Closing Time | Philip Gayle

https://www.youtube.com/watch?v=ry0wGR4SBHc OK, gister was de Closing Time misschien wat chaotisch en bij vlagen enigszins atonaal, maar als u dacht dat dat weird was, dan heeft u Philip Gayle nog niet gehoord. De man verblijft al jaren in Japan, en stort vanuit daar af en toe volstrekt bizarre platen over de wereld uit. Op The Mommy Row uit 2005 lijkt het of hij volstrekt willekeurig en compleet atonaal een gitaar op alle manieren zit te bepielen zoals het niet hoort, maar ook hier is niets weer eens minder waar. Of, zoals het ooit op Dusted omschreven werd: een geluidsuitbarsting waarbij het kind van een of ander buitenaards wezen zich uit de krochten van Gayles gitaar gewerkt heeft, en nu z'n kop tussen de snaren door naar buiten steekt. Het klinkt allemaal uiterst simplistisch en volslagen at random, maar in werkelijkheid is het zeer detaillistisch samengebalde muziek waar de man naar het schijnt enkele jaren aan gewerkt heeft, gebruik makend van talloze overdubs om het juiste effect te krijgen. En alle conventies worden natuurlijk overboord gegooid. Toonladders en toonsoorten? Waar is dat nou goed voor?

Door: Foto: Ted (cc)

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Closing Time | Richard Dawson

Muziektijdschrift Gonzo Circus wist destijds deze muziek nog het meest treffend te omschrijven:

een trip waarin Dawson ogenschijnlijk niets anders doet dan zijn kadukke gitaar stemmen. Maar niets is minder waar natuurlijk.

Hoe je het ook wendt of keert, het is een zeer originele manier van blues spelen. Oordeelt u zelf.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.