Assange zit nog steeds vast – zonder proces

Volgende week is het vier jaar geleden dat de Britse politie Julian Assange arresteerde en overbracht naar de extra beveiligde Belmarsh gevangenis in Londen. Daarvoor zat hij zeven jaar in de Ecuadoriaanse ambassade in Londen. In 2012 zocht hij daar asiel uit vrees voor zijn uitlevering aan Zweden. Dat hij zich zo onttrok aan het huisarrest dat hem in 2010 was opgelegd leidde na zijn arrestatie tot een veroordeling van vijftig weken gevangenis. Vervolgens werd hij vastgehouden vanwege een uitleveringsverzoek van de Verenigde Staten. De VS willen hem berechten voor de onthulling van oorlogsmisdaden in Irak en de publicatie van documenten over het surveillanceprogramma Vault 7 op WikiLeaks. Een slepende juridische procedure heeft tot op heden nog niet tot daadwerkelijke uitlevering geleid. Assange is dus alles bij elkaar opgeteld dertien jaar van zijn vrijheid beroofd zonder een proces over de zaak waar het eigenlijk om draait. Een uitgebreid overzicht van de hele geschiedenis vind je hier. Een kerntaak van de pers De journalist Kevin Gosztola, die Assange al jaren volgt, publiceert deze week een boek over de Amerikaanse aanklachten. De titel Guilty of Journalism; the political case against Julian Assange zegt genoeg. De Amerikaanse autoriteiten beschuldigen Assange van overtreding van een oude spionagewet. Het uitleveringsverzoek en het proces dat daarop gaat volgen zijn echter meer een aantasting van de persvrijheid en een inbreuk op het recht van de Amerikaanse burgers om te weten wat hun overheid uitvoert. Dat is ook het standpunt van een brede solidariteitsbeweging voor de vrijlating van Assange. Vijf grote kranten (The Guardian,The New York Times,Le Monde, Der Spiegel en El País) sloten zich eind vorig jaar daarbij aan in een verklaring met de titel Publishing is not a crime. ‘Het ter verantwoording roepen van regeringen maakt deel uit van de kerntaak van een vrije pers in een democratie. Het verkrijgen en openbaar maken van gevoelige informatie wanneer dit in het algemeen belang nodig is, is een kernonderdeel van het dagelijkse werk van journalisten. Als dat werk strafbaar wordt gesteld, worden ons publieke discours en onze democratieën aanzienlijk verzwakt.’ De vervolging van Assange is te zien als een waarschuwing van de VS aan het adres van alle journalisten in de vrije wereld: onthullingen die afbreuk doen aan ons gezag zullen niet worden getolereerd. CIA aangeklaagd In de Verenigde Staten zijn enkele journalisten en advocaten in tegenaanval gegaan. Ze hebben een proces aangespannen tegen de CIA vanwege het bespioneren van hun contacten met Assange tijdens zijn verblijf in de Ecuadoriaanse ambassade. Het Spaanse beveiligingsbedrijf UC Global S.L. bespioneerde Assange daar in opdracht van de CIA. David Morales, de eigenaar het bedrijf zou audio- en video-opnames van ontmoetingen van Assange met zijn advocaten en medewerkers hebben overhandigd aan de Amerikaanse geheime dienst. Tegen hem loopt in Spanje een proces. De Amerikaanse journalisten en advocaten zeggen dat zij bij hun bezoek aan Assange hun elektronische apparaten bij de beveiliging moesten inleveren. Ze gaan er van uit dat alle informatie van hun telefoons en laptops is gekopieerd en doorgegeven aan de CIA. Dat betekent een overtreding van de privacywetten van de Amerikaanse overheid. Ze houden Mike Pompeo, voormalig directeur van de CIA en minister van Buitenlandse Zaken onder Trump, er mede voor verantwoordelijk. Pompeo toonde onlangs in reactie op de aanklachten geen enkel begrip voor de privacy van journalisten en advocaten. Hij gaat er op voorhand van uit dat de aanklachten tegen Assange hout snijden en zegt vervolgens dat iedereen die met deze ‘crimineel’ omgaat niet op privacy hoeft te rekenen. Het geeft te denken over hoe serieus men in Trumps kringen omgaat met de rechtsstaat. Over de jacht op aanhangers van Assange publiceerde Der Spiegel onlangs een artikel met voorbeelden van een gestolen laptop van een bevriende journalist tot de inbraak in een advocatenkantoor en de arrestatie van de Zweedse software ontwikkelaar Ola Bini in Ecuador. 'Het kan natuurlijk allemaal toeval zijn', zegt de Spaanse advocaat van Assange Aitor Martínez, 'maar wie gelooft dat?' Vertraging In het uitleveringsproces in Londen zit nog geen schot. Het wachten is op de behandeling van het beroep dat de advocaten van Assange augustus vorig jaar hebben ingediend. De Britse Justitie neemt de tijd, terwijl Assange in Belmarsh onder uiterst strenge condities gevangen wordt gehouden. In de loop der jaren is zijn gezondheidstoestand er flink op achteruitgegaan. In 2021 was dat een reden voor de Londense rechter om uitlevering af te wijzen, een uitspraak die in hoger beroep ongedaan werd gemaakt. De speciale VN-rapporteur inzake foltering Nils Melzer rapporteerde in 2019 al vijftig vermeende schendingen van een eerlijk proces, waaronder "proactieve manipulatie van bewijsmateriaal". De Italiaanse journaliste Stefania Maurizi heeft voor haar boek Secret Power; WikiLeaks and its enemies in Londen stapels documenten over de zaak-Assange opgevraagd, vertelde ze op het congres Smart Prisons in Berlijn, vorige maand. Ze ontdekte ‘dat een substantieel deel van de documenten over Julian Assange werd vernietigd door de Zweedse aanklager, die hem onderzocht wegens verkrachting in een strafrechtelijk onderzoek dat tussen augustus 2010 en november 2019 driemaal werd geopend en afgesloten.’ Ook werd volgens haar duidelijk dat de Britten uit waren op vertraging van de procedure. Die had snel en eenvoudig opgelost kunnen worden, volgens Maurizi, als het Zweedse OM Assange in Londen had verhoord, zoals hij zelf had aangeboden. De Britten waren daar niet voor. De leiding van het OM destijds was in handen van de huidige partijleider van Labour, sir Keir Starmer. Geen bezoek van collega's Dinsdag werd weer eens duidelijk aan welk streng regime Assange in de Londense gevangenis is onderworpen. De directeur van Belmarsh verhinderde Rebecca Vincent en Christophe Deloire van de persvrijheidsorganisatie Reporters Without Borders (RSF) Assange te bezoeken, ondanks een eerder verleende toestemming. ‘De eerste functionaris die we spraken, zei dat ze “inlichtingen” hadden gekregen dat we journalisten waren en dat we daarom niet op bezoek konden komen’, voegde Vincent eraan toe. ‘Er was geen verdere discussie mogelijk. We kregen te horen dat de beslissing rechtstreeks door de gevangenisdirecteur was genomen.’

