Dik

Voorlichting – of modieuzer, bewustwording – helpt dus geen klap. Kun je iets anders concluderen wanneer na jarenlange promotie van de schijf van vijf en allerlei andere campagnes om toch vooral gezond te eten, blijkt dat we met ons allen alleen maar dikker worden? Zelfs de media, die altijd worden gekielhaald wegens het onrealistisch dunne ideaalbeeld dat ze propageren, hebben kennelijk belazerd weinig invloed op ons daadwerkelijke gedrag. Inmiddels is al ruim de helft van de bevolking te dik, en ook onder kinderen en tieners neemt vetzucht fiks toe. Ergens kan ik me de verwarring onder consumenten wel voorstellen. Wanneer het logo Ik kies bewust ook op zakken chips wordt geplakt, alleen omdat déze chips ietsjes minder vet bevatten dan normaal, raak je al snel de weg kwijt en in de ban van zelfbedrog. In de praktijk lijkt het kolderlogo vooral uit te pakken als een stunt om duurdere – want zogenaamd ‘bewustere’ – versies van inherent ongezond voedsel aan de man te brengen. Ooit dat logo gezien op een zak appels, een pak karnemelk of op een halfje bruin? Maar wacht. Er gloort hoop!

Door: Foto: Photo: Miss Barabanov/Flickr/CC. copyright ok. Gecheckt 27-09-2022

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Registratie octrooien geeft Nederlandse kenniseconomie onterecht hoge positie

De Nederlandse economie zou internationaal hoog scoren op innovatie. Uit het het rapport Octrooitoppers van het Ministerie van Economie, Landbouw & Innovatie blijkt immers dat Nederland een aandeel van 3,6 % in de totale mondiale geoctrooieerde innovatie heeft. Over de negen topsectoren die door de politiek in een bevoorrechte positie worden gemanoeuvreerd ligt dat percentage zelfs nog iets hoger: 4,2%. In de sectoren voeding en high-tech is Nederland een ware wereldkampioen, daar claimt het respectievelijk 8,8 en 4,2% van alle geoctrooieerde innovatie. In Nederland -met haar hoogopgeleide bevolking- worden dus relatief veel ‘slimme dingen’ bedacht die de mensheid vooruit helpen, zou je uit bovenstaande cijfers kunnen concluderen. Of toch niet?

Neen, deze geoctrooieerde innovatie vindt hoofdzakelijk plaats bij multinationals: DSM, Unilever, Philips. Bedrijven met kantoren en laboratoria over de hele wereld. Dat deze octrooien uiteindelijk aan Nederland worden toegeschreven komt omdat het hoofdkantoor van deze multinationals in Nederland staat, iets wat voor Unilever zelfs nog valt te betwisten. Het economie-blog OnzeEconomie maakte een eenvoudig rekensommetje waar het keek naar de geografische verdeling van het personeel bij Nederlandse multinationals over haar buitenlandse vestigingen en kwam tot de conclusie dat maar een beperkt deel van geoctrooieerde innovatie kan worden toegeschreven aan de Nederlandse kenniseconomie. Veel van de Nederlandse octrooien, mogelijk de helft, zijn ‘ not invented here’.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wat wil ‘het’ bedrijfsleven nou eigenlijk?

Gisteren stemde het Europees Parlement tegen een resolutie van Bas Eickhout (Groenlinks), waarin de EU wordt aangespoord haar CO2 reductiedoelstelling op te schroeven van 20% naar 30% per 2020. Eickhout  stemde ook tegen, omdat een belangrijk onderdeel, de onvoorwaardelijke verhoging naar 30% (dus ongeacht of de rest van de wereld ook voor 30% gaat), was weggeamendeerd. Volgens Eickhout had een deel van het bedrijfsleven hier aggressief voor gelobbyd. Dat deel vreest voor ‘de-industrialisatie’ van de EU, en een zinloze verplaatsing van CO2-uitstoot (carbon leakage) naar bv. China, als de EU voorop gaat lopen op klimaatbeleid. Maar er is ook nog een ander deel dat juist om leiderschap vraagt, en dat deel wordt groter.

Twee weken geleden riepen 72 bedrijven de EU op om naar 30% CO2 reductie te streven, juist ook om competitief te blijven, en uiteindelijk miljoenen ‘groene’ banen te creëren. Onder hen grote namen als Philip, British Telecom, Coca Cola, Unilever, Google, IKEA, H&M, Nike en Danone. Philips wil dat de EU niet “op de rem gaat staan” en “zijn leiderspositie opgeeft”, H&M wil dat de EU “in een hogere versnelling schakelt” en “een voorbeeld stelt”, en  Nike vraagt om een EU die “ambitieus is in haar klimaatstrategie”.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Prikkelen

Bijdrage van Karin Spaink. Overgenomen van haar site. Eerder verschenen bij het Parool.

