Wouter Bos is het Grote Verhaal kwijt

Wouter Bos vergist zich: zoals ieder collectief heeft de PvdA heeft wel degelijk een Groot Verhaal. Alleen is de partij niet eerlijk in het presenteren daarvan.  In zijn laatste excuuscolumn in de Volkskrant van afgelopen woensdag probeert Wouter Bos uit te leggen waarom het de PvdA volkomen ontbreekt aan het 'Grote Verhaal'. Zijn redenering is als volgt: je gaat als persoon met een Groot Verhaal het politiek in, en daarna wordt het vanzelf modderen hoe meer compromissen je sluit, met ten eerste je eigen partij, en vervolgens met coalitiepartners. Het klinkt aannemelijk, maar het is grote onzin.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wetenschapper raakt contact met buitenwereld kwijt

Elke week maakt GeenCommentaar ruimte voor een artikel van de satirische website de Speld! Nieuws zonder de ‘feitish’ van de reguliere media.

De vermaarde rechtsfilosoof, informatiedeskundige en neurochemicus Arno Donker heeft sinds vorige week zijn vermogen om in begrijpelijk Nederlands te praten verloren. Het verlies is onomkeerbaar. Doktoren spreken van een ’tragische zaak’. Zelf zegt prof. dr. ir. Donker M.Phil. dat ‘de institutionele kant van de narratieve medaille, ceteris paribus, significante ontwikkelingen heeft getoond.’

Herman de Raad van het Slotervaartziekenhuis is spraakdeskundige. Volgens hem krijgen beroepswetenschappers vaker te maken met dit soort spraakproblemen. “Een geval dat mij nog helder voor de geest staat, is dat van professor Meijnders,” aldus De Raad. “Een bijzonder vriendelijke man, maar volkomen onbegrijpelijk. Zo zei hij eens: ‘Omgevingsfactoren vereisen een door menselijk handelen van iemand anders dan mijzelf geïndiceerde cafeïnetoevoer, in een tijdsspanne die zich vanuit het heden voortzet tot enkele honderden seconden de toekomst in.’ Hij bedoelde dat hij een kopje koffie wilde.”

Toch was met Meijnders op een zeer basaal niveau nog wel te communiceren, vertelt De Raad. “Dat is met Donker helaas anders,” verzucht de arts. Hij vertelt hoe hij met behulp van een encyclopedie probeerde om de wetenschapper mee te krijgen voor een korte wandeling in het park. “In het begin had ik nog hoop. Hij leek positief te reageren toen ik hem vroeg of hij door middel van een gezamenlijke bewegingsvector een tijdelijke ruimtetijdvervorming wilde veroorzaken door onze subject/object relatie dialectisch vorm te geven op een chlorofyl-intense plek aan de oostkant van ons post-existentialistisch samenlevingsverband. Hij pakte zijn jas zelfs van de kapstok.” Al snel ging het echter fout. “Hij legde zijn jas weer neer en stelde voor om non-parametrische markov-modellen te fitten op causaal asymmetrische hysterese systemen. Toen wist ik dat ik van voren af aan kon beginnen. Een tragische zaak.”

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.