Precies een jaar geleden vertelde ik mijn vriendin op Texel over het surprisespel. Mijn zoon van acht zou dat voor het eerst mee gaan meemaken op school. Hoe het spel precies in elkaar stak, daar had ik nog geen goed beeld van, maar ik wist wel dat hij zelf een cadeau moest gaan kopen, het op een creatieve manier moest inpakken en er zelf een gedicht van vier regels bij moest schrijven. ‘Voor wie is het cadeau dan?’ vroeg ik bij elke beslissing die er genomen moest worden. Dat wist hij niet, het moest een cadeautje zijn dat geschikt was voor iedereen.
‘Maar dat kan toch niet?’ wierp mijn vriendin tegen. ‘De meeste kinderen in groep vijf geloven toch nog in Sinterklaas? Jouw zoon toch ook nog wel een beetje?’ Ja, daar had ze gelijk in. Ik had me er aanvankelijk dan ook een beetje ongemakkelijk over gevoeld. ‘Maar hij doet net alsof het de gewoonste zaak van de wereld is’, zei ik, ‘ik geloof niet dat hij er zich veel vragen bij stelt.’
Toch vond mijn vriendin dat je het niet kon maken, zonder opheldering over de Sint de kinderen zelf surprises laten maken. Bij haar op Texel deden ze dat anders. Toen de klas van haar dochter voor het eerst lootjes ging trekken, werd er vooraf door de leerkracht uitgelegd hoe dat gedoe met Sinterklaas in elkaar steekt. Alle kinderen werden in één keer collectief van hun geloof gehaald. Zij had er goede ervaringen mee. Je voorkomt animositeit en pesterijen op het schoolplein.
Ik vond het een goed idee, dat klassikaal ophelderen, het getuigde van meer respect voor de kinderen. Via de mail stelde ik voor om ook op onze school over te gaan tot klassikale voorlichting over de Sint. Sommige vaders en moeders waren nieuwsgierig, ze hadden zelf al met het idee rondgelopen om hun kind de waarheid te vertellen, maar ze hadden zich ook gerealiseerd, dat ze dat beter direct na het feest konden doen, een paar dagen nadat alle cadeaus waren uitgepakt. Maar alle kinderen tegelijk van hun geloof afhelpen, dat kon misschien wel.
Op het schoolplein kwam ik wat meer te weten over het surprisespel, dat kon een heftige ervaring zijn voor een kind, verzekerde een moeder mij. Het gaat als volgt: alle spannende pakjes worden op een stapel gelegd en elk kind mag er eentje uitkiezen. Dat betekent niet dat dit pakje mee naar huis mag, want eerst komt er nog een soort stoelendans. De kinderen stellen zich hiervoor op in een kring met het veroverde pakje voor zich. Er wordt met een grote dobbelsteen gegooid en als nummer drie boven komt te liggen, dan schuiven alle kinderen drie plaatsen op. Het cadeautje blijft liggen, dus ze krijgen na elke worp een andere surprise aan hun voeten. Het gooien met de dobbelsteen wordt een paar keer herhaald, zodat de kinderen steeds onzekerder worden. Het is de bedoeling dat iedereen met een pakje naar huis gaat, maar pas aan het einde van het spel is bekend welk pakje dat zal zijn.
Wat mijn initiatief tot klassikaal ophelderen betreft: er waren nogal wat ouders tegen mijn voorstel. Die ouders wilden dat hun kind zelf het geheim van Sinterklaas ging ontdekken, zij hadden juist respect voor het geloof van hun kind. Uit de mailtjes begreep ik dat ik me onvoldoende realiseerde van welke grote waarde het geloof in sprookjes en mythen was.
Het klassikale ophelderen ging niet door. Ik weet ook niet zeker of de leerkrachten er aan mee zouden werken, hun meningen had ik nog niet afgetast. Toch vraag ik me af waarom het op Texel wel kan en aan de wal niet. Misschien komt dat doordat ze op het eiland naast Sinterklaas ook nog hun eigen Ouwe Sunderklaas hebben, een feest dat belangrijker is voor de identiteit van het eiland.
Voorlopig blijf ik voorstander van klassikale voorlichting over Sinterklaas. Zomaar op school de regels van het feest veranderen, dat vind ik geen goede zaak, vooral niet omdat in de kleuterbouw de aanbidding van Nico flink wordt aangewakkerd: wekenlang zitten de kinderen onder schooltijd naar het Sinterklaasjournaal te kijken. Dat schijnt goed te zijn voor de integratie van de allochtone klasgenootjes.
Zelf het geheim van de Sint ontdekken is mooi, maar dan moet de school het toneelstuk van het Sinterklaasbezoek ook in de hogere klassen blijven opvoeren. Dan kunnen de kinderen met eigen ogen zien hoe echt die baard van de goedheiligman wel niet is.
Reacties (35)
Houden we er even rekening mee dat – gezien sommige reacties – hier ook kinderen van 7-9 meelezen?
