Het komt zelden voor dat een orka in de Waddenzee wordt gesignaleerd. De laatste keer dat een dergelijk dier in Nederlandse wateren is gesignaleerd was, voor zover bekend, in 1947. In 1963 spoelde een dood exemplaar aan in Noordwijk.
Volgens deskundige Kees Camphuysen van het Koninklijk Nederlands Instituut voor Zeeonderzoek (NIOZ) komen orka’s doorgaans niet verder dan de Doggersbank ten noordoosten van Engeland.
Die Doggersbank ligt een shitload noordelijker dan de Waddenzee. Dus WTF ?
#2
Wabri
Waarom moet een verdwaalde Orka worden “gered” door een commercieel bedrijf als het Dolfinarium….
en wat is het verschil met het wetenschappelijk onderzoek dat de japanners uitvoeren op walvissen??
#3
KJ
@Wabri; Eh..
Jeetje.
O ja, ik weet het al weer: het doodmaken en opeten. Dat was het. Toch ?
#4
parallax
Iets met core-values en betrokkenheid…
#5
Olav
KJ, wat snap je niet? Deze is dus gewoon voorbij de Doggersbank wat te ver naar het zuiden gezwommen. Kan toch?
#6
Bismarck
@1: Lijkt me wel in overeenstemming. Als ze gewoonlijk niet voorbij de Doggersbank komen, zul je ze dus maar zelden in de Waddenzee aantreffen. Overigens is de afstand Doggersbank-Waddenzee voor een Orka geen “shitload” afstand, maar slechts een enkele dagreis. Aangezien de dieren ongeveer het meeste voorkomen voor de Noorse kust (nog geen twee dagreizen van de Waddenzee), is een bezoek niet zo heel onmogelijk, bijvoorbeeld van een gedesoriënteerd dier (misschien een oorontsteking?) dat de verkeerde kant is uitgezwommen.
#7
parallax
Milieutheeboomknuffelaars!
#8
KJ
Jezus wat ben ik stom. Ze zwemmen naar het zuiden. Juist. Geef me eens een knal voor m’n kop ofzo. Jezus.
#9
Olav
KJ, geen knal voor je kop hoor. Kop koffie, misschien?
#10
Marian
@Wabri: misschien omdat ze daar orka’s hebben en er dus kennis is. Heb jij een zwembad dat groot genoeg is?
#11
Wabri
@Marian Ik vraag me meer af of je een verdwaalde Orka wil of kan redden, of dat je de natuur z’n gang moet laten gaan.
Dit is natuurlijk erg mooie pr voor het dolfinarium zo aan het begin van de zomervakantie…
#12
Bismarck
@11: Orka blij, Dolfinarium blij, klinkt als win-win.
#13
Rene
@11:
Ja, dat had ik nu vorige week ook ja. Komt op straat een huilende kleuter naar me toe, “meneer, meneer, ik ben verdwaald!”. En een rot herrie meteen, met dat gewèèèè-wèèèèh. Man oh man. Ik bedoel, kom aan zeg, alsof niet elk kind wel eens verdwaalt. Ik heb de natuur z’n beloop gelaten, heb het domme wezen even streng toegesproken over de noodzakelijk ultieme, onwrikbaar moraliteit van die natuur en ben snel doorgelopen.
Je moet even wat empathische impulsen overwinnen in zo’n situatie, maar anders leren ze nooit wat.
#14
Rene
(bah, “onwrikbare”; viel ten prooi aan een herformulering)
#15
Olav
Bismarck, de vraag is natuurlijk wel of de orka ook echt blij is. Ik twijfel er niet aan dat orka’s in staat om blijdschap tot expressie te brengen, dus ik hoor het graag.
#16
Tsjech
Dolfinarium blij…vast wel..
Iemand hier de documentaire “The Cove” gezien?
#17
Wabri
Rene, misschien kwam de Orka juist op een mals huilend zeehondje af en nu is hem/haar dat ontnomen. Ik verwacht nl. niet dat het Dolfinarium de nog knuffelbaardere zeehondjes aan de killer whale zullen voeren (al groeit ie daar natuurlijk wel extra hard van)
Laat de natuur z’n gang gaan, ook een dode Orka maakt onderdeel uit van een groter systeem….
#18
Rene
Je hebt het punt over menselijke empathie geheel gemist, Wabri.
