Bloed aan Zimbabwaanse diamanten

Gisteren kleefde er even letterlijk bloed aan Zimbabwaanse diamanten toen de vrouw van Mugabe haar diamanten ringen als boksbeugel gebruikte op het gezicht van een Britse fotograaf (Times). Maar dit geweld is echter kinderspel vergeleken met het structurele geweld dat momenteel plaats vindt in de diamantvelden van Zimbabwe. Grace Mugabe (43), ook wel bekend als de "First Shopper", was bezig $92.000 aan overheidsgeld uit te geven in het winkelcentrum van Kowloon in Hongkong toen een Britse fotograaf haar wilde fotograferen. Daar was deze presidentsvrouw niet van gediend en liet haar lijfwacht de man vasthouden zodat zij meerdere malen met haar vuisten op het gezicht van de fotograaf kon inbeuken. Doordat ze scherpe diamanten ringen droeg heeft haar slachtoffer pijnlijke verwondingen aan zijn gezicht opgelopen. De politie start een onderzoek, Eucalypta is alweer gevlogen. Ondertussen voltrekt zich in Zimbabwe zelf een nog veel grotere ramp. President Mugabe heeft daar het leger opdracht gegeven illegale mijnwerkers uit de Chiadzwa diamantvelden te jagen. Nu dit is gelukt gaat het leger zelf over tot het stelen van de bodemschatten. Hiervoor gebruiken ze lokale bewoners die met geweld gedwongen worden in de kuilen te zoeken naar diamanten (IRIN). Alle diamanten die gevonden worden verdwijnen in de illegale handel, officieren vullen hun zakken. Minister Verhagen heeft al voorgesteld om in Europees verband diamanten uit Zimbabwe te boycotten (EuropaNu). Om de schijn op te houden dat het leger optreedt tegen illegale mijnwerkers worden er lukraak onschuldige mensen opgepakt en afgeranseld, niet met diamanten ringen maar met houten stokken (De Pers). De diamanten moeten immers mooi blijven voor aan de vingers van de first lady...

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De onfrisse vriendjes van Mugabe

Demonstranten aan de Zimbabwaanse grens (Foto: Flickr/Sokwanele-Zimbabwe)

Kent u dat verhaal van die Zuid-Afrikaanse havenwerkers die weigerden Chinese wapens bestemd voor Zimbabwe uit te laden, waarna de Chinese regering besloot ze terug te nemen? Welnu, dat schip werd stiekem bijgetankt door de Zuid-Afrikaanse marine, waarna het niet in oostelijke maar westelijke richting vertrok.

Na een tussenstop in Lobito, Angola arriveerde het in Pointe Noire, Congo, dat een vliegveld met een langere landingsbaan heeft. Daar werden de wapens overgeladen in de Iljoesjin 76 van Avient Aviation, een Brits bedrijf dat ook al genoemd werd in verband met bombardementen in het andere Congo (Zaire). De Zimbabwaanse politie kan nu onder meer beschikken over drie miljoen AK-47 kogels.

Om maar even aan te geven: er zijn best nog wat landen die bereid zijn in het geniep dingen te doen om Robert Mugabe in het zadel te houden. Zimbabwe mag dan failliet zijn, uncle Bob en zijn entourage zouden wel eens heel rijk kunnen zijn. Dat hebben ze onder andere overgehouden aan de Zimbabwaanse interventie in Congo. Het leger hield daar consessies in Congolese diamanten aan over ter waarde van een miljard dollar. Die zijn onder meer weggesluisd via het bedrijfje Oryx, gevestigd op de Kaaiman eilanden, maar deels eigendom van Zanu PF (.pdf), de partij van Mugabe (Oryx ontkent, het zijn allemaal keurige investeerders uit Qatar en Libië, en er is niks mis met het opgraven van diamanten in een door burgeroorlog geteisterd land).

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.