En in groep 5 (9 jaar) gelooft echt niemand meer, toch?
Ik was 7 toen ik naar groep 5 ging.
Arme jongen. Maar hopelijk was je er dan toch al achter? Anders hadden ze je beter een klasje lager kunnen houden. :-P
Geen idee, ik onderdruk zoveel herinneringen van die periode.
lol
Sint bestaat natuurlijk gewoon. Of wil je soms beweren dat Ajax en Feyenoord ook niet bestaan?
Trouwens, het niet-bestaan van Sinterklaas is nog nooit overtuigend aangetoond.
Je stopt ze wat in hun handjes, en ze doen/denken wel wat je tegen hun verteld, dat is bij grote mensen niet anders.
Een paar keer naar het sinterklaasjournaal laten kijken dan zijn ze ook snel van hun geloof af. Die van mij was vijf toe hij zag hoe de stoomboot aan ballonnen door de lucht zweefde. ‘Dat kan niet echt.’
Ik vertel de kids gewoon dat zwarte pieten negerslaafjes zijn die Sinterklaas in Afrika heeft gekidnapt om Italiaanse schoorstenen te vegen. Net als . Dat kun je immers veel beter door negers laten doen, dan valt dat roet niet zo op en hoeven ze maar 1x per maand te douchen. Sinterklaas moest iedere dag douchen toen hij nog schoorsteenveger was. Dat ging dus echt niet.
Wat een pedofiele katholieke priester met Turkse roots, woonachtig in Spanje, met Italiaanse schoorsteenveegknaapjes aan moet, laten we dan gemakshalve maar even in het midden. Idem dito voor het gebruik van een stoomboot in het post-Kyoto era alsmede de toch ietwat lastige vraag omtrent logistiek en schaalgrote van dat hele kadootjesgedoe. Om maar helemaal niet te beginnen over paardenvlaaien op uw dak. Aan dergelijke discrepanties is de met Sinterklaas gek gemaakte jeugd wel gewend.
Maargoed. We waren dus bij het aspect van negroide klasgenoten zwarte piet noemen. In no time zal die hele Sinterklaasbullshit voor de prachtig multicultureel gemengde school over zijn. In de surprise een schoornsteenveger van de Gamma of een replica van het beeld van Kwakoe gemaakt door een kindslaaf ergens in een of andere fair trade fabriek klaar is Kees!
Mocht u vermoeden dat deze aanpak onvoldoende is, dan kunt u er altijd nog wijzen dat Sinterklaas een katholieke pipo is die goed thuis is in andere religies en de islamitische kindjes dan ook niet zal lastigvallen met kadootjes aangezien die toch haram zijn.
Op naar kerstmis! Lekker de kinderen op de katholieke school een spreekbeurt laten houden over hoe verschrikkelijk heidens al die kerstbomen zijn en hoe het uiteindelijk toch accepteren van die dingen aantoont hoe populistisch de paus eigenlijk is. Etc.
Dit al gelezen? Er gaan veel meer stereotypen in een cultuur dan je denkt! Werkhypothese: Cultuur bestaat uit ontkenningen, bijgeloof en stereotypering, niets meer.
@27 dwalen jullie niet een beetje af? dit lijkt me een ander probleem, toch?
zij hadden juist respect voor het geloof van hun kind.
Het geloof dat zij hun kind eerst aangepraat hadden!
Ik zie hier een fraaie parallel met religie in zijn algemeenheid.
@ 009 Ik zou niet zo hard oordelen over de ouders. De school heeft er ook het nodige aan gedaan met het dagelijkse Sinterklaasjournaalkijkgedoe.
Ik zou het ook zelf willen vertellen: is veels te leuk om het aan de juf over te laten.
Het probleem is dat je dan moet wachten tot na Sinterklaas.
Oei, inderdaad ja. Ik weet niet of ik dat vol zou kunnen houden :)
Sterker: als je het zelf wilt vertellen, dan moet je wachten tot de zomervakantie. Eerder kan wel, maar alleen als je kind met twijfels aankomt.
Zomervakantie kent natuurlijk ook zijn risico´s. Dadelijk is het kind overstuur, loopt het van huis weg (doe dat maar eens in de winter!) en dan kan je het mormel later – onder het gezeur van een teleurgestelde verpleegster – oppikken met een zonnesteek.
Mag je gelukkig wel straf geven, als pleister op de wonde.
Welnee je kan het best nu al zeggen – ik heb nog nooit een klacht gekregen als: sinds ik niet meer geloof is het minder leuk.
Laat kind het zelf ontdekken. Waarom bemoeit juf, mama of papa zich hiermee? In groep 2 reageerde ik razendsnel op uitlating van vriendinnetje Manal die tegen mijn kind zei: ‘Sinterklaas bestaat niet’ met ‘Allah bestaat ook niet’.
Oei, ik zou de reactie op de uitspraak van Manal toch liever aan mijn kind over laten…
Ik ben het met je eens dat het fijner is als een kind de gelegenheid krijgt om het zelