Apathische verkiezingen op de Comoren

De Comoren - laten we daar maar eens mee beginnen - zijn een archipel van vier eilanden tussen Madagascar en Mozambique. Een ervan is Frans grondgebied. De andere drie zijn sinds 1975 een zelfstandige staat, al hebben twee van die drie spijt voor onafhankelijkheid gestemd te hebben en probeerden in 1999 nog tevergeefs terug onder Franse vleugels te komen. Gemiddeld vindt er één staatsgreep per anderhalf jaar plaats. Pas in 2006 lukte het voor het eerst om een democratische machtsoverdracht te organiseren. Een jaar later riep één van de eilanden de onafhankelijkheid uit, waarop het centrale eiland in 2008 met de hulp van buitenlandse militairen haar gezag herstelde. Afgelopen voorjaar werd per referendum het centrale gezag verstevigd. Morgen mogen de inwoners naar de stembus om een nieuwe president en parlement te kiezen. Veel trek hebben ze er niet in. Het gaat tussen de huidige president Ahmed Abdallah Sambi, met als bijnaam 'de ayatollah', en oppositieleider Said Larifou, die vorige maand nog gearresteerd werd, omdat hij tijdens een campagnebijeenkomst kritiek had geleverd op het staatshoofd. Geen wonder dat de inwoners liever iets anders doen: met krakkemikkige bootjes het vierde eiland proberen te bereiken en zo in Frankrijk te belanden.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote du Jour – Invasie Comoren

“We are happy to be here…
The Comoran people are our Muslim brothers and we are proud to be able to help them.”
(Al-Jazeera)

Wellicht valt u op deze tweede Paasdag nog een meubelboulevard of tuincentrum binnen? Zoniet Yahya Abdallah: een Soedanese commandant in de troepenmacht van de Afrikaanse Unie (AU) die zeer binnenkort op de Comoren het opstandige eiland Anjouan zal binnenvallen (kaartje). De Afrikaanse Unie schiet het Comorese regeringsleger te hulp met 200 Soedanese en 300 Tanzaniaanse troepen, Senegalese troepen zijn onderweg.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.