Foto: Alisdare Hickson (cc)

Hoger Beroep Assange geblokkeerd

‘The fight goes on‘ schrijft Stella Morris, de partner van Julian Assange, in haar reactie op het besluit van het Supreme Court om Assange niet in de gelegenheid te stellen een besluit van het High Court aan te vechten. Het High Court draaide in december een uitspraak van een lagere rechter terug die uitlevering van Assange aan de Verenigde Staten om medische redenen had verhinderd. Rechter Vanessa Baraitser achtte het risico groot dat een verblijf in een Amerikaanse gevangenis Assange geestelijk en lichamelijk zodanig zou schaden dat suicide niet kon worden uitgesloten. De aanklagers van de VS wisten het High Court er van te overtuigen dat Assange netjes zou worden behandeld. Er bleef zijn verdedigers slechts een klein juridisch gaatje over: beroep bij het Supreme Court. Nu deze hoogste rechterlijke instantie geen beroep wil toestaan ligt de bal bij de minister van Binnenlandse Zaken Priti Patel die de uitlevering formeel moet goedkeuren. Als zij dat doet, en dat gebeurt waarschijnlijk pas over een paar maanden, kan het advocatenteam van Assange nog proberen bij rechter Baraitser de zaak weer open te breken. En dan met name op punten die zij in haar vonnis van januari 2021 niet heeft meegenomen: de eventuele schending van mensenrechten en van de persvrijheid waartoe de uitlevering van Assange aan de VS zou kunnen leiden.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Newtown grafitti (cc)

CIA liet Spaans bedrijf Assange bespioneren

NIEUWS - Tijdens zijn verblijf in de ambassade van Ecuador in Londen heeft Julian Assange altijd vermoed dat hij werd afgeluisterd.

Het Spaanse Hoogerechtshof is een onderzoek begonnen naar het bedrijf UC Global S.L. dat de ambassade van Ecuador in Londen moest beveiligen, schrijft de Spaanse krant El Pais. Het bedrijf blijkt van de CIA opdrachten te hebben aanvaard om Assange tijdens zijn verblijf daar af te luisteren. David Morales, de eigenaar het bedrijf zou audio- en video-opnames van ontmoetingen van Assange met zijn advocaten en medewerkers hebben overhandigd aan de Amerikaanse geheime dienst.
Morales, een militair op verlof, was ingehuurd door de geheime dienst van Ecuador voor de beveiliging van de ambassade. Na een bezoek aan een beurs voor security-bedrijven in Las Vegas vertelde hij zijn naaste medewerkers onder geheimhouding dat hij opdrachten van de CIA had aanvaard: “We are playing in another league. This is the first division,”.

In december 2017 organiseerde Morales een ontmoeting tussen het hoofd van de Ecuadoriaanse geheime dienst en Assange over een mogelijke overdracht naar een ander land. Morales maakte van dat gesprek opnames die hij ter beschikking stelde van de Amerikanen. Direct daarna vaardigde de VS een internationaal aanhoudingsbevel uit tegen Assange.

Foto: Tony Fischer (cc)

Nieuwe speculaties over de moord op Kennedy

NIEUWS - Aan sommige verhalen wil maar geen einde komen.

