Sinds ongeveer een week is Argentinië opnieuw failliet gegaan op de schuld die het in 2001 ook al niet terugbetaalde. Enigszins verrassend, omdat het land de afgelopen dertien jaar juist zijn best deed om de schuld wel terug te betalen: Argentinië herstructureerde inmiddels 93 procent van de lopende schuld, betaalde her IMF terug en deed ook een eerste betaling aan de club van Parijs. Alleen een paar hedgefondsen die de schuld voor een schijntje overkochten zijn niet akkoord met herstructurering: zij willen volledig worden terugbetaald. Rechter Thomas Griesa uit New York gaf de hedgefondsen (bijnaam: vulture funds) gelijk, maar Argentinië betaalt niet, waarbij het land wijst op een clausule die aangeeft dat alle schuldeisers gelijk moeten worden behandeld. Wanneer Argentinië de hedgefondsen volledig terugbetaalt, moet het ook alle andere schuldeisers volledig terugbetalen. Argentinië is dus voor de achtste keer in zijn geschiedenis technisch failliet. Tegelijkertijd lijken de effecten van het laatste faillissement een stuk kleiner dan in 2001, en het ligt niet voor de hand dat de hedgefondsen betaald zullen krijgen.
Ik ben niet zo van de gothic (ik zei het al eerder), en heb 0,0 verstand van de Argentijnse muziekscene, maar hey, hier toch een heel album Argentijnse gothic. Van Crucifix Nocturnal Christians, van harte aanbevolen.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
ELDERS - In Argentinië wordt de geschiedenis sneller geschreven dan God kan lezen, schreef de Nederlandse journalist Jan van der Putten ooit. Dat citaat is zeker van toepassing op de afgelopen week. Vandaar een heuse Argentinië-special vandaag.
Bij de Argentijnse presidente Cristina Kirchner is een hersenbloeding geconstateerd. Gisteren werd ze opgenomen in een kliniek in Buenos Aires, nadat ze een tintelend gevoel in haar linkerarm voelde. Vandaag gaat ze onder het mes.
De gezondheidsproblemen van de president komen bijzonder ongelegen: Cristina speelt een belangrijke rol in de campagne van de parlementsverkiezingen later deze maand. Haar kandidaten staan op achterstand in de peilingen. Als het Kirchnerisme geen meerderheid in het parlement behaald, kan Cristina een eventuele herverkiezing in 2015 vergeten. Daar is namelijk een wijziging van de Grondwet voor nodig.
De president heeft dertig dagen ziekteverlof gekregen. Ondertussen neemt vicepresident Amado Boudou haar taken waar. Boudou was ooit de gedroomde opvolger van Cristina Kirchner, maar is omstreden sinds hij in 2012 in verband werd gebracht met witwaspraktijken.
Burenruzie om papierfabriek
Argentijnen en Uruguayanen zien elkaar over het algemeen als broeders die toevallig op twee verschillende oevers van de Rio de la Plata zijn geboren. Vorige week doopten presidenten Mujica en Fernández de Kirchner gebroederlijk de nieuwe boot die de twee hoofdsteden met elkaar verbindt. U mag een keer raden welke naam de boot kreeg…
ELDERS - Het WK blijft een zorgenkindje voor de Braziliaanse regering. Eerder hadden mensenrechtenorganisaties kritiek op de gedwongen verhuizingen van inwoners van speelsteden; sommige sloppenwijken werden gesloopt om plaats te maken voor stadions en andere voorzieningen. De regering kreeg daarna een veeg uit de pan van de FIFA, die vond dat de voorbereidingen te langzaam verliepen.
Afgelopen week kwamen opnieuw verontrustende berichten uit Brazilië: meer dan honderd bouwvakkers die het vliegveld van Sao Paolo verbouwen, zouden als slaven worden gehuisvest. Sommige werknemers zouden van de honger en dorst omkomen. Althans, dat is wat de woordvoerder van hun vakbond beweert. Het is het zoveelste WK-schandaal dat voor verontwaardiging zorgt onder de Brazilianen.
Plunderingen Venezuela
Hoewel Maduro de strijd aangaat met de voedseltekorten, is het geduld bij sommige Venezolanen op. Als ze in de supermarkt hun producten niet kunnen kopen, dan pakken ze het wel zodra ze daar de kans voor krijgen. Toen afgelopen vrijdag een Colombiaanse truckchauffeur zich klemreed in de buurt van Caracas, duurde het niet lang voordat zijn lading werd geplunderd door 300 motorrijders.
