Het onervaren Kamerlid, over de dalende zittingsduur van parlementsleden

Politici zijn eigenlijk maar amateurs. Er is geen opleiding tot Tweede Kamerlid of minister. Niemand heeft een diploma nodig om verkozen te worden: de kiezers beslissen uiteindelijk of ze iemand een geschikte vertegenwoordiger vinden. Natuurlijk, partijen kijken naar de kwaliteiten van hun kandidaat-politici. Maar actief zijn in het bedrijfsleven, maatschappelijke organisatie, als ambtenaar of zelfs als politicus op lokaal niveau is geen garantie dat je ook zult slagen als Tweede Kamerlid. Hoewel er veel wordt gesproken over de professionalisering van de politiek, zijn onze volksvertegenwoordiger meestal relatief onervaren. Het Kamerlidmaatschap wordt steeds meer een carrièrestap in plaats van een roeping. Het is een opstapje naar een ministerschap, staatssecretariaat, lokaal bestuurder of een andere functie binnen of buiten de overheid. Nu is het niet zo slecht dat Tweede Kamerleden geen enorme plucheklevers zijn, maar enige balans tussen doorstroom en ervaring is wel belangrijk. De Kamer vormt immers de tegenmacht tegen regering en ambtenarij; om die controlerende taak uit de voeren is ervaring belangrijk.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Halsema: ‘Wilders winkelt behoorlijk selectief in de grondrechtensupermarkt’

Femke Halsema (Foto: GroenLinks)

Vorige week zaterdag hield Femke Halsema een lezing over de relatie tussen vrijzinnigheid, religie en politiek, die in de pers en het blogcircuit ruimschoots aandacht kreeg. Als je niet beter wist, zou je bijna denken dat de voorvrouw van GroenLinks nooit eerder was opgekomen voor de emancipatie van vrouwen en homo’s, dat ze nooit eerder op de barricaden had gestaan voor gelijke behandeling van alle burgers in ons land. Je kreeg stellig de indruk dat rechts dit thema al jaren geleden op de agenda had geplaatst en Halsema nu eindelijk, als eerste van de linkse elite in hun kielzog gevolgd was. Daar zijn wel een aantal kanttekeningen bij te plaatsen.

Om te beginnen is het natuurlijk niet zo dat rechts van oudsher strijdt voor vrouwenemancipatie. Door de jaren heen is dat toch vooral een strijd ter linkerzijde geweest. Bovendien is het lang niet voor het eerst dat GroenLinks zich met dit thema bezighoudt, want emancipatie en ontwikkeling zijn thema’s die de partij na aan het hart liggen. Zo nodigde GroenLinks in 2006 moslimvrouwen uit naar de Tweede Kamer, om van henzelf te horen hoe ze zelf naar hun positie kijken, wat ze zelf denken te kunnen doen aan hun emancipatie en wat ze van anderen en de overheid daarin verwachten. Ook in die tijd stelde Halsema al dat de emancipatie van vrouwen een mensenrecht is.

De interpretatie van rechts gaat ook voorbij aan het feit dat het nieuwe nogal rechtse kabinet tot nu toe niet laat zien vrouwenemancipatie hoog in het vaandel te hebben staan. Niet meer dan drie vrouwen kon men in onze samenleving vinden die geschikt waren voor het ministerschap. Stel je daarover kritische vragen, dan krijg je van rechtse mensen als antwoord dat de vrouwenstrijd achterhaald is, dat het aantal vrouwen er niet toe doet en dat het om de kwaliteit gaat. Waarmee dan natuurlijk simpelweg wordt gesuggereerd dat vrouwen met kwaliteiten er niet zijn. Terwijl het zonneklaar is dat een aantal mannen in het kabinet in ieder geval zelf niet over relevante bestuurlijke ervaring beschikt. Het zijn het soort argumenten dat wij vrouwen nu al decennialang horen. Je krijgt dan ook het gevoel dat we nogal teruggeworpen worden in de tijd. Dat gevoel wordt versterkt door de kabinetsplannen voor de kinderopvang, die men zodanig wil saneren dat een gemiddeld gezin straks zo’n 3000 euro per jaar extra kwijt is voor kinderopvang. Het lijkt me duidelijk wie de rekening daarvan gaat betalen. Dit soort maatregelen draagt niet bepaald bij aan de emancipatie en participatie van vrouwen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Rouvoet versus Halsema

[qvdd]

Waar haalt een politica het recht vandaan om te stellen dat godsdienst niet vrij is als deze gepaard gaat met een groot aantal leefregels en voorschriften die moeten worden nageleefd?

Aldus André Rouvoet, politiek leider van de ChristenUnie, in reactie op de – in Rouvoets ogen – instrumentele visie van Halsema op grondrechten: inbreuken op juridische vrijheden kunnen deel uitmaken van een strategie gericht op andere doelen, zoals emancipatie. Rouvoet zet daar naar eigen zeggen een constitutionele visie op grondrechten tegenover: grondrechten zijn bedoeld om de politiek en de overheid op afstand van het privédomein te houden; de uitoefening en invulling ervan is aan de mensen zelf, uiteraard ‘behoudens ieders verantwoordelijkheid voor de wet’.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Effectiviteit van de Kamer

[qvdd]

Voor je het weet worden die wapens bot. Ik denk dat we er als Kamer goed over moeten nadenken of we op deze weg moeten doorgaan.
[…] We moeten uitkijken dat we onze onmacht gaan etaleren door het indienen van moties, die allemaal verworpen worden en het aanvragen van spoeddebatten waar niets uitkomt.

