Stel weigergemeenten onder curatele

Wethouders in Castricum en Zandvoort hadden een beroerde Goede Vrijdag. Ze voelden zich overvallen door het COA dat 80 statushouders tijdelijk onderbrengt in het Van der Valkhotel Akersloot en 30 statushouders in het NH Hotel Zandvoort. Het COA liet afgelopen vrijdag weten dat “het Rijk na overleg met de commissarissen van de Koning en de VNG, het COA de opdracht gegeven om zoveel mogelijk vergunninghouders in hotels te plaatsen”. Dat is nodig m de druk op Ter Apel te verlichten, waar het maar niet lukt minder dan 2000 mensen op te vangen. En zo sloom als gemeenten als Castricum en Zandvoort al tijden zijn bij de opvang van asielzoekers, zo snel handelde het COA. Zaterdag 30 maart werden de statushouders ontvangen in het Zandvoortse hotel. Het Zandvoortse college van B&W dacht misschien weg te komen door in januari, op een spoedverzoek van staatssecretaris Eric van der Burg,  fier te roepen dat het niet van plan is om op korte termijn extra noodopvang te bieden aan statushouders en minderjarige alleenstaande asielzoekers. Dat pakt nu dus wat anders uit. In Castricum worden niet alleen de statushouders, het COA en de staatssecretaris gepiepeld, ook de gemeente Alkmaar voelt zich, zeg maar ‘overvallen’ door B&W van Castricum. Alkmaar vangt sinds 2022 statushouders op die in Castricum gehuisvest horen te worden. Per 1 april zou dat een feit worden. Maar Castricum is wat traag met de bouw van flexwoningen en het in gereed brengen van tijdelijke kamer op tussentijdse locaties. De statushouders werden hiervan op de hoogte gesteld in een mail van het Castricumse bestuur, dat er aan toevoegde dat ze op de Alkmaarse locatie mogen blijven tot de kamers wel klaar zijn. Het Alkmaarse bestuur wist van niets en heeft nu besloten de groep zelf te huisvesten: "Burgemeester en wethouders hebben dit besloten nadat duidelijk is geworden dat Castricum zich niet aan de gemaakte afspraken heeft gehouden." De extra kosten die Alkmaar nu maakt, zal het college op Castricum verhalen. De verantwoordelijke wethouder in Castricum mag dan van 56 statushouders af zijn, hij broedt nu op plannetjes om het COA aan te pakken, dat stelt dat “er geen vergunning van de gemeente nodig is omdat het gaat om mensen die in Nederland mogen blijven en ook zelf een hotelkamer zouden kunnen huren". ‘Wat nou kamerhuur!’, roept de wethouder in Castricum. "Als ze langer blijven wordt het bewoning. Dan wordt het hotel op een andere manier gebruikt dan de bedoeling is. En dan moeten we kijken hoe we dan gaan handhaven." (in artikel van de NOS). Normaal gesproken worden gemeenten alleen onder curatele gesteld als er sprake is van financieel wanbeleid. Misschien een idee om gemeenten ook onder curatele te stellen als ze democratisch tot stand gekomen wetten, overeengekomen internationale verdragen en humanitaire verplichtingen saboteren?

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.