Vrouwenhater

In België ontstond onlangs een rel over een lezing op de universiteit van Gent (UGent). Ene Jeff Hoeyberghs, plastisch chirurg, vrouwenhater en racist, hield een rant zonder weerga. Nou ja, zo heel bijzonder lijkt het tegenwoordig ook weer niet te zijn, maar gelukkig ontstond er toch #ophef. “Studenten en vakbond eisen de uitsluiting van organisator KVHV (Katholiek Vlaams Hoogstudentenverbond). De Universiteit Gent bekijkt de zaak.” Ik ga zijn uitspraken hier niet herhalen, je kunt ze zelf in de aangehaalde artikelen lezen. Maar het gaat echt heel erg ver wat de man zegt. Het lijkt erop dat KVHV hem expliciet had uitgenodigd omdat ze zich bewust waren van zijn ideeën, want over zijn vak ging de lezing immers niet. Eerder werd een uitnodiging van Dries Van Langenhove (Vlaams Belang) tegengehouden vanwege vrees voor een onveilige situatie. Deze studentenvereniging houdt er dus vrij extreme ideeën op na. Ze leken het ook allemaal ontzettend grappig te vinden wat er gezegd werd.

Door: Foto: https://pixabay.com/nl/photos/vrouw-zwijgen-stilte-geen-spreken-2868727/ copyright ok. Gecheckt 15-02-2022
Foto: Ministerio de las Culturas, las Artes y el Patrimonio Gobierno de Chile (cc)

Het recht om in vrede te leven

COLUMN - Irak, Hongkong, Libanon, Spanje, Haïti, Argentinië, Bolivia, Soedan, Algerije, Rusland, het Verenigd Koninkrijk en Chili. Past Nederland in dit rijtje?

Terwijl u daarover nadenkt kijken en luisteren we naar “Het recht om in vrede te leven” (El Derecho de Vivir en Paz), een lied dat Victor Jara opnam in juni 193. In september 1973 werd hij vermoord door militairen van de Chileense junta.

In Chili wordt geprotesteerd tegen het neoliberale bewind. Daar zijn ze die fratsen nu wel meer dan beu.

Tijdens een protestdag waar miljoenen aan deelnamen, werd “Het recht om in vrede te leven” op diverse plaatsen gezongen. Niet alleen door publiek dat werd begeleid door de groep Inti-Illimani, ook begeleid door honderden gitaren.

Er klonk meer muziek uit de tijden dat de Chilenen zich verzetten tegen de dictatuur, die met hulp van de V.S., op 11 september 1973 de sociaal-democratie uit de regeringsgebouwen had gebombardeerd. Ook het roemrucht “El Pueblo Unido” (Een verenigd volk wordt nooit verslagen) was in vele varianten te horen. U krijgt deze:

En nu die vraag of Nederland past in de indrukwekkende rij wereldwijde protesten. Misschien helpen de artikelen in het NRC, of Trouw en De Groene u het antwoord te vinden op de puzzel: zoek de verschillen, zijn er overeenkomsten?

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Kort - illustratie Sargasso

KORT | Veertig jaar geleden

Vandaag is het precies veertig jaar geleden dat in Chili de democratisch gekozen regering van Salvador Allende werd omvergeworpen door een staatsgreep van generaal Augusto Pinochet.

Pinochet is dood en Chili is ver weg.

Desondanks blijft deze verjaardag nog altijd iets actueels houden. Bijvoorbeeld omdat deze gebeurtenis laat zien wat er kan gebeuren als een kleine minderheid van haves in zijn economische belangen wordt bedreigd door een meerderheid van have-nots.

Maar ook omdat Friedrich von Hayek, die een groot voorstander was van Pinochets moord- en martelpartijen in naam van de economische vrijheid, een belangrijke inspiratiebron is voor onze bloedeigen minister-president Mark Rutte.

Bovendien wordt Pinochet in bepaalde rechtse kringen nog steeds vergoelijkt als de persoon dankzij wie Chili uit de armoede is gekomen. (Dat van die bewering weinig klopt, doet daarbij niet ter zake: feiten horen immers een mooi verhaal niet in de weg te staan.)

Daarnaast is het wellicht aardig om te herinneren wat de hoofdredactie van The Times schreef (via) direct volgend op de coup tegen Allende:

[…] whether or not the armed forces were right to do what they have done, the circumstances were such that a reasonable military man could in good faith have thought it his constitutional duty to intervene.

