De 32.766 kiezers van Saint Kitts & Nevis, een staatje van twee eilanden in de bovenwindse Antillen, gaan vandaag naar de stembus om een nieuw parlement te kiezen. Ze zullen blij zijn dat het voorbij is, want de politici zaaien vooral onnodige onrust op de anders kalme eilanden, die het moeten hebben suiker, toerisme en schimmige financiële dienstverlening.
Vier partijen – twee op ieder eiland – strijden om elf zetels. Labour bezet er daar nu zeven van en gaat naar alle waarschijnlijkheid de absolute meerderheid houden. Het maximum is acht, want drie zetels zijn toebedeeld aan Nevis en daar doet Labour niet mee. Nevis heeft ook nog een eigen vijfmansparlement, met aparte verkiezingen, maar er gaan stemmen op die in elkaar te schuiven. Anders blijf je bezig. De verkiezingen verlopen overigens allemaal netjes volgens de regels.
En waar gáát die hele verkiezing over? Nou, dat lijkt ondergeschikt. Premier Denzil Douglas beweert het toerisme naar ongekende hoogten gestuwd te hebben en beloofde zeven nieuwe politieagenten aan Nevis. Allemaal onzin, meent de oppositie, die er ook nog wat beschuldigingen van corruptie tegenaan gooit. Dat is overigens wederzijds. Maar dat de bewoners een beetje moe worden van het moddergooien is wel begrijpelijk.
Reacties (8)
Dat is nog eens kleinschalig meer blauw op straat! Hoe zit het trouwens met het onafhankelijkheidsstreven van Nevis de laatste jaren?
@1 Dat onafhankelijkheisstreven van de politici is door de bevolking weggestemd.
@2: Stiekem wel een beetje jammer. Misschien speculaties over wat dan wel de volgende staat gaat worden die onafhankelijk wordt?
@3 Goed idee. Ik ga er eens over nadenken. Suggesties?
Afhankelijk van hoe Irak (d)evolueert na het vertrek van de Amerikanen zit ik te denken aan (Iraaks) Koerdistan. Ligt alleen wat gevoelig bij de noorderburen.
Verder maakt Taiwan wel een kans (ik begrijp dat de onafhankelijkheidspartij de kwomintang gaat verslaan komende verkiezingen). Hier geldt vooral hoe hard durft Obama de confrontatie aan met China.
Verder weet ik niet of er nog ergens een dekolonisatieproces loopt bij Franse, Britse of Amerikaanse eilanden in de Caraïben of de Stille Oceaan. Vooral bij de Fransen acht ik die kans klein (al wil Nieuw Caledonië geloof ik wel onder het juk uit), want die hebben de neiging om elke rots waar de driekleur ooit is geplant niet meer prijs te geven tenzij met grof geweld.
Oh, gezien de laatste ontwikkelingen zit een weer uiteenvallen van Jemen en/of Nigeria er ook in.
En afhankelijk van je definitie (wat telt als onafhankelijk) zijn bijna zekerheidjes Curaçao en (Nederlands) Sint Maarten.
Sudan spreekt serieus over opsplitsing.
Vojvodina heeft net meer autonomie gekregen van Servië.