Het ging om rundvlees, een kostbaar product in Venezuela. De trucker overleed tijdens de plunderingen. De stilstaande truck zorgde voor een lange file, waardoor even later ook andere trucks van hun lading werden beroofd. In verschillende media wordt nu openlijk gespeculeerd over een crisis. De plunderingen doen denken aan de Caracazo eind jaren ’89. Toen gingen duizenden Venezolanen de straat op om te plunderen uit onvrede met de regering. Het leger werd ingezet, wat leidde tot honderden doden. De rellen betekenden het begin van het einde van het pre-Chávez regime.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Jorge Cafrune was een Argentijnse folkzanger van Libanese komaf. Tijdens de militaire dictatuur van de jaren zeventig leefde hij in ballingschap, maar keerde terug om zijn vader te begraven. Bovenstaand lied was indertijd verboden. Een paar dagen nadat hij het tóch gezongen had tijdens een festival, kwam hij om het leven bij een nooit bevredigend onderzocht verkeersongeluk.
ELDERS - Bij drugshandel in Latijns-Amerika denken de meeste mensen aan de kartels in Mexico en Colombia. Over andere landen in de regio is minder bekend. Twee Nederlandse journalisten* hebben nu een relatief onbekende drugsroute op camera vastgelegd. Cocaïne die in Bolivia is geproduceerd, wordt via Argentinië naar Europa gesmokkeld. In de korte documentaire ‘De Tangolijn’ laten journalisten Peter Scheffer en Niels Wenstedt zien hoe eenvoudig het is om grote hoeveelheden drugs de grens over te smokkelen.
In tegenstelling tot landen als Chili en Brazilië, lijkt Argentinië onvoldoende in staat haar grenzen te bewaken. Volgens de lokale autoriteiten is er een tekort aan materiaal zoals radars, hekwerk en infraroodcamera’s. Ook corruptie speelt een rol.
Daarnaast is er te weinig personeel: zeker nu de regering duizenden gendarmes bij de grens heeft weggehaald om de onveilige buitenwijken van Buenos Aires te patrouilleren. Binnenkort zijn er parlementsverkiezingen, en een groot deel van de achterban van presidente Cristina Fernández woont in deze wijken. Hoewel de gendarmes in november terugkeren naar de grens, maken lokale journalisten zich ernstig zorgen. Volgens Andrea Silvera van lokale krant El Tribuno is Argentinië dicht bij een drugsoorlog zoals die in Mexico woedt.
Venezuela: schaars toiletpapier
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Axel Krygier is een Argentijn die al jaren muziek maakt, maar buiten Argentinie niet heel bekend is. Onterecht natuurlijk. Hij combineert traditionele Zuid-Amerikaanse stijlen met moderne invloeden.
Los Fabulosos Cadillacs is een Argentijnse band die sinds 1985 een mix van ska, rock, reggae, funk, punk en folk de wereld in slingert. Hetgeen ze in Latijns Amerika een grote populariteit heeft opgelevert.
Hier horen we ze van hun plaat uit 1997, Fabulosos Calavera, waar ingehaakt wordt op de latijns-amerikaanse obsessie met schedels en dood.
Voormalig Transaviapiloot Julio Poch zit al weer bijna zes jaar vast in een Argentijnse gevangenis, in afwachting van zijn proces.
In 2003 zou hij tijdens een etentje met Nederlandse collega’s hebben beweerd dat hij zelf betrokken was bij dodenvluchten, waar tegenstanders van het regime boven zee uit vliegtuigen werden gegooid. Hij zou daar nog altijd achter hebben gestaan.
Een derde collega, die later van de zaak hoorde, zocht contact met VN-rapporteur prof. Theo van Boven, en samen maakten ze de zaak aanhangig. Eind 2009 werd Poch door Spanje uitgeleverd aan Argentinië, dat een proces tegen hem begon.
In Argentinië en omliggende landen is hij een begrip, in Europa bijna onbekend. Leon Gieco heeft inmiddels een omvangrijk oevre, waarin hij met name folkloristische muziek mengt met pop. Vaak bekend om zijn serieuze betrokken teksten komt hij in 1997 plotseling met een song op een opzwepende beat met een ronduit gestoorde clip ‘Ojos Con Orozco’, en dito tekst. Maar let op: opvallend is dat alle woorden van de lyrics maar één klinker hebben, de ‘O’. Nu is Spaans een taal waarin sowieso een stuk minder klinkers worden gebruikt dan Nederlands, maar toch mag het gelden als een prestatie van formaat. Vooral omdat de tekst nog ergens op lijkt te slaan ook.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.