Zuid-Amerika: Kerry en NSA, olie en koper, luiergel tegen droogte

ELDERS - Deze week vanuit Zuid-Amerika: John Kerry reageert op Braziliaanse NSA-kritiek, plannen voor meer grondstoffenextractie in Ecuador, Mexico en Chili, en een Mexicaanse chemisch ingenieur meent de landbouw van droogte af te kunnen helpen.

Het nieuws over het gebruik van het PRISM-programma in Zuid-Amerika zette de afgelopen periode aardig wat kwaad bloed en verergerde het beeld van de VS als koloniale, imperialistische overheerser dat bestaat in delen van het Latijnse continent. Tijdens zijn reis door onder meer Brazilië ontkwam de Amerikaanse Secretary of State John Kerry er dan ook niet aan om te reageren, hoewel het voorlopig bij beloftes bleef. Brazilië zou een verklaring krijgen – hoe die eruit zou zien, aan wie die specifiek zou worden gegeven en per wanneer bleef nog even onduidelijk.

Nieuws over toenemende grondstoffenextractie uit Ecuador, Mexico en Chili ondertussen. In Ecuador mislukte het no-drilling plan van president Rafael Correa. Het idee was dat Ecuador, in ruil voor US$3.6 miljard, opgehoest door de internationale gemeenschap, hun oliereserves in de grond zouden laten zitten. Uiteindelijk bleef de teller steken op US$13 miljoen. Ook uit Mexico kwam olienieuws, met een hervormingsplan uit de koker van president Enrique Peña Nieto, dat de productie aldaar eveneens zou moeten opschroeven. Tony Hayward biedt alvast excuses aan voor eventuele ongelukjes. En ten slotte zei de Chileense presidentskandidaat Michelle Bachelet afgelopen week dat ze aan een voorstel werkte voor een hervorming van de (koper)mijnindustrie. Het zou volgens de Washington Post passen bij haar campagne om meer economische gelijkheid te bewerkstelligen: werk in de mijnen is een belangrijke manier om aan armoede te ontsnappen in Chili.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Closing Time | Cumbia Chicharra – Burrita

We blijven nog even in Chili: Cumbia Chicharra speelt zoals de naam al doet vermoeden de klassieke Cumbia, dat door Wiki wordt omschreven als “een Colombiaanse muziek- en dansstijl die bestaat uit een mengeling van Spaanse muziek en Afrikaanse muziek die door slaven werd meegebracht”, maar door heel Zuid-Amerika populair is.

De leden van Cumbia Chicharra zijn Chilenen die min of meer permanent in Marseille wonen en in dit seizoen ook regelmatig in onze streken optreden. De drummer wordt aangevuld met vier percussionisten om de band vooral geen gebrek aan ritme te laten hebben. Muziek die je eigenlijk live moet horen. Bij deze met liefde wat gratis reclame voor ze.

Foto: (flickr.com/mhincha)

Zuid-Amerika: gevangenissen, legalización, Mapuche = terrorist?

ELDERS - Deze week uit Latijns-Amerika: gevangenisnieuws uit Brazilië, Honduras en nogmaals Brazilië, hoeveel verandering zal legalisatie van (soft)drugs brengen, en Chile scherp bekritiseerd voor het gebruiken van antiterreurwetgeving tegen Mapuche-indianen.

Gevangenissen en inmates  in het nieuws deze week. Ten eerste Brazilië: daar kwam deze week een tweede ronde veroordeelingen in de rechtszaak over een grote gevangenisrel in 1992 waarbij destijds maarliefst 111 zware jongens het leven lieten. In april werden al 23 politieofficieren veroordeeld; deze week kwamen daar nog 25 namen bij, die eenieder maarliefst 624 jaar straf kregen voor hun rol in de dood van 52 van de 111 gevangenen. Van die 624 zullen ze er echter niet meer dan 30 moeten uitzitten – het maximum in Brazilië.

In Honduras ook grimmig gevangenisnieuws: een nieuw rapport concludeert dat de staat aldaar geen enkele controle meer heeft over het penitentiaire systeem en dat gevangenen de touwtjes stevig in handen hebben – vaak met zeer nare situaties tot gevolg. De brand in februari vorig jaar bijvoorbeeld, waarbij ongeveer 360 gevangenen omkwamen.

Nogmaals terug naar Brazilië, dan, voor een iets vrolijker bericht uit de bajes: gevangenen verruilen daar injectie- voor breinaalden en breien vrolijk mee aan de mode van ontwerpster Raquel Guimaraes. Wat de heren er overigens van weerhoudt de oranje naalden bij conflict in ’s buurmans oogkas te boren – of de naalden als sporten van een touwladder te gebruiken – is niet geheel duidelijk. In elk geval: whatup my knitta!