Maar we zullen dan dus ook de natuur maar z’n gang laten gaan als jij met verbrijzelde benen klem onder je stuurkolom in een omgekeerd autowrak hangt. Ook een dode jij, immers, maakt onderdeel uit van een groter systeem.
#19
Bismarck
@15: Ik denk dat als een Orka kan kiezen tussen uitgeput verdwaald zijn in een onbekend irritant half land half zee gebied of gratis vis gevoerd krijgen tot hij weer aangesterkt is in een bak met lekker vers water, waarna hij netjes vlakbij Noorwegen afgezet wordt hij het wel weet.
#20
Marian
@17: ‘Laat de natuur z’n gang gaan, ook een dode Orka maakt onderdeel uit van een groter systeem….’
We proberen de natuur al jaren naar hand te zetten. Dus dan kunnen we net zo goed orka’s redden.
#21
Olav
Bismarck, de orka in kwestie schijnt een zij te wezen, maar dat terzijde.
Wat je zegt hou ik beslist niet voor onmogelijk. Zo’n Waddenzee moet wel echt de hel zijn voor een orka. Anderzijds moet de schok van uit het water geschept worden door rare landwezentjes op schepen ook wel erg groot zijn. En dat ze na herstel weer zal worden vrijgelaten, dat kan ze nu natuurlijk ook nog niet vermoeden.
#22
Rene
Je kunt objectief vaststellen dat de kansen dat het beest overleeft (en in goede gezondheid zal verkeren) groter zijn met hulp dan zonder en een de soortelijke grenzen ver overschrijdende overlevingsdrang is een gegeven. Daarmee doe je vast ook wel eens een suïcidaal dier tekort, maar we kunnen niet alles hebben…
Het klinkt op het eerste gehoor wat zweverig maar je moet zoiets wat mij betreft sowieso ook niet eens als alleen beoordeelbaar in termen van een noodzakelijkerwijs in bepaalde mate geprojecteerde beoordeling door het dier zelf beschouwen.
Voor mij geldt dat ik tekenen van besef van onze biologische gezamenlijkheid als opbeurende tekenen van beschaving beschouw, anderen zouden datzelfde kunnen doen naar aanleiding van in stoffige geschriften gepostuleerde inherente goedheid van compassie en dergelijke. In beide gevallen geldt in ieder geval dat de soort mens zichzelf goed doet door dat domme beest te helpen.
#23
Share
Dat beest weet niet wat voor een mazzel ie heeft gehad. Voor hetzelfde geld had Lenie em gevangen.
Verder wat @12 zegt. Het is een welkome aanvulling op Dolfinarium Dagtochten zeker met dit weer. Noem em Knoet of zo. Of Doej.
#24
Bismarck
“Bismarck, de orka in kwestie schijnt een zij te wezen, maar dat terzijde.”
Shit, ik overwoog nog om (m/v) toe te voegen, dacht laat ik maar niet doen. Keihard afgestraft!
“kan ze nu natuurlijk ook nog niet vermoeden.”
Misschien, maar het gaat erom wat er gaat gebeuren. In de Waddenzee laten was langzaamaan verzwakken geweest tot ze een keer bij eb ingesloten raakte en stikte. Nu wordt ze eerst met lekkere hapjes weer op kracht gebracht en daarna dicht bij huis (iig. in de buurt van andere Orka’s) afgezet. Het is natuurlijk een academische oefening, maar als je de Orka vooraf de keuzes duidelijk kon maken, vermoed ik dat ze wel wist wat te kiezen.
#25
gronk
Het klinkt op het eerste gehoor wat zweverig maar je moet zoiets wat mij betreft sowieso ook niet eens als alleen beoordeelbaar in termen van een noodzakelijkerwijs in bepaalde mate geprojecteerde beoordeling door het dier zelf beschouwen.
Ehhhh… wat?
#26
Rene
Ontdaan van enige franje:
[ … ] je moet zoiets [ … ] ook niet eens als alleen beoordeelbaar in termen van een [ … ] beoordeling door het dier zelf beschouwen
“Wat het dier er zelf van zou denken is niet eens het enig mogelijke criterium waarop wenselijkheid van een reddingsactie beoordeeld kan worden.”
Ik geef toe dat dat een niet optimaal transparant gestructureerde zin was…
#27
HansR
Een verlicht draadje.
