The Guardian had gisteren een uitstekende longread over hoe ‘de gemiddelde man’ de default is waar ontwerpers meestal rekening mee houden. Soms irritant (te hoge schappen), soms dodelijk.
Men are more likely than women to be involved in a car crash, which means they dominate the numbers of those seriously injured in them. But when a woman is involved in a car crash, she is 47% more likely to be seriously injured, and 71% more likely to be moderately injured, even when researchers control for factors such as height, weight, seatbelt usage, and crash intensity. She is also 17% more likely to die. And it’s all to do with how the car is designed – and for whom.
Van telefoons tot toiletten, van gereedschap tot onderzoek naar werkgerelateerde kanker, en apps tot beschermende kleding: de man is de standaard.
Reacties (11)
Te lange of te korte mannen hebben IIRC soortgelijke issues. Als je te lang of te klein bent pas je niet lekker meer in veiligheidsgordels met als resultaat dat je crashes niet overleeft.
Bij geneesmiddelen komt het voor dat sommige bevolkingsgroepen genetisch veel gevoeliger zijn voor bepaalde geneesmiddelen. Mannen en vrouwen met niet-‘standaard’-maten (te dik, te groot, te klein) moeten eindeloos veel moeite nemen om aan fatsoenlijk passende kleding te komen.
De reden is dat de industrie standaardproducten produceert, dus zolang binnen een marge binnen ‘de standaard’ past is alles OK. Maar d’r zijn hordes mensen die daar buiten vallen; niet alleen vrouwen. Waar de industrie naar toe zou moeten is maatwerk — met alles. En als je je bedrijfsprocessen wat handiger opzet is dat nog goedkoper en efficienter ook.
In De Groene wat artikelen over de surveillance capitalism. Misschien zou dat wat minder op consumentisme gericht kunnen zijn en wat meer op individuele maatschappelijke specificatie van wat een individu wenst (maatvoering, veiligheid, biochemische specificatie…). Ook fout volgens iedereen natuurlijk , maar wellicht iets minder fout onder het besef dat we zeker nooit meer teruggaan naar een informatieloze maatschappij.
Bij smartfoons voelen ze dat haarfijn aan. Hoe kleiner de consument, hoe groter het telefoonscherm.
Wat moet je met een artikel dat begint met een absurde inferentie op een fout woordbegrip? Of met een artikel dat denkt dat de temperatuur op kantoor 5 graden (C? F?) omhoog moet, terwijl je je makkelijker tegen frisse lucht dan tegen warme kunt kleden? Of met een artikel dat vaag insinueert dat “de wetenschap” of zo niet genoeg aandacht besteed aan nagelsalons met een link terwijl bekend is dat ze kankerverwekkend zijn? Wat moet je met een artikel waarin iedereen gewoon maar mag insinueren dat het DIN A formaat ontworpen is om onder de arm van een man te passen, al helemaal als je dat leest in een land waar de jonge vrouwen langer zijn dan mannen toen de A standaard werd gemaakt? Of met een artikel waarin meer toiletruimte voor vrouwen wordt geëist op grond van het feit dat ze 2.3x zo veel tijd kwijt zijn, maar zich geen rekenschap geeft van het geringe aantal vrouwelijke metselaars en timmerlieden? Of met een artikel dat een klaagzang heeft op de afmeting van mobiele telefoons en dat ongefundeerd koppelt aan het benadelen van vrouwen? Of met een artikel dat zegt dat vrouwen een 17% grotere kans op overlijden bij een verkeersongeluk hebben, terwijl het aantal mannelijke verkeersdoden (in auto’s) bijna drie keer groter is dan het aantal vrouwelijke?
Nou, dat prijs je kritiekloos aan en je handhaaft de insinuatie natuurlijk.
@4 Wat moet je met een negatieve reactie van iemand die begint met zich blind te staren op een woordgrapje en het bredere punt daarachter niet ziet (of eenvoudigweg niet wíl zien?)?
Als je menselijke artefacten aantreft waarvan de betekenis onduidelijk is, ben je er al gauw toe geneigd ervan uit te gaan dat ze door mannen gemaakt zijn. Want uitvinders zijn doorgaans mannen, toch?