Foto: copyright ok. Gecheckt 15-11-2022

Verkrachtingsslachtoffer moeder, Facebookboycotts en oliebaronnen

ELDERS - Deze week in Zuid-Amerika: verkrachting en (geen) abortus in Chili, Facebookboycotts en -klonen in Venezuela en Argentinië,  en olienieuws uit Brazilië en Cuba.

Het abortusdebat in Latijns-Amerika is weer in volle kracht opgelaaid, nadat een elfjarig slachtoffer van verkrachting in Chili aangaf geen illegale abortus te zullen laten doen. President Sebastián Piñera prees haar “volwassen” beslissing. Dat het meiske herhaaldelijk door de partner van haar moeder was verkracht met dit als gevolg, en dat diezelfde moeder dat allemaal best vond, liet hij voor het gemak even buiten beschouwing. Ex-president Michele Bachelet, die naar verwachting ook de komende presidentsverkiezingen in Chili zal winnen, heeft gezegd abortus na verkrachting te willen legaliseren. Chili is momenteel een van de weinige landen wereldwijd waar abortus altijd illegaal is; volgens the Economist gebeuren proportioneel in Latijns-Amerika veruit de meeste illegale abortussen.

Het NSA-Snowden-nieuws druppelt ondertussen ook nog rustig door. Diplomatieke rellen over vliegtuigen en analyses waar Snowden het beste heen kan vluchten genoeg. Frappant genoeg is ook Facebook het doelwit van Zuid-Amerikaanse politieke woede over het spionagedebacle. Een Venezolaanse minister gaf aan dat Facebook boycotten een goed idee zou zijn om de CIA een hak te zetten. De man heeft niet helemaal ongelijk, maar dan mag hij nog wel een paar andere diensten aan die lijst toevoegen. Peronisten in Argentinië hebben de gelegenheid aangegrepen om hun eigen vreselijke Facebook-kloon aan te kondigen, met in plaats van emoticons gezichtjes van historische Peronisten. ‘Facepopular‘ gaat het heten. It’d be funny if it weren’t so sad.. Oprecht zorgwekkend is de sectie “Undesirable Person of the Week” die er volgens The Bubble en La Nación [ES] gaat komen. Die term ligt eng dicht bij het begrip ‘subversieven’ dat de militaire dictatuur gebruikte om hun vijanden aan te duiden.

Smachten naar Pinochet

De opiniepagina van The Wall Street Journal in een notendop:

Egyptians would be lucky if their new ruling generals turn out to be in the mold of Chile’s Augusto Pinochet, who took power amid chaos but hired free-market reformers and midwifed a transition to democracy.

Goed, Pinochet vermoordde dan wel drieduizend politieke tegenstanders (en martelde er nog eens tienduizenden meer), maar hij was voor kapitalisme en de vrije markt. En dat is natuurlijk waar het écht om draait.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: flickr.com/esoastronomy

Zuid-Amerika: paus, economie en telescoop

ELDERS - Deze week vanuit Zuid-Amerika: de eerste niet-Europese paus in meer dan duizend jaar, Latijns-Amerikaanse economieën nog altijd in opkomst, en de ALMA reuzetelescoop in Chili’s Atacama-woestijn begint met observeren.

Het grootste nieuws deze week ongetwijfeld: de verkiezing van de nieuwe Argentijnse paus – voorheen kardinaal Bergoglio, nu paus Franciscus. Zingt u maar mee: Papa Americano! Over een paar uur begint de openingsmis, die ook hier in Buenos Aires op grote schermen gevolgd zal worden door nachtbrakende Porteños. Voor lokale beelden: een webcam vanaf het Plaza de Mayo, en bij deze nieuwszender ongetwijfeld live-verslaggeving. Natuurlijk werd het verleden van de nieuwe pontifex direct onder een vergrootglas gelegd en werd een aantal belastende details flink belicht – volgens sommigen, inclusief het Vaticaan zelf uiteraard, teveel. Volgens de pauselijke woordvoerder was het zelfs een “lastercampagne van antikerkelijk links.” Ook veel aandacht voor het simpele karakter van de nieuwe geestelijk leider, een eigenschap die hij nogmaals kracht bijzette door mensen op te roepen in plaats van naar Rome te vliegen voor de ceremonie, liever de armen te helpen. Zoals het een jezuïet betaamt.

Het tweede opmerkelijke bericht is een interessante slideshow bij TheNextWeb, samengesteld uit verschillende onderzoeken over de staat van de economie, internet, technologie en meer in Zuid-Amerika het komende jaar. De moeite waard om een paar minuten doorheen te klikken.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Volgende