Sightseeing Kabul

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

In de droge tijd onderscheidt Kaboel zich qua kleur niet van de bergen eromheen: stoffig kaki. We landen met een UN-vliegtuig tussen de ISAF-vliegtuigen en de rijen oude legerhelicopters. Bij immigrations vallen de plafondplaten bijna naar beneden maar aan de muur naast ons blinken de billboards voor mobieltjes, banken en hotels.

Het blijkt karakteristiek voor de stad. Halve krottenwijken staan er naast luxueuze winkelcentra. Er wordt stevig gebouwd. De stad kruipt langzaam omhoog op de steile hellingen van de bergen eromheen. Daar bouwen de gewone Afghanen hun huizen. De rijken pakken het anders aan. In de vruchtbare Shomali-vallei schuift de grens van de bebouwing elk jaar een paar kilometer op. En het zijn niet de minste gebouwen die nu in de vallei gebouwd worden. De ene na de andere commandant/krijgsheer pronkt er met enorme huizen, gefinancierd van de winst op de verkoop van niet-helemaal-legaal-verkregen grond. Langs de pas geasfalteerde weg verrijzen winkels van Europese allure. In de verte blinken verwachtingsvol electriciteitsmasten: die moeten stroom gaan leveren vanuit Tadjikistan. Elke week worden er een paar nieuwe restaurants geopend. Kaboel zal spoedig een Aziatische stad worden als alle andere.

Daarin laat men zich niet weerhouden door het veiligheidsprobleem. Amerikaanse zakenmensen en pers rijden rond in gepantserde auto’s. Ambassades herken je niet aan de vrolijk wapperende vlag aan de gevel,want die zie je niet eens. Enorme slagbomen,veiligheidssluizen, zandzakken, prikkeldraad, betonblokken en wachthuisjes bovenop de hoeken van de muren geven de ambassade- compounds het uiterlijk van een modern kasteel. Hetzelfde geldt voor de UN- en ISAF-compounds. Hoe hoger de muur en hoe meer betonblokken en zoeklichten, hoe hoger de status. Alleen de Turkse ambassade heeft de moeite genomen om de muur met een paar toeristische posters te behangen.

We mogen niet lopend de straat op vanwege de IED’s (improvised explosive devises, oftewel boobytraps) en doen dus alles per auto. Met tegenzin. “Daar ontplofte onlangs de bom voor de Amerikaanse ambassade”, wijst onze begeleider. De aanslagpleger moet nerveus geworden zijn, want de plaats van de ontploffing is nog minstens vijftig meter van de poort van de ambassade verwijderd. ‘Amateurs’, denk ik nog. Maar op de terugweg is de weg opeens afgezet en vol met Italiaanse ISAF-tanks. Er blijkt zojuist een Italiaanse militair omgekomen te zijn door een IED; drie anderen raakten zwaar gewond.

Nee, het zijn waarschijnlijk niet de Taliban, zeggen onze Afghaanse begeleiders: dit zijn eerder de kwijgsheren en de drugsmafia. De mensen die er baat bij hebben om chaos te creeren omdat ze anders hun winstgevende praktijken niet meer voort kunnen zetten. In het zuiden komen steeds meer Taliban binnen vanuit Pakistan. De bewegingsvrijheid voor vrouwen neemt daar weer sterk af. Veel Afghanen nemen het Pakistan kwalijk dat ze op zijn zachtst gezegd weinig doet om de Taliban te bestrijden: de relatie met het buurland is dan ook gespannen. 

Over het algemeen genomen zijn de mensen die wij spreken positief over de ISAF-macht, al is duidelijk dat die nog jaren zal moeten blijven. Wel bestaat onvrede over het relatief langzame tempo van ontwikkeling: de gewone Afghaan merkt nog niet veel van economische groei. Corruptie en nepotisme is een groot probleem binnen de regering, erkennen ook de Afghanen zelf. Pesident Karzai moet, om zijn machtsbasis te behouden, samenwerken met de krijgsheren die hij zo verfoeit. De UN, die veel van de wederopbouw voor haar rekening neemt, zal nog jaren hier werkzaam zijn – maar die wordt tenminste vertrouwd. Voorlopig is de strijd in Afghanistan nog niet gestreden.

Over ons werk als ambtenaar mogen we van de afdeling voorlichting van het Ministerie van Buitenlandse Zaken niet schrijven, maar over Kaboel wel. Bij deze. De bijdrage moest gecheckt worden door de afdeling voorlichting, vandaar de vertraging.

Reacties (12)

#1 HansR

Over ons werk als ambtenaar mogen we van de afdeling voorlichting van het Ministerie van Buitenlandse Zaken niet schrijven, maar over Kaboel wel.

Het voegt helaas inderdaad weinig toe aan wat er verder in de kranten en media al te lezen is. En behalve dat er wat bommen ontploft zijn is het dus niet veel anders dan (b.v.) een willekeurige westerse stad. En ook daar gaat wel eens een bom af. Zelfs de megahuizen, drugsmaffia en feodale (krijgs)heren zijn aanwezig. Een ritje door Belfast of Londen had een analoog (of hetzelfde) verhaal op kunnen leveren.

  • Volgende discussie
#2 Harry

@HansR: iets minder cynisch mag ook wel. Londen, Belfast… pfff… de laatste jaren nog wel eens de deur uitgeweest Hans?

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#3 Chinaman

Breachtje was blijkbaar niet op vakantie?

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#4 Brechtje

Nee Brechtje was dus aan het werk.
Maar een aantal jaar geleden was Kabul een fraai vakantie-oord. Nu stelt Chicken St. helaas niets meer voor.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#5 Hiram

Wat ik zou willen weten is of de afdeling Voorlichting ook nog iets veranderd heeft aan dit bericht.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#6 Carlos

..en hoe was het eten?

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#7 m.

ja is er geschrapt?

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#8 Chinaman

@Carlos
Das een gemene vraag. Je weet best voedselvoorziening onder haar werk bij buza valt. Wel schappelijk trouwens dat ze mag schrijven over mijnen (IEDs en boobytraps).

@Brechtje
Was u bij uw vorige trip in tent/Burqa/Boerka/etc. gehuld of was dat al wat langer geleden en ging u voor die verdomd fijne hasj? Dat was voorheen toch samen met de heroïne de belangrijkste toeristische trekpleister van het land?

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#9 Carlos

@Chinaman, nou niet gemeen bedoeld. Ik ben gewoon benieuwd wat je dan zoal eet? Zuurkool uit blik of lokale kruidige worstjes? Bovendien heb ik op dit moment zelf best trek.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#10 Raven

Brechtje, staan er ook foto’s online van die trip?

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#11 Brechtje

@Chinaman: uit oogpunt van vrouwelijke solidariteit vertik ik prinsiepjeel de burka. zelfs bij het stiekum toch op straat lopen.
@ Hiram: op aanraden van collega’s heb ik een stuk over mijn werk (financiering mijnenruimen) gewist.
@Raven: die krig ik nog ge-emailed! Goed idee, ik zal ze op mijn blogje zetten.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#12 niels

Leuk sfeerverslag Brechtje. Het geeft je een idee hoe het leven eruit ziet in Kaboel; stoffig, afgesloten. Gelukkig proef en zie je de stad wel begrijp ik, maar ‘aanraken verboden’. Is het echt zo’n cocon of zijn er nog mogelijkheden om contact te leggen met het stadsleven?

  • Vorige discussie