Jerry Kroth, em. professor van de Santa Clara Universiteit in California komt binnenkort met een nieuw boek: Coup d’État; the assassination of President John F.Kennedy. Hij verwerkt daarin gegevens die hij aantrof in recent door de CIA vrijgegeven documenten over de veelbesproken moord op 22 november 1963. De officiële lezing waarin de communist Lee Harvey Oswald als  moordenaar is aangewezen is in de loop van de tijd al door velen in twijfel getrokken. De meeste Amerikanen geloven in elk geval niet dat Oswald een lone wolf was. Ruim een halve eeuw na de moordaanslag, is een meerderheid nog altijd overtuigd van een complot. De dood van Kennedy is dan ook al decennia omgeven met samenzweringstheorieën. De vorig najaar openbaar gemaakte documenten wijzen onder meer in de richting van een connectie tussen Oswald en een consul van de Sovjet-Unie in Mexico.

Kroth schrijft zich er over te verbazen dat aan een tweede serie van 18.000 documenten die in april j.l. zijn vrijgegeven zo weinig aandacht is besteed. Hij trof daarin buitengewoon belangwekkende nieuwe informatie aan. Twee inlichtingenfunctionarissen blijken enkele weken voor de moord op Kennedy onafhankelijk van elkaar berichten te hebben onderschept over een mogelijke aanslag.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Tor wordt gefinancierd door Amerikaanse geheime diensten

Journalist Yasha Levine heeft op basis van correspondentie tussen verschillende geheime diensten (o.a.: CIA, FBI & NSA) van de VS en het Tor-project vast kunnen stellen dat Tor hoofdzakelijk wordt gefinancierd door deze geheime diensten. Daarnaast vind/vond er ook veelvuldig inhoudelijke afstemming plaats over o.a. kwetsbaarheden die (nog) niet publiek waren gemaakt.

Most shockingly, the FOIA documents put under question Tor’s pledge that it would never put in any backdoors that gave the government secret privileged access to Tor’s network under question.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Hulspas weet het | Ze weten alles van u, allang

COLUMN - Zo, dus het Kabinet gaat de ‘sleepwet’ aanpassen. Het ‘slepen’ zal gerichter gebeuren (maar dat was al toegezegd), en ook belooft men dat de gegevens van de inlichtingendiensten alleen maar uitgewisseld met democratische bondgenoten. Dit laatste omdat sommigen vreesden dat de inlichtingendiensten het regime van Erdogan ter wille zouden willen zijn. Alles bij elkaar te weinig om tegenstanders tevreden te stellen, natuurlijk. Maar helaas, de strijd is gestreden.

Ik had het moeilijk met het referendum. Niet omdat de keuze tussen ‘veiligheid’ en ‘privacy’ zo moeilijk was. Zo werd het referendum wel gepresenteerd, maar dat is natuurlijk niet waar het om gaat. Het was van meet af aan een absurd referendum. Het wekte de indruk dat wij, burgers, de grenzen mogen vaststellen van wat de inlichtingendiensten gaan doen. En dat is natuurlijk een illusie. De inlichtingendiensten bepalen sinds jaar en dag hun eigen grenzen. En als daar iets van naar buiten lekt, moet de politiek het mediabrandje blussen met ‘wetgeving’. Nu ook weer.

De wereld van de inlichtingendiensten kent een dynamiek die zich aan alle controle onttrekt. Vijandige inlichtingendiensten jagen elkaar voortdurend op om de technologische en wettelijke grenzen te verleggen. En bevriende veiligheidsdiensten, die bereid zijn om gegevens uit te wisselen, doen niet veel anders. Uitwisselen heeft alleen zin als je hetzelfde onderzoekt, op dezelfde manier.

Martelpsychologen CIA binnenkort voor de rechter

De twee psychologen die het folterprogramma van de CIA hebben opgezet, zullen zich binnenkort voor de rechter moeten verantwoorden. Ze streken miljoenen op om CIA-ondervragers en militair personeel te leren hoe die vermeende terroristen moesten folteren.

De burgerrechtenorganisatie ACLU heeft namens enkele slachtoffers en nabestaanden van het folterprogramma – waarin nogal wat volstrekt onschuldigen jarenlang werden vastgehouden en gemarteld op geheime locaties – een rechtszaak aangespannen.

Een Amerikaanse senaatscommissie maakte anderhalf jaar geleden al gehakt van de praktijken en de resultaten van het folterprogramma.

James Mitchell liet zich eerder uitgebreid bevragen door VICE.

Ex-CIA-baas James Woolsey (D.) laat geweldsfantasieën over Snowden de vrije loop

Dat overbodige tussenzinnetje “until he was dead” is ook mooi, maar let vooral op z’n gezichtsuitdrukking meteen nadat-ie zegt:

I would give him the death sentence, and I would prefer to see him hanged by the neck, until he was dead, merely than electrocuted.

Via hier, waar ook meer context staat. En lees eventueel ook dit over waarom Snowden de schuld geven voor de aanslagen in Parijs een onzinnige voorstelling is.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Volgende