.

Ik moest even twee keer in mijn ogen wrijven bij het uitkomen van het Amsterdamse regeerakkoord. Vooraf had ik eerlijk gezegd weinig vertrouwen in de combinatie van D66, SP en de VVD. Dus wat schetst mijn verbazing toen deze partijen kwamen met een zeer bijzonder sociaal-liberaal akkoord.

De SP bleek het onderste uit de kan te hebben gehaald bij zorg en zekerheid. Er komt steun aan uitgeprocedeerde illegalen, meer geld voor armoede en thuiszorg, en het onzalige idee voor nog meer marktwerking in de zorg wordt verlaten. Amsterdam is van iedereen, maar op het sociale vlak nog het meest van de SP.

D66 wint ondertussen doordat de bezuinigingen op cultuur worden teruggedraaid, er komt meer vrijheid in het onderwijs, er wordt fors geïnvesteerd in het OV, de 24-uurseconomie wordt gestimuleerd, ZZP-ers worden geknuffeld, en de gemeente gaat nog weed verbouwen ook.

Maar het meest positieve en vooral onverwachte is dat onder dit college een einde komt aan de dwangtrajecten voor uitkeringsgerechtigden zoals die opgelegd werden door de voormalige wethouder van Es, van nota bene GroenLinks.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Ziekenhuis wil medisch specialisten laten werken met behoud van uitkering

Aldus de Volkskrant:

Het Academisch Medisch Centrum (AMC) in Amsterdam wil jonge werkloze medisch specialisten met behoud van uitkering aan het werk zetten.

En uiteraard allemaal om de werkloze specialist voor te bereiden op de arbeidsmarkt:

Het AMC en het Rijnland Ziekenhuis zien geen kwaad in de aanwezigheid van onbetaalde krachten. ‘Wij helpen een jonge werkloze orthopeed juist met haar cv door haar twee dagen per week de gelegenheid te geven met onze dokters mee te lopen’, zegt een woordvoerder van het Rijnland. Het AMC benadrukt dat het stage-achtige constructies betreft, bedoeld om werkloze specialisten ‘de gelegenheid te geven hun kennis en kunde op peil te houden’.

Foto: FaceMePLS (cc)

Goedpraters van Nederlandse mensenrechtenschendingen

OPINIE - De zogenaamde “tegenprestatie” van bijstandsontvangers is een mensenrechtenschending. Maar kan desondanks op genoeg goedpraters rekenen, schrijft Louis van Overbeek.

Schendingen van mensenrechten vormen een zaak van gewicht in de Nederlandse media en publieke opinie. Tenminste … zolang ze plaatsvinden in Verweggistan. “Oh wat is die homofobe Poetin een schurk, laten we zijn winterspelen boycotten! Mogen Saoedi-Arabische vrouwen niet autorijden? Dat kan echt niet! Kinderarbeid in Bangladesh? Schande!”

Dat er niettemin al tien jaar lang op grote schaal verplichte tewerkstelling (‘dwangarbeid’) van bijstandsgerechtigden voorkomt in Nederland zelf, is door belanghebbenden met succes uit de publiciteit gehouden. Deze tewerkstelling werd immers, mede om de armen er voortaan van af te schrikken überhaupt nog een uitkering aan te vragen, reeds geïntroduceerd met de invoering van de Wet Werk en Bijstand door toenmalig staatssecretaris Mark Rutte in 2004. Aanvankelijk (althans op papier) als verplichte reïntegratie, veelal onder de naam Work First, en inmiddels ook in de vorm van ‘verplicht vrijwilligerswerk’, als ‘tegenprestatie’ in ruil voor bijstand. Hoeveel moeite je ook deed de kwestie op de agenda te krijgen: in de mainstream pers en media werd zij domweg genegeerd.

Stokje achter de deur

En huidig staatssecretaris Jetta ‘grote grutjes’ Klijnsma, die haar gehoor bij voorkeur in kleutertaal en met verkleinwoordjes toespreekt, kon het intrekken van bijstand, het laatste sociale vangnet, als dwangmiddel om uitkeringsgerechtigden te pressen verplichte arbeid te leveren aanduiden als ‘een stokje achter de deur’, waar in werkelijkheid toch echt een maatregel als ‘een ploertendoder’ werd bedoeld.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Dwangarbeid?

Slaven (Foto: Flickr/Time Tarts HIstorical Solutions)

Work first” heet het programma dat bedacht is om werklozen weer aan het werk te helpen. Op zich heb ik niets tegen dit soort initiatieven, ze helpen een werkloze immers in een werkritme te komen, iets wat kan helpen bij het vinden van een ‘echte’ baan.

Het werk wordt onder het minimumloon betaald. Niet erg, want toen de wet werd geïntroduceerd, was het de bedoeling dat de regeling zich zou onderscheiden van normaal werk:

Dat kan door zorg te dragen voor een forse component scholing of training of door het formuleren van toetsbare leerdoelen aangevuld met specifieke afspraken over ?arbeidstijden?, ?bemiddelingsactiviteiten? en/of ?tussenstappen?.


Maar dat stond in de ‘memorie van toelichting’ van de wet en was dan ook niet bindend. Het daaropvolgende kabinet liet vervolgens weten dat het bovenstaande niet toegepast hoefde te worden. De SP vroeg zich vervolgens af of het standaard arbeidsrecht dan niet gewoon van toepassing zou zijn op deze banen. Staatssecretaris Van Hoof ontzenuwde dat met de volgende briljante opmerking:

Als wij in het kader van de WWB spreken over activering, is er geen sprake van een arbeidsovereenkomst en kan er dus geen strijdigheid met het arbeidsovereenkomstrecht zijn.

Dus nu bestaat er een situatie waarin werkloos horecapersoneel 40 uur per week moet schoffelen, tegen een loon onder het minimum. Weigert men dit, dan wordt de uitkering met 40% gekort. Een vreemde situatie, want dit werk helpt ze hoogstwaarschijnlijk niet veel verder op de arbeidsmarkt. En met 40 uur in de week blijft er ook weinig tijd over om te solliciteren naar een baan in een sector waar men zich beter thuisvoelt.

Zorg nodig? Eerst een ‘indringend verzoek’ om vrijwilligerswerk te gaan doen

Kijk eens wat we een mooie participatiesamenleving aan het bouwen zijn!

Ouderen, zieken en gehandicapten kunnen vanaf 2015 worden geconfronteerd met het dringende verzoek van hun gemeente om in ruil voor zorg vrijwilligerswerk te verrichten. Dit blijkt uit een concept voor de Wet Maatschappelijke Ondersteuning 2015, dat het kabinet naar de Raad van State heeft gestuurd. […]

Dit ‘vrijwilligerswerk’ mag van de staatssecretaris niet verplicht worden opgelegd, zoals dat in het geval van bijstandsgerechtigden wel gebeurt. Niettemin krijgen gemeenten de ruimte van het kabinet om ouderen, zieken en gehandicapten op indringende wijze voor te houden dat zij in ruil voor de zorg die ze ontvangen best iets terug mogen doen voor de samenleving.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.