De Waarheid

Ik had het niet bevroed, maar toch lijkt het waar te zijn: veel mensen geloven niet in waarheid. Ik ben er nog niet achter welke vorm van waarheid het betreft – een soort statische ‘de waarheid’, ware dingen überhaupt, of waarheid over ideologische vragen. Het lijkt steeds een beetje te verschuiven en niet iedereen denkt hetzelfde. Toch zit er aldoor iets in wat mij verwondert; met het ontkennen van ‘waarheid’ komt steevast een verwerping van rationaliteit als een zinvolle manier om over de wereld na te denken. Het leek me zo eenvoudig: je hebt de wereld. Dat is de werkelijkheid. Daar kun je een ‘belief’ over hebben, iets waarvan je denkt dat het klopt.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

GC’s ZondagMatinee: Wiki’s Waarheid

, door

In GC’s Zondag Matinee elke week speciaal voor uw kijkgenot een fascinerende documentaire, een spraakmakend TV-programma of een bijzonder (leuk) cabaretfragment.

Wikipedia

Maandagavond zond Tegenlicht de documentaire ?Wiki?s waarheid? uit. Een documentaire over ?de waarheid binnen het Wikipedia tijdperk?. Een interessante vraag, want zoals bekend: het is eenvoudig(er) geworden om opzettelijk valse informatie te verspreiden, of om informatie in Wikipedia te veranderen. Op zoek naar antwoorden op de zegeningen en problemen van web 2.0 laat de documentaire zowel de voorstanders als de tegenstanders aan het woord.

Web 2.0 is geen uitvinding, het zijn de mogelijkheden die het internet ons potentieel bieden. Wikipedia is een mooi voorbeeld van Web 2.0. Zo heeft Wikipedia slechts vijf betaalde krachten en is de content geschreven door de gebruikers. Larry Sanger (mede-oprichter van Wikipedia) noemt Wikipedia een historische doorbraak van dezelfde impact als de uitvinding van de boekdruk- kunst. Maar wat is de waarde van al die informatie in Wikipedia? Sanger geeft aan dat er altijd experts nodig zijn om fouten te corrigeren. Het geeft aan dat, ondanks de mogelijkheden, de democratisering van web 2.0. altijd beperkt zal zijn. Reden voor Sanger om in een vroeg stadium afstand te nemen van Wikipedia, want: je moet op de een of andere wijze kunnen erkennen dat sommige mensen deskundiger zijn dan anderen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.