Closing Time | Gabriel Mayers

https://youtu.be/REs1NxH11-8?si=n02uDnz6x32H3UUp Gabriel Mayers staat soms op het podium, dan weer in de metrostations van New York. Maar, zo zegt hij: "A busker must concentrate on his aim, which is the delight of the crowd through the fullnesss of their expression."

Door: Foto: Ted (cc)

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

Mededeling

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Closing Time | All Along The Watchtower

, door

Neil Young, Bobby Womack, U2, The Grateful Dead en de Dave Matthews Band hebben deze klassieker allemaal gespeeld.

De meest bekende versie is natuurlijk van Jimi Hendrix, die zoveel invloed had dat bedenker Bob Dylan zelf zijn versie begon te imiteren.

Closing Time | Changing of the Guards

, door

Dit nummer schijnt de geesten nogal verdeeld te hebben sinds het uitkwam in 1978.

Volgens sommigen is het een mislukte zelfparodie, anderen prijzen het lied om z’n aanstekelijkheid. Zelf word ik er ook wel vrolijk van.

Closing Time | Blind Willie McTell

, door

In de jaren negentig kreeg ik van vriend A. te G.  de Bootleg series 1-3 van Bob Dylan op cassette. Daar stonden dan uitvoeringen van songs op die je niet kende: met ruis, met gepraat er tussendoor, of met een blaffende hond op de achtergrond. En er stond ook niet eerder uitgebracht werk op. Bijvoorbeeld de song Blind Willie McTell. Maar waarom was die niet eerder uitgebracht? Het bleek nota bene een outtake te zijn van de plaat Infidels. Tijdens het samenstellen van die elpee destijds, had iemand kennelijk gezegd, weet je wat, die Blind Willie McTell zetten we er niet op. En de rest was er blijkbaar mee akkoord gegaan. Onbegrijpelijk, want als je het nummer hoort vertelt elke noot haast hoe goed dit is.

Closing Time | Bob Dylan 80 jaar

, door

Aan het nieuws dat Bob Dylan vandaag 80 jaar zou worden, viel niet te ontkomen, alle kranten hadden er meerdere pagina’s voor gereserveerd. Dat belooft nog wat bij ’s mans overlijden. Er waren veel opgewarmde herinneringen en anekdotes bij uit de afgelopen decennia maar voor de Bobcats was het allemaal smullen. En die fans kwamen zelf ook nog aan het woord in diverse interviews. Mannen die alles verzamelden, alles registreerden, elk optreden analyseerden, elke playlist uitplozen. Mannen die de teksten van Bob probeerden te duiden.

Closing Time | Life is Short (Wanna Get Stoned)

, door

Loudon Wainwright III zong bij Bob Dylan’s 50ste verjaardag al over the new Bob Dylan’s waar platenmaatschappijen naar op zoek waren:  Steve Forbert, John Prine, Bruce Springsteen en hijzelf natuurlijk.

We zijn inmiddels zo’n 30 jaar verder en er wordt misschien niet meer gezocht naar de nieuwe Bob Dylan, maar er zijn nog steeds bands die kunnen klinken als Bob. Zoals het verder (nog) onbekende Nederlandse Juan Juan in Life is Short (Wanna Get Stoned). Let nog even op de sousafoon aan het feestelijke eind van het nummer.

Closing Time | Mozambique

, door

Zijn er redenen om dit nummer niet meer te laten horen? (Wie een wat betere geluidskwaliteit wil kan deze beluisteren).

Waarom die vraag?
Toen het nummer in 1976 uitkwam werd het door sommige mensen ontvangen als een ode aan de kersvers gewonnen onafhankelijkheid van Mozambique. Anderen hoorden er niet meer dan en romantisch vakantieliedje in.

De vrijheid van de Mozambikanen wordt in slechts één regel bezongen. Verder is het een, hier en daar zelfs seksistisch, vakantiefoldertje. Wie brengt nou zoiets uit op het moment dat in het land de eerste schermutselingen waren losgebroken, gevolgd door een jaren durende burgeroorlog?

Closing Time | Handle with care

, door

Trump mag het ‘I won’t back down’ van Tom Petty niet gebruiken ter meerdere eer gen glorie van zichzelf. Volstrekt logisch want dat nummer beoogt heel iets anders dan waar Trump voor staat.

Nu kunnen we dat nummer vanavond wel voor u opvoeren, maar ’Handle with care’ lijkt ons toepasselijker in deze tijden.

Het origineel is van The  Traveling Wilburys, bijeen geraapt door George Harrison en Jeff Lynne. Het bandje bestond verder uit…

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Volgende