#28
Olav
Bismarck: Het is natuurlijk een academische oefening, maar als je de Orka vooraf de keuzes duidelijk kon maken, vermoed ik dat ze wel wist wat te kiezen.
Natuurlijk, en voor de goede orde: ik vind het ook prima zoals gehandeld is. Maar de vraag was of het beest er blij mee was. Misschien achteraf wel. Vanavond in het acht uur journaal, interview met de inmiddels alweer wat opgeknapte orka: “Wat ging er door je heen?”
#29
KJ
Maar heeft zon orka dan niet zoiets van kut hier wordt het wel heel ondiep laat ik terugzwemmen
#30
Bismarck
@29: Het nare met dat eb en vloed gebeuren is dat het niet zo makkelijk werkt als “laat ik terugzwemmen”. Ik bedoel stel je zwemt tussen Texel en Vlieland door als het vloed aan het worden is. Dan zwem je met de stroom mee. Wat later wordt het eb, denk je, dat wordt me wat ondiep. Oké dan zwem je weer tegen de stroom in. Alleen dan zwem je dus juist verder de Waddenzee in. Daarnaast veranderen met eb en vloed de referentiepunten (dieptes ed). Zo’n beest weet dan al snel niet meer waar achter en voor is. Vergeet niet dat er al iets met het navigatievermogen het dier mis moet zijn geweest dat het überhaupt bij de Wadden aankwam.
#31
music_animal
De NOS meldt: ‘om het diertje rust te geven is ze voorlopig niet voor het publiek te zien’. Dus een echt meer dan een paar seconden in het nieuws heeft het Dolfinarium er niet uit gehaald. Wel een lievv diertje, ik dacht eerst al, die beesten zijn zó groot, hoe halen ze die (levend) uit het water, op een boot, over het land, naar het Dolfinarium? Aber het is een jong.
#32
Bismarck
@28: Gezien #31 zit een interview met een Telegraafmadam die eens even vraagt of ze al weet dat paps en mams dood zijn er nog niet in.
#33
Olav
Inmiddels heb ik het filmpje van de redding gezien. De jongedame lijkt zich makkelijk aan de rare landwezens overgegeven te hebben. Eenmaal in het zwembad lijkt ze nog even op zoek te gaan naar de uitgang, maar niet heel fanatiek.
Reacties (34)
Wat ik dan niet snap:
Het komt zelden voor dat een orka in de Waddenzee wordt gesignaleerd. De laatste keer dat een dergelijk dier in Nederlandse wateren is gesignaleerd was, voor zover bekend, in 1947. In 1963 spoelde een dood exemplaar aan in Noordwijk.
Volgens deskundige Kees Camphuysen van het Koninklijk Nederlands Instituut voor Zeeonderzoek (NIOZ) komen orka’s doorgaans niet verder dan de Doggersbank ten noordoosten van Engeland.
Die Doggersbank ligt een shitload noordelijker dan de Waddenzee. Dus WTF ?
Waarom moet een verdwaalde Orka worden “gered” door een commercieel bedrijf als het Dolfinarium….
en wat is het verschil met het wetenschappelijk onderzoek dat de japanners uitvoeren op walvissen??
@Wabri; Eh..
Jeetje.
O ja, ik weet het al weer: het doodmaken en opeten. Dat was het. Toch ?
Iets met core-values en betrokkenheid…
KJ, wat snap je niet? Deze is dus gewoon voorbij de Doggersbank wat te ver naar het zuiden gezwommen. Kan toch?
@1: Lijkt me wel in overeenstemming. Als ze gewoonlijk niet voorbij de Doggersbank komen, zul je ze dus maar zelden in de Waddenzee aantreffen. Overigens is de afstand Doggersbank-Waddenzee voor een Orka geen “shitload” afstand, maar slechts een enkele dagreis. Aangezien de dieren ongeveer het meeste voorkomen voor de Noorse kust (nog geen twee dagreizen van de Waddenzee), is een bezoek niet zo heel onmogelijk, bijvoorbeeld van een gedesoriënteerd dier (misschien een oorontsteking?) dat de verkeerde kant is uitgezwommen.
Milieutheeboomknuffelaars!
Jezus wat ben ik stom. Ze zwemmen naar het zuiden. Juist. Geef me eens een knal voor m’n kop ofzo. Jezus.