Nu Rouvoet weer in de Kamer zit constateert hij wat wij ook al zien, het aantal moties en spoeddebatten neemt hand over hand toe en de effectiviteit van de kamer neemt daardoor af.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De man die alle kinderen redden zou

In betrekkelijke stilte heeft het kabinet-Balkenende IV de benen genomen. Ook Rouvoet heeft stilletjes het podium verlaten. Dat is begrijpelijk als je zijn resultaten bekijkt.

Twee jaar geleden pakte de Rotterdamse directeur van het RIAGG, Jos Lamé, Rouvoet in een interview in NRC Handelsblad stevig bij de oren. ,,De plannen van Jeugdminister Rouvoet en ook van de wethouders Jeugd en Volksgezondheid van mijn stad Rotterdam zijn absurd stalinistisch en megalomaan. De overheid suggereert dat er een juiste oplossing is voor de problemen, maar dat is een mythe. Dat is pure volksverlakkerij, een bewijs van de populistische wind die er waait in Den Haag.

Het aantal Maasmeisjes zal nooit noemenswaardig afnemen. Die doelstelling is echt irreëel. We moeten onder ogen zien dat geweld een enorm probleem is dat niet weg te poetsen is. Er wordt nu een paar incidenten opgeblazen om aan te tonen dat er een veel beter leven mogelijk is. Het is een taboe om te aanvaarden dat er kwaad is in de samenleving. In wezen hebben we geen controle over het complexe leven van mensen. (…)’’

Minister Rouvoet van Jeugd en Gezin laat dit niet over zijn kant gaan en schiet anderhalve week later terug in dezelfde krant. ,,Ik zal nooit berusten in het grote kwaad van de kindermishandeling’’, verklaart Rouvoet plechtig. ,,Er kan heel veel verbeterd worden op het terrein van aandacht en zorg voor kinderen waardoor risico’s eerder kunnen worden opgespoord en excessen kunnen worden voorkomen. De eerste stap is om van ieder kind te inventariseren hoe het ermee gaat. (…) De verschrikkelijke gebeurtenissen die hebben geleid tot de dood van Savanna en het Maasmeisje hebben duidelijk gemaakt dat de meisjes uit het zicht van de hulpverleners waren geraakt en dat het aan uitwisseling van informatie ontbrak.’’

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

het Saillant | Geen Algemene Beschouwingen

SaillantLOGOSkippen Alg. Pol. Beschouwingen logisch: nieuw kabinet komt hoe dan ook met nwe plannen en/of bezuinigingen voor 2011. #regeringsverklaring
about 1 hour ago via Twitter for BlackBerry®

Demissionair Minister voor Jeugd en Gezin én Vice-premier andre_rouvoet vindt het logisch dat er dit jaar geen Algemene Beschouwingen zijn. Premier Balkenende, die op 9 juni zijn vertrek als politiek leider van het CDA aankondigde heeft er waarschijnlijk de kracht niet meer voor. In het parlement is er bovendien een meerderheid die zegt geen behoefte te hebben om zich over het beleid uit te spreken. Met het nieuwe (zeer) rechtse kabinet Wrok I wordt het toch allemaal anders. Maar in die Miljoenennota staan wel 3,2 miljard euro aan bezuinigingen? Bezuinigingen op de zorg, de ambtenarensalarissen, extra belasting op sigaretten én 15% verhoging van de verkeersboetes. Het verdedigen van deze maatregelen wordt nu overgelaten aan ministerieel boekhouder Jan Kees de Jager in de financiële beschouwingen. Zijn we technocratisch technisch gesproken nog wel een democratie, als het parlement zichzelf vrijwillig uitschakelt?

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Quote du Jour | Twitter in de politiek

“Kamervragen stellen via Twitter moet je niet gedogen, dan ga je de bietenbrug op” zo meent @andre_rouvoet in De Pers

Vorige week riep Kamervoorzitter Gerdi Verbeet nog op om niet te twitteren in de Kamer. Maar een paar dagen later start zelfs het Koninklijk Huis met twitteren, de kersttoespraak was niet tégen Twitter ’twittert de koningin’ nu. Ondertussen maakt de overheid in toenemende mate gebruik van Twitter om foutieve berichtgeving in de media te corrigeren. Hoogtijd vond dagblad De Pers om de tien zegeningen van Twitter voor de politiek op een rij te zetten in “Twitter is het nieuwe Nova”. Twitter wordt tegenwoordig actief door, voor en tegen Kamerleden en bewindslieden ingezet om het politieke proces te beïnvloeden. Maar er zijn grenzen zo vindt @andre_rouvoet, als een collega hem via Twitter een Kamervraag stelt stuurt hij kordaat een DM terug: “Kamervragen gaan via de voorzitter” #Amen

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quotes van de Dag: Populisme

We moeten populistischer worden en minder academisch.

Draaien. Tak! Polarisatie. Tak! Populisme. TAK! Wouter Bos is, bij gebrek aan een politieke TomTom, hard op zoek naar een manier om de PvdA uit het slop te halen en omarmt het populisme als instrument daarvoor.

Zijn collega-vice-premier Rouvoet denkt daar toch iets anders over:

Populisme leidt alleen nog maar tot meer teleurstelling in de politiek.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.