Recensie Zomergasten 2019 – Hanna Bervoets

Terwijl ik dit begin te schrijven wordt een fragment uit Jurassic Park getoond. Zeker niet mijn favoriete film, maar Hanna Bervoets was toen een jaar of 10, dus het is niet zo gek dat zij er toen helemaal idolaat van was. En nu vertelt ze er ook geëngageerd over; de special effects, maar ook over de fascinatie voor science fiction. Ze legt ook de link naar het verhaal van Frankenstein. Hoe de mens probeert in te grijpen in de natuur, en hoe dat verkeerd af kan lopen. Het is een van de makkelijkere zaken die worden aangestipt. Holy moly, wat een uitzending. Ik ben een beetje verliefd geworden op Hanna. Ja sorry, dat is natuurlijk not done als je een recensie schrijft, maar dingen gebeuren nu eenmaal. Wat een interessante vrouw. Als schrijver heeft ze zich natuurlijk ook verdiept in van alles en nog wat.

Door: Foto: Screenshot Hanna Bervoets bij Zomergasten - credits VPRO
Foto: © VPRO screenshot Zomergasten 2019 Hanna Bervoets

Zomergasten 2019 met Hanna Bervoets

, door

NIEUWS - In de tweede aflevering van VPRO’s Zomergasten 2019 gaat Janine Abbring in gesprek met schrijfster Hanna Bervoets of wordt het een medisch consult?

De in mei uitgegeven nieuwste roman van Hanna Bervoets gaat over het ongemak van een chronische ziekte. Als ‘ervaringsdeskundige’, ze heeft een bindweefselziekte, kan Bervoets daar natuurlijk een boekje over open doen.

Janine Abbring zal ongetwijfeld de juiste vragen weten te stellen, even ‘ervaringsdeskundig’ als ze zelf is: chronisch rugpijn sinds ze in 2012 een ruggenwervel brak, waardoor ze tijdens Zomergasten minder lang zit dan de beelden doen vermoeden, en ze heeft vanaf haar jeugd haar moeder zien lijden aan chronische zenuwpijnen.

Hanna Bervoets is sinds het uitkomen van haar roman ‘Welkom in  het rijk der zieken’, al uitgebreid ondervraagd over haar ziekte, dus heeft Abbring meer van voldoende stof om haar uit te horen over wat ze nou bedoelt met ‘Ik heb mijn leven om mijn ziekte heen gebouwd’, of ‘Ziek zijn is bijna een soort baan’. En is ze echt ‘vergeten hoe het is om pijn te hebben’?

Maar Hanna Bervoets heeft meer interesses dan de dagelijkse pijn. Zoals een goed schrijver betaamt en Bervoets ook is, ze laat haar fantasie los op al die interesses. Laat het a.u.b. daar over gaan vanavond, Janine!

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Winfried (cc)

Niks lief

, door

COLUMN - Oh, die kortzichtige bezuinigers: ze staan voor een raadsel. In de zorg voor chronische patiënten voltrekt zich een dramatische verschuiving van lichte naar zware indicaties. Aanvragen voor lichte zorg zijn afgenomen, die voor duurdere vormen – zoals plaatsing in een verzorgings- of verpleegtehuis – gingen met de helft omhoog. Resultaat: een kostenstijging van bijna veertig procent.

Waar komen die zware gevallen ineens vandaan?

De overheid heeft geen idee. Deskundigen vermoeden dat goedbedoelende zorgverleners hun patiënten hebben ‘doorgeschoven’ naar een hogere indicatie, waardoor ze voor plaatsing in een tehuis in aanmerking komen.

Luister naar gezondheidseconoom Guus Schrijvers; hij spreekt meewarig over ‘lieve hulpverleners die proberen het voor de patiënt zo gunstig mogelijk te maken’. Mij lijkt dat de kerntaak van zorgverleners, maar enfin. Schrijvers vindt zo’n taakopvatting problematisch, economisch bezien.

Het klinkt of we een nieuwe vorm van fraude op het spoor zijn. Lieve, maar onnadenkende hulpverleners schalen hun patiënten ‘ten onrechte’ te hoog in, waardoor die valselijk aanspraak maken op een dure categorie van zorg. Strenger indelen is het devies, en vooral: minder lief zijn!

Dat klinkt ferm en stoer. Behalve dan dat lievigheid niet de oorzaak is van de huidige verschuiving van lichtere naar zware zorg. Wat wel? Eerdere bezuinigingen in de zorg.