“Ironisch”, aldus Guido Mantega de Braziliaanse minister van Financiën, “na decennialang de derde wereld de les te hebben gelezen over goed economisch en financieel management, heeft het Westen nu zelf een kredietcrisis en brengt zo de wereldeconomie in gevaar”.
Afgelopen weekend tijdens de bijeenkomst van de IMF werd er over van alles en nog wat gesproken, maar eigenlijk stond alles in het teken van de snel veranderende economische machtsverhouding in de wereld. Het enorme Amerikaanse tekort op de betalingsbalans, hierdoor de enorme exportmacht van de Aziatische landen, de hoge energieprijzen en wat de Aziatische landen van plan zijn met het opgepotte geld, waren dan ook de belangrijkste thema?s.
Opkomende industrielanden als China, India en Brazilië zullen ‘in zeer traag tempo‘ meer invloed krijgen binnen de IMF, maar gezien hun snelle groei is het de vraag of deze landen wel zo lang willen wachten. Is de angst van de westerse landen om weggespeeld te worden op de wereldmarkt terecht? Moeten we wellicht weer een gouden aandeel gaan introduceren om ?onze? bedrijven te beschermen, zoals Eurocommissaris Mandelson opperde? Of is het tijd (geworden) voor de opkomende economieën om ons de les te leren over goed economisch en financieel management beleid? En moeten we daar eigenlijk wel bang voor zijn?
Reacties (7)
Dat er veel staat te veranderen lijkt inderdaad duidelijk, hoe dit uit gaat pakken blijft (uiteraard) nog de vraag. Net zoals met de aandelenmarkt is dit allemaal gebaseerd op vertrouwen en er valt veel voor te zeggen dat dit in de toekomst gaat verminderen!
De uitspraak van Guido Mantega maakt duidelijk hoe de nieuwe, opkomende economieën over de westerse wereld denken en geeft ze eens ongelijk.
De documentaire ‘de dag dat de dollar valt’ laat ook zien hoe scheef de huidige wereldeconomische groei is en wat voor enorme schuldenlast Amerika met zich meedraagt. Met de geplande extra uitgaven aan de oorlog ‘on terror’ van de VS zal deze schuld niet zomaar slinken. De opkomende economieën profiteren vooralsnog van deze verhouding (lekker goedkoop exporteren), maar dat dit staat te veranderen is duidelijk.
Er valt in het Westen ook een stuk minder te groeien, zeker te meer wij ‘welvarender’ zijn dan de Aziatische en Zuid-Amerikaanse grootmachten.
De tijd voor een gouden aandeel lijkt achterhaald, maar zou zomaar ineens uit de kast gehaald kunnen worden om onze eigen markt te beschermen. De realiteit van nu is dat deze economieën wel degelijk een bedreiging voor ons kunnen zijn en zolang concurrentie het toverwoord is, zullen wij inderdaad makkelijk weggeconcurreerd kunnen worden.
Het is de vraag of die ‘nieuwe economieën’ kunnen wachten en zin hebben om een deel van hun groei met ons te delen. Met een ‘Zuid Amerikaanse IMF‘ op komst, lijken het interessante tijden te gaan worden…
Als je weet dat elk jaar in India 200.000 technisch afgestudeerden erbij komen en dit er in China elk jaar één miljoen zijn, gecombineerd met de drang om te werken en presteren die daar heerst dan lijkt het me ondoenlijk om te winnen.
Misschien is het toch een idee om Europa zelfvoorzienend te maken, bijvoorbeeld door het gouden aandeel. Zijn we ook niet meer afhankelijk van de nieuwe opkomende en andere economieen. Europa is daar groot genoeg voor!
Die opkomende landen als China en India profiteren vooral van westerse kennis die erheen is gebracht en bovenal van de exportmogelijkheden naar de westerse wereld die wij tot nu geen enkele belemmering in de weg hebben gelegd. Sterker, hier is de trend nog steeds fabrieken en kennis daarheen te brengen. Daar zijn Japan, Korea en dat soort landen al in voor gegaan, ook in de daaropvolgende langjarige crisis.
Op een gegeven moment zal de onbalans zich wreken en het tij keren, helemaal als China en India meer normale arbeidsverhoudingen krijgen en het geld ook weer de andere kant op gaat vloeien.
Lage lonen en bergen geld kunnen nooit eeuwig samen gaan. Bovendien gaat het milieuaspect zich ook steeds meer wreken als er geen geld ingestoken wordt de kwalijke gevolgen te keren.
Eigenlijk is het een kwestie van afwachten, want mensen zijn niet echt in staat problemen vóór te zijn, tot er een nieuw evenwicht gevonden is.
Hoezo moeten we daar bang voor zijn? Al die fabrieken daar zijn van ons. Of eigenlijk ook weer niet: ze zijn namelijk niet van ons allemaal, maar slechts van een klein groepje onder ons. En de winsten komen vast ook niet hier naar toe, maar zullen veel op Zwitserse en kanaaleiland-banken terecht komen. Onze economische elite hoeft zich dus geen zorgen te maken. Wij zelf wel.
ik maak me vreselijk zorgen. Door hun opkomst stijgt de prijs van goede whisky de pan uit en moet ik zodadelijk op zoek naar een nieuwe hobby. Misschien moeten we ons naar amerikaans voorbeeld maar weer gaan afchermen voor de rest vd wereld. In de vorige eeuwen hebben we getoond het best zonder de rest tot grootse prestaties te kunnen komen.
@ Caoran: een soort ‘zelfvoorzienend Europa’? Maar hoe verkrijgen we dan goedkope kleding en dergelijke…?
@pedro: de elite hoeft zich nooit zorgen te maken :)
Wij inderdaad wel een stuk meer…