Voor mij persoonlijk is chocolade geen eerste levensbehoefte, maar voor miljoenen (Westerse) vrouwen ligt dat anders. Die houden dagelijks het hoofd boven water door 'savonds op de bank een reep chocolade (met of zonder nootjes) te verschalken. Het zou voor hen toch jammer zijn als deze reep opeens 10 euro kost? Voor velen was het dan ook even schrikken toen in juli de Britse handelaar Anthony Ward voor 1 miljard dollar ruim vijftien procent van de wereldvoorraad cacaobonen opkocht (NOS). Een partij die goed is voor 15 miljard melkchocolade repen en 7 miljoen kWh Gooische Vrouwen*. Ward speculeert op een prijsstijging om daarna zijn voorraad (opgeslagen in geheime Europese koelhuizen) weer met veel winst te verkopen. Even werkte het: de markt paniekte en de prijs schoot omhoog. Maar nu twee maanden later is de prijs flink gezakt tot wel 26% onder het niveau waarvoor Ward zijn bonen kocht. Pech voor Ward, life is like a box of chocolates: you never know what you gonna get... Gisteren meldde het Worldwatch Institute dat de wereld cacaoproductie gestaag blijft groeien: +3,6% in 2008. Ondanks (of dankzij?) de economische crisis is er steeds meer vraag naar troostrijke chocolade: +5.9% Verenigd Koninkrijk, +2,6% V.S. +3.2% België, maar vooral in China met +19%. De wereldproductie cacao steeg de afgelopen tien jaar met 44% en het areaal cacaobomen nam met een kwart toe. Gokte Ward op het verkeerde paard? Of zullen dit jaar door La Niña verstoorde weerpatronen de cacao-oogst nog aantasten? Achter de doorklik ziet u waar die productie plaatsvindt:
Tony’s Chocolonely bestaat 10 jaar en is mislukt, riep Teun van de Keuken (medebedenker en oprichter) op het verjaarsfeestje van de slaafvrije chocolade.
Eerder schreef Teun van de Keuken op zijn weblog: “Er zijn nu zelfs meer slaven in de cacaowereld dan toen wij met Tony’ begonnen.”
Het ideaal is in een korte 10 jaar dus niet volledig bereikt. Misschien valt het Sinterklaas te verwijten dat-ie niet 100% Tony’s Chocolonley in koopt en weggeeft?
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Venezolaanse cacao staat wereldwijd bekend als een product van de hoogste kwaliteit. Chocolademakers uit Europa beconcurreren elkaar meedogenloos om toegang te krijgen tot de Venezolaanse markt en zijn bereid aanzienlijke sommen geld neer te leggen voor dit unieke product. Desalniettemin brengt het land tegenwoordig niet veel meer cacao voort dan drie eeuwen geleden: minder dan één procent van de wereldwijde productie.
Al bijna een eeuw lang, tot op de dag van vandaag, is olie ’s lands voornaamste exportproduct. Ondanks uitgestrekte vruchtbare gronden kreeg de olie-industrie altijd voorrang van overheidswege en moest Venezuela zelfs voedsel importeren. Dictator op dictator wist zichzelf aan de macht te houden dankzij de enorme olieopbrengsten met als laatste incarnatie Hugo Chávez die de afgelopen jaren grootste sociale werken opzette, grotendeels gefinancierd door een almaar stijgende olieprijs.
De afgelopen maanden is de olieprijs echter sterk gekelderd, wordt Chávez in eigen land meer en meer veracht en zoekt de schreeuwdictator steun bij landen als China en Rusland die maar al te graag opstappen om hun invloed in Zuid-Amerika uit te breiden. Chávez zijn oplossing voor de noodlijdende cacao-industrie: de weinige private ondernemers overdonderen met controles, regelgeving en intimidatie.
Reeds voor de Tweede Wereldoorlog werden tal van cacaoplantages onder het bewind van Juan Vicente Gómez geconfisqueerd. Ambtenaren vergaarden vervolgens praktisch een monopolie over de sector terwijl de export van allesbehalve olie door een combinatie van regelzucht en tarieven werd tegengewerkt. De cacaoproductie daalde jaar op jaar. Onder Chávez namen de belemmering alleen maar toe. Waar, voordat Chávez aan de macht kwam, cacao-exporteurs vier formulieren moesten invullen om hun producten overzees te mogen verschepen worden zij nu geconfronteerd met maar liefst tweeënvijftig verschillende vergunningseisen.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Reactie Fairtrade Max Havelaar op kritiek in Nederlands Dagblad [pdf alert].
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.