Dion Graus zweet peentjes

PVV-Kamerlid Dion Graus zegt in Heerlen te wonen en vangt daardoor een forse onkostenvergoeding voor logies in Den Haag, maar buren zeggen hem nooit te zien. Op het desbetreffende adres blijkt zijn moeder te wonen, zo onthulden Volkskrant en EenVandaag dinsdag. Zelf heeft Graus (volgens eigen zeggen óók) een ruim appartement in Voorburg. Hij trachtte de Volkskrant nog van publicatie af te doen zien door de krant te dreigen met een rechtszaak. De PVV'er heeft de schijn echter tegen. Het verschil in vergoeding bedraagt zo'n €11.000,- per jaar. Over een periode van twaalf jaar kamerlidmaatschap zou Graus dan meer dan honderdduizend euro teveel hebben ontvangen. Verscheidene partijen willen nu het naadje van de kous weten. Wat niet helpt is dat er op dit moment géén controle plaatsvindt waar Kamerleden daadwerkelijk wonen, en dat de criteria voor de vaste woon- en verblijfplaats in de regels voor de vergoeding ontbreken.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | De knop van Dion

Dion Graus had lange tijd een niet functionerende alarmknop in huis, las ik dit weekend in de krant. Dion wilde beveiliging, de autoriteiten vonden dat niet nodig en toen kreeg hij een placebo ter bestrijding van zijn veiligheidshypochondrie. Toen ik het las, moest ik denken aan zo’n grote rode knop waar deelnemers van Spel zonder Grenzen op moesten rammen als ze de het hindernissenparcours doorgeglibberd waren. U heeft er allicht ook smakelijk om gelachen.

Maar triest is het natuurlijk wel. Als onze nationale coördinator terrorismebestrijding en veiligheid het niet aandurft om tegen Dion Graus ‘bekijk het maar’ te zeggen, wanneer houdt hij dan wél zijn rug recht? Het dreigingsniveau is al drie jaar substantieel, zegt de site van de NCTV. Is het waar of durft men ons niet te vertellen dat we ons zorgen maken over niks?

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Dion Graus dient motie in: Mensen met “moslimpaspoort” mogen niet meer op Schiphol werken

Hij krijgt in eerste instantie, hoogst ongebruikelijk, niet eens voldoende steun om de motie te mogen indienen, maar na een flinke woordenwisseling uiteindelijk wel.

Ik ben volksvertegenwoordiger van het Nederlandse volk! De afgelopen acht jaar heb ik altijd gelijk gekregen. Dat ga ik hier ook krijgen.
Vanavond wordt er over de motie gestemd.

Noot: “Moslimpaspoort” is geen quote van Graus.

Foto: copyright ok. Gecheckt 23-11-2022

Afgang

Nooit gedacht dat ik het nog eens zou opnemen voor een groezelige parvenu als Dion Graus, maar eerlijk is eerlijk: onze nationale huisdierenvriend had afgelopen maandag bij Pauw & Witteman wel een puntje toen hij beweerde dat zijn vragen aan voormalig ABN-Amrotopman Jan Peter Schmittmann niet zo oliedom waren als uit de montage van de NOS wel leek.

In dat montagefilmpje kwam Graus over als een halve gare onbenul, die geen idee had dat ABN-Amro genationaliseerd was. De kritieken op Twitter en in de pers logen er dan ook niet om. En lang niet iedereen – ook professionele journalisten niet – nam de moeite om
het hele verhoor te bekijken.

Wie dat halve uur er wel in steekt, en dan met name de interactie vanaf 12:30 nog eens in ogenschouw neemt, komt er al gauw achter dat Graus inderdaad niet zozeer vroeg of het niet verstandiger was geweest ABN-Amro gewoon te nationaliseren, maar of het niet verstandiger was geweest om enkel ABN-Amro te nationaliseren, in plaats van zowel ABN-Amro én Fortis Bank Nederland.

Toegegeven, hij stelt de vraag in eerste instantie ongelukkig, herstelt zichzelf, en moet naderhand, in de verwarring over wat hij nu precies bedoelde en op welke vraag Schmittmann nu eigenlijk antwoord geeft, even in de juiste richting geholpen worden door een collega. Maar dat Graus niet op de hoogte was dat ABN-Amro wel degelijk genationaliseerd was, blijkt niet uit zijn vraagstelling.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Volgende