KJ, geen knal voor je kop hoor. Kop koffie, misschien?
@Wabri: misschien omdat ze daar orka’s hebben en er dus kennis is. Heb jij een zwembad dat groot genoeg is?
@Marian Ik vraag me meer af of je een verdwaalde Orka wil of kan redden, of dat je de natuur z’n gang moet laten gaan.
Dit is natuurlijk erg mooie pr voor het dolfinarium zo aan het begin van de zomervakantie…
@11: Orka blij, Dolfinarium blij, klinkt als win-win.
@11:
Ja, dat had ik nu vorige week ook ja. Komt op straat een huilende kleuter naar me toe, “meneer, meneer, ik ben verdwaald!”. En een rot herrie meteen, met dat gewèèèè-wèèèèh. Man oh man. Ik bedoel, kom aan zeg, alsof niet elk kind wel eens verdwaalt. Ik heb de natuur z’n beloop gelaten, heb het domme wezen even streng toegesproken over de noodzakelijk ultieme, onwrikbaar moraliteit van die natuur en ben snel doorgelopen.
Je moet even wat empathische impulsen overwinnen in zo’n situatie, maar anders leren ze nooit wat.
(bah, “onwrikbare”; viel ten prooi aan een herformulering)
Bismarck, de vraag is natuurlijk wel of de orka ook echt blij is. Ik twijfel er niet aan dat orka’s in staat om blijdschap tot expressie te brengen, dus ik hoor het graag.
Dolfinarium blij…vast wel..
Iemand hier de documentaire “The Cove” gezien?
Rene, misschien kwam de Orka juist op een mals huilend zeehondje af en nu is hem/haar dat ontnomen. Ik verwacht nl. niet dat het Dolfinarium de nog knuffelbaardere zeehondjes aan de killer whale zullen voeren (al groeit ie daar natuurlijk wel extra hard van)
Laat de natuur z’n gang gaan, ook een dode Orka maakt onderdeel uit van een groter systeem….
Je hebt het punt over menselijke empathie geheel gemist, Wabri.
Maar we zullen dan dus ook de natuur maar z’n gang laten gaan als jij met verbrijzelde benen klem onder je stuurkolom in een omgekeerd autowrak hangt. Ook een dode jij, immers, maakt onderdeel uit van een groter systeem.
@15: Ik denk dat als een Orka kan kiezen tussen uitgeput verdwaald zijn in een onbekend irritant half land half zee gebied of gratis vis gevoerd krijgen tot hij weer aangesterkt is in een bak met lekker vers water, waarna hij netjes vlakbij Noorwegen afgezet wordt hij het wel weet.
@17: ‘Laat de natuur z’n gang gaan, ook een dode Orka maakt onderdeel uit van een groter systeem….’
We proberen de natuur al jaren naar hand te zetten. Dus dan kunnen we net zo goed orka’s redden.
Bismarck, de orka in kwestie schijnt een zij te wezen, maar dat terzijde.
Wat je zegt hou ik beslist niet voor onmogelijk. Zo’n Waddenzee moet wel echt de hel zijn voor een orka. Anderzijds moet de schok van uit het water geschept worden door rare landwezentjes op schepen ook wel erg groot zijn. En dat ze na herstel weer zal worden vrijgelaten, dat kan ze nu natuurlijk ook nog niet vermoeden.
Je kunt objectief vaststellen dat de kansen dat het beest overleeft (en in goede gezondheid zal verkeren) groter zijn met hulp dan zonder en een de soortelijke grenzen ver overschrijdende overlevingsdrang is een gegeven. Daarmee doe je vast ook wel eens een suïcidaal dier tekort, maar we kunnen niet alles hebben…
Het klinkt op het eerste gehoor wat zweverig maar je moet zoiets wat mij betreft sowieso ook niet eens als alleen beoordeelbaar in termen van een noodzakelijkerwijs in bepaalde mate geprojecteerde beoordeling door het dier zelf beschouwen.
Voor mij geldt dat ik tekenen van besef van onze biologische gezamenlijkheid als opbeurende tekenen van beschaving beschouw, anderen zouden datzelfde kunnen doen naar aanleiding van in stoffige geschriften gepostuleerde inherente goedheid van compassie en dergelijke. In beide gevallen geldt in ieder geval dat de soort mens zichzelf goed doet door dat domme beest te helpen.