Wat dit voorbeeld illustreert is dat een vrouwelijke onderzoeker, een vrouwelijk perspectief met zich meebrengt. En dat geldt ook voor research & development. Maar ja, de meeste ingenieurs en techneuten zijn mannen. En dat brengt derhalve met zich mee dat men wel eens iets over het hoofd ziet.
Het werkt ook zo op raciaal gebied. Zo blijkt allerlei gezichtsherkenningstechnologie nogal eens geoptimaliseerd voor blanke gezichten. Zodra er een zwart gezicht in het frame komt, had er voor de software net zo goed een zwart vel papier in beeld kunnen komen.
Oeps! Niet over nagedacht. Had men het uitgeprobeerd op een zwarte labtechnicus of ingenieur, dan was men er in een vroegtijdig stadium achter gekomen.
Dit is niks nieuws: de kleurenfilm van Kodak was oorspronkelijk ontwikkeld met het oog op blanke mensen. Zwarte consumenten kwamen er daardoor onnatuurlijk donker uit te zien. Dat gaat ook op voor film in de TV-industrie. Kijk maar eens naar oude afleveringen van Oprah uit de jaren tachtig. Die lijkt veel donkerder dan ze in werkelijkheid is.
Da’s een zijpaadje, maar hetzelfde principe gaat op.
Dat is helemaal het punt niet, suffie. Het punt is dat mannen automatisch de standaard vormen waar de technologie op afgemeten en gecalibreerd wordt, zonder dat er bij wordt stilgestaan dat vrouwen mogelijk biologisch ietsje anders in elkaar steken.
@5: gekalibreerd
En overigens is het punt natuurlijk nog duidelijker te maken als je doordenkt op de menstruatie die #5 aanhaalt. Als er ontworpen was met vrouwen op het toilet in gedachten, dan waren er nooit zoveel verstoppingen geweest agv doorgespoeld hygiënisch textiel.
En als Perez noteert dat When Apple launched their AI, Siri, users in the US found that she (ironically) could find prostitutes and Viagra suppliers, but not abortion providers , dan noteert ze een essentieel politiek/religieus probleem [van de VS] dat APPLE blijkbaar heeft geabsorbeerd.
Ja, vrouwen worden genegeerd. Maar het design is dan slechts een uiting van een diepere politieke – ongewenste – werkelijkheid.
Ik weet het niet. Ik vind zo’n longread wel erg talig voor de gemiddelde man…
interessant dat een halve communist zich beklaagt over “one size fits all”. als het over onderwijs, zorg, pensioen gaat is de teneur dat keuzevrijheid decadente verspilling is.
@8: “als het over onderwijs, zorg, pensioen gaat is de teneur dat keuzevrijheid decadente verspilling is.”
Heb je er enig bewijs van dat deze columnist er zo over denkt? Ik moet de eerste persoon nog zien die ervoor pleit om in de zorg iedereen exact dezelfde dosissen aan medicijnen/verdovingsmiddelen/pijnstillers etc geven, ongeacht geslacht, leeftijd, gewicht, …
Dat nog even los van de valse equivalentie (veiligheid is toch wat anders dan keuzevrijheid).
De wereld wordt er niet beter op als we in plaats van alleen voor mannen alleen voor vrouwen gaan ontwerpen. Of alleen voor het door arzu aslan goedgekeurde lijstje van OMWTFBBQLGBTQ+ mensen. Het blijft een matrijs waar je mensen inprakt.
Het gaat gewoon om bewustwording, dat inderdaad niet alles – of misschien wel de meeste dingen niet – in een bepaalde blankemannen-standaard is te vangen. En dat er dus ook op een diverse manier onderzoek gedaan moet worden, waarna je specifieke producten kun ontwerpen en beleid bepalen. Niet zo heel lang geleden kwam men erachter dat vrouwen zich heel anders gedragen dan mannen als ze een beroerte hebben. Om maar eens een dwarsstraat te pakken die nog niet genoemd was. Toch best handig om te weten. Kan misschien een paar dooien schelen.