Het kan verkeren. Het arme Portugal hoopt nu te profiteren van rijke investeerders uit de voormalige kolonie Angola. Ronaldo schoot Portugal deze week naar het WK voetbal in Brazilië. In z'n eentje zorgde hij voor wat licht in het land dat nog steeds in zwaar weer verkeert. Terwijl de Europese Unie de hulp aan Spanje en Ierland kan beëindigen blijft Portugal aan het infuus. Nieuwe bezuinigingsplannen waarover volgende week beslist moet worden hebben weer massa's mensen op de been gebracht. De Trojka die het land onder curatele heeft gesteld eist nu onder meer ook de privatisering van het postbedrijf. Een teken van de malaise is dat de Europabrede crisis in de bouwsector in Portugal het hardst heeft toegeslagen (-12,3%). In deze crisissfeer kwam het Franse Mediapart vorige week met een opmerkelijke reportage over investeringen in het voormalige moederland door rijke Angolezen, de familie van president Dos Santos voorop (Nederlandse vertaling hier en hier).
De Angolese muzikant Bonga, artiestennaam van José Adelino Barceló de Carvalho, heeft meer dan dertig albums op zijn naam staan (net als het oude Portugese record op de 400 meter). Zijn activisme voor de onafhankelijkheid van Angola, indertijd nog een Portugese kolonie, leverde hem ballingschap naar Rotterdam op. Daar nam hij in 1972 bovenstaand nummer op. Luister ook dit geweldige duet met Cesare Evoria, de grande dame van de Kaapverdische muziek.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Minister Leers was in Angola om te praten over verdere verwijdering van Nederlandse Angolezen. Mooie gelegenheid om eens nader naar die groep in Nederland te kijken.
Bron: CBS
Niet erg gebruikelijke figuren. Het linker figuur laat de migratie van alle leeftijden zien. Vanaf 1998 sterk oplopende immigratie, met als hoogste aantal 3.500 immigranten in 2002, en vervolgens een vrijwel volledige instorting: gemiddeld 150 immigranten de laatste jaren. De emigratie laat een omgekeerde trend zien: vrijwel niet bestaand tot 2002. Maar vanaf 2002/2003 een sterk stijgende lijn tot 2006. De emigratie bleef ook in de jaren daarna hoger dan de immigratie.
Figuur 2 laat zien de migratie tot 20 jaar. We zien dat de immigratie van jongeren (vrijwel allemaal minderjarig) het grootste deel de immigratie uitmaakt. Dat is een ongewoon patroon. Meestal vormen minderjarigen een veel kleiner deel. Dat kunnen we zien als we naar het percentage asielaanvragen kijken naar leeftijd van een aantal landen waar de meeste asielzoekers vandaan komen:
Bron:CBS
Minderjarigen maken bij Angolezen bijna 60% van de migratie uit. Nu zijn niet alle minderjarigen AMA’s -Alleenstaande Minderjarige Asielzoekers- er kunnen er ook zijn die met hun ouders meereizen, maar dit zijn er wel veel.
De uit Angola afkomstige Limburgse jongen Mauro Manuel doet een emotionele en laatste oproep aan de leden van de Tweede Kamer om in Nederland te mogen blijven. Hieronder volgt de integrale tekst van zijn oproep.
Update: volgens verschillende media zou de brief een hoax zijn. Joop.nl ziet problemen met de Waardenbril. En HP heeft inmiddels meer info.
Geachte leden van de Tweede Kamer,
Tegen wil en dank ben ik nu een symbool geworden van jonge, alleenstaande asielzoekers in Nederland. Veel liever ben ik een symbool van integratie in de Nederlandse samenleving. Iets waaraan in Nederland zoveel belang wordt gehecht.
Op mijn negende ben ik op het vliegtuig gezet, helemaal alleen. Ik had toen enorm veel verdriet en was bang. Hoe kon ik ooit iemand nog vertrouwen? Waarom was ik weggestuurd? Gelukkig kwam ik terecht bij hele lieve mensen, die nu mijn vader en moeder zijn. 3 jaar geleden is mijn broertje geboren, van wie ik heel veel hou. Ik heb een hechte band met mijn familie en mijn vrienden. De belangrijkste jaren van mijn leven ben ik hier opgegroeid. Ik voel me hier helemaal thuis. Ik voel me Nederlander.
Mijn toekomst ligt in Nederland. Ik wil een voorbeeld zijn voor iedereen en ik wil me zo graag inzetten voor de Nederlandse samenleving, mijn hele leven lang. Ik wil zo graag ieder jaar Koninginnedag vieren en ik wil als voetballer het Nederlands Elftal kampioen zien worden.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Foto: Issa Hayatou, de opperbobo van de CAF
De bestuurders van de Afrikaanse voetbalbond CAF mogen zich eens goed achter de oren krabben. Zij wezen Angola de Afrika Cup toe, maar deden dat vooral vanuit economische en politieke motieven. De gevolgen van dat besluit slaan nu als een boemerang op de bobo’s terug.
Het was al groot nieuws in september 2006. Toen maakte de Afrikaanse voetbalbond CAF bekend dat Angola gastheer zou zijn van de Afrika Cup in 2010. Menig expert fronste onmiddellijk de wenkbrauwen. Angola? Het land dat al dertig jaar één grote puinhoop is? Het land waar tientallen jaren een bloedige burgeroorlog woedde? Waar de vrede broos is en het openbare leven een chaos?
Op het continent zelf hebben ze zo hun eigen verklaringen waarom Angola tot gastland werd gebombardeerd. Was het een taalkundige kwestie? Geen enkel Portugees-sprekend land had immers nog de Afrika Cup georganiseerd. Of was het toch de olie? Toen de overgebleven kandidaten voor de Afrika Cup 2010 werden bekendgemaakt, klaagden verschillende landen al over de “opvallende keus voor olieproducerende landen”.
Duurste plek
Angola is booming, op economisch gebied. Maar daardoor is Angola, en vooral de hoofdstad Luanda, op dit momenteel zo ongeveer de duurste plek op aarde. En de heisa in de olierijke regio Cabinda is nog geenszins voorbij. Gek genoeg koos de bond juist voor Cabinda om er groepswedstrijden te houden. Dat is nu écht een plek waar je alle liefhebbers van het Afrikaanse voetbal naartoe zou willen sturen.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.