Dat beest weet niet wat voor een mazzel ie heeft gehad. Voor hetzelfde geld had Lenie em gevangen.
Verder wat @12 zegt. Het is een welkome aanvulling op Dolfinarium Dagtochten zeker met dit weer. Noem em Knoet of zo. Of Doej.
“Bismarck, de orka in kwestie schijnt een zij te wezen, maar dat terzijde.”
Shit, ik overwoog nog om (m/v) toe te voegen, dacht laat ik maar niet doen. Keihard afgestraft!
“kan ze nu natuurlijk ook nog niet vermoeden.”
Misschien, maar het gaat erom wat er gaat gebeuren. In de Waddenzee laten was langzaamaan verzwakken geweest tot ze een keer bij eb ingesloten raakte en stikte. Nu wordt ze eerst met lekkere hapjes weer op kracht gebracht en daarna dicht bij huis (iig. in de buurt van andere Orka’s) afgezet. Het is natuurlijk een academische oefening, maar als je de Orka vooraf de keuzes duidelijk kon maken, vermoed ik dat ze wel wist wat te kiezen.
Het klinkt op het eerste gehoor wat zweverig maar je moet zoiets wat mij betreft sowieso ook niet eens als alleen beoordeelbaar in termen van een noodzakelijkerwijs in bepaalde mate geprojecteerde beoordeling door het dier zelf beschouwen.
Ehhhh… wat?
Ontdaan van enige franje:
[ … ] je moet zoiets [ … ] ook niet eens als alleen beoordeelbaar in termen van een [ … ] beoordeling door het dier zelf beschouwen
“Wat het dier er zelf van zou denken is niet eens het enig mogelijke criterium waarop wenselijkheid van een reddingsactie beoordeeld kan worden.”
Ik geef toe dat dat een niet optimaal transparant gestructureerde zin was…
Een verlicht draadje.
Bismarck: Het is natuurlijk een academische oefening, maar als je de Orka vooraf de keuzes duidelijk kon maken, vermoed ik dat ze wel wist wat te kiezen.
Natuurlijk, en voor de goede orde: ik vind het ook prima zoals gehandeld is. Maar de vraag was of het beest er blij mee was. Misschien achteraf wel. Vanavond in het acht uur journaal, interview met de inmiddels alweer wat opgeknapte orka: “Wat ging er door je heen?”
Maar heeft zon orka dan niet zoiets van kut hier wordt het wel heel ondiep laat ik terugzwemmen
@29: Het nare met dat eb en vloed gebeuren is dat het niet zo makkelijk werkt als “laat ik terugzwemmen”. Ik bedoel stel je zwemt tussen Texel en Vlieland door als het vloed aan het worden is. Dan zwem je met de stroom mee. Wat later wordt het eb, denk je, dat wordt me wat ondiep. Oké dan zwem je weer tegen de stroom in. Alleen dan zwem je dus juist verder de Waddenzee in. Daarnaast veranderen met eb en vloed de referentiepunten (dieptes ed). Zo’n beest weet dan al snel niet meer waar achter en voor is. Vergeet niet dat er al iets met het navigatievermogen het dier mis moet zijn geweest dat het überhaupt bij de Wadden aankwam.
De NOS meldt: ‘om het diertje rust te geven is ze voorlopig niet voor het publiek te zien’. Dus een echt meer dan een paar seconden in het nieuws heeft het Dolfinarium er niet uit gehaald. Wel een lievv diertje, ik dacht eerst al, die beesten zijn zó groot, hoe halen ze die (levend) uit het water, op een boot, over het land, naar het Dolfinarium? Aber het is een jong.
@28: Gezien #31 zit een interview met een Telegraafmadam die eens even vraagt of ze al weet dat paps en mams dood zijn er nog niet in.
Inmiddels heb ik het filmpje van de redding gezien. De jongedame lijkt zich makkelijk aan de rare landwezens overgegeven te hebben. Eenmaal in het zwembad lijkt ze nog even op zoek te gaan naar de uitgang, maar niet heel fanatiek.
http://www.dolfinarium.nl/nl/dolfinarium/dierenpark/nieuws/geredde_orka_komt_eerste_nacht_goed_door.html
Sla me dood, want ik word uiteindelijk toch nog een sentimentele ouwe zak.
Gooi es een koe in zijn vissekom misschien heeft ie gewoon honger?