GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers, dit kunnen stukjes zijn die we – uiteraard met toestemming – overnemen van andere weblogs, of via onze email binnenkomen. Hieronder een stuk van Ouwe, die normaliter schrijft op zijn eigen stek Ouweherder punt eu.
Waar we enkele jaren geleden nog lazen dat Minister Verdonk enkel schrijnende gevallen asiel wil verlenen, lijkt het erop dat de werkelijk schrijnende gevallen worden gepasseerd en de gevallen welke onder de noemer ?schrijnend? vallen volgens de Minister en de IND helemaal niet zo schrijnend zijn en enkel een politieke agenda dienen.
IND’ers kregen indertijd de opdracht om gevallen ‘met hun hart’ te beoordelen en dus zouden asielzoekers met speciale behoeften (lees: medische zorg en dergelijke) mogen blijven. Anno 2006 is er aan behoorlijk wat ‘schrijnende gevallen’ asiel verleend, maar zijn ook horden mensen het land uitgezet. De NRC spreekt ondertussen van een verwarrend asielbeleid, wat de vraag opwerpt: is er werkelijk met het hart beoordeeld?
Het NRC artikel heeft het onder andere over gevallen waarin een genaturaliseerde zoon of dochter waar de ouders bij wonen aangezien deze een sterke emotionele band hebben met hen. Echter, volgens de IND kosten dergelijke gevallen veel geld gezien het feit dat diezelfde ouders veelal op hoge leeftijd zijn en dus medische verzorging nodig hebben. Dat valt dus buiten de schrijnende gevallen, aldus de IND. Ondertussen neemt schrijfster Marion Bloem het op voor een uitgeprocedeerde jonge Somalische vrouw. De vrouw wordt een ‘schrijnend geval’, niet omdat het zo’n sterke zaak is maar omdat het ‘in de media wat teweeg kan brengen’ als ze tot uitzetting over gaan.
IND’ers kunnen een zaak aanhangig maken bij de Minister als zijnde schrijnend. Simpel gaat dit echter niet, want eerst moet de nota langs een seniormedewerker, de unitmanager, de directeur asiel, het hoofd van de IND, een ‘Commissie Schrijnende Zaken’ en de secretaris-generaal. Deze moeten allemaal hun goedkeuring geven aan de nota. Ondertussen weet de medewerker niet wat de slagingskans is dat de nota daadwerkelijk de minister bereikt en hoe het in de tussentijd met de zaak staat. Al met al kan er dus gezegd worden dat het huidige vreemdelingenbeleid toch niet zo royaal is als wordt voorgesteld, tenzij het een politieke lading heeft.