Het kabinet wil de bijstand, de Wajong en de sociale werkplaatsen bijeenvegen, met als uitgangspunt dat arbeidsgehandicapten zoveel mogelijk op de reguliere arbeidsmarkt aan de slag moeten. Tegelijkertijd wordt alle hulp aan arbeidsgehandicapten bij het zoeken naar een baan, of ondersteuning teneinde hun werk te kunnen houden, radicaal wegbezuinigd: in totaal moet met de nieuwe regeling met twee miljard euro minder worden uitgevoerd.

Zulk beleid gaat ervan uit dat arbeidsgehandicapten niet genoeg hun best doen. Wanneer we ze financieel nu maar voldoende ‘prikkelen’, komt alles goed: we maken thuis blijven zitten gewoon minder aantrekkelijk. De markt zal vervolgens automatisch haar nobele ding doen: door de vergrijzing stijgt de behoefte aan arbeidskrachten in de komende jaren, et voilà: ineens plaats zat voor al die gepast geprikkelde gehandicapten!

Wat het kabinet vergeet, is dat alle werkgevers meer willen produceren met minder mensen. Overal stijgt de werkdruk: ook gezonde mensen hebben daar flink last van. Hoe mensen met een arbeidshandicap zich moeten verhouden tot die toenemende werkdruk? Uh… daarover heeft het kabinet niet nagedacht.

De suggestie is voorts dat mensen met makke liefst op hun luie reet zitten. Dat gaat volkomen voorbij aan de moeite die duizenden gehandicapten zich getroosten om een opleiding te volgen en daarna werk te vinden. Maar ze krijgen afwijzing na afwijzing. Er is haast geen baas te bekennen die ze hebben wil.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Inspraak bedrijfsleven is niet de oplossing voor het HBO-probleem

Dat de reputatie van het Inholland de laatste tijd niet geweldig is, is een understatement. Aanleiding was de ‘Theo-route‘ bij de opleiding Media en Entertainment Management van Inholland die afgelopen zomer in het nieuws kwam. Studenten met studieachterstand kregen zonder enige belemmering een diploma. Ondertussen is vastgesteld dat dit niet de enige opleiding was met een discutabel afstudeertraject. Zowel binnen als buiten Inholland blijken er meerdere opleidingen niet echt in orde. Inmiddels maakt ook het bedrijfsleven zich zorgen over de kwaliteit van de HBO-opleidingen. Gisteren pleitte het VNO-NCW er dan ook voor om wettelijk vast te leggen dat het bedrijfsleven inspraak krijgt in de invulling van de opleidingen. Uh ok, interessante denkrichting. Maar is dit wel een oplossing voor het probleem? Dat lijkt me niet het geval.

Wat is/was eigenlijk het probleem?
Het ontstaan van dergelijke ‘Theo-routes’ komt voort uit financieringswijze van het hoger onderwijs: de HBO-instellingen krijgen geld per uitgereikt diploma. Anders gezegd: Hoe meer studenten in zo kort mogelijke tijd met een diploma de deur uit worden gewerkt hoe lager de kosten en hoe meer geld hogescholen ontvangen. Het gevolg van dit systeem is dat het onderwijs te veel als bedrijfsproces wordt gezien en dus de financiële kengetallen leidend zijn bij het nemen van beslissingen. Het systeem beoogt bewust om met financiële prikkels gewenst gedrag (= zo snel mogelijk afstuderen) te stimuleren. Het mag dan ook niet verbazen als mensen en instellingen economisch calculerend gedrag vertonen en proberen om met zo weinig mogelijk inspanning een zo goed mogelijk resultaat te halen. De grenzen van wat wel en niet toelaatbaar is vervagen dan snel.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: copyright ok. Gecheckt 04-10-2022

Greenpeace 40 jaar

Milieuorganisatie Greenpeace is deze week 40 jaar geworden. Veertig jaar actievoeren voor een schonere planeet heeft ongetwijfeld regelmatig voor frustratie gezorgd in bestuurskamers en op ministeries. Met een amusante jubilieum-video vol vloekende en tierende CEO’s en bewindslieden vieren de lastposten in rubberboten hun verjaardag: “40 years of victories”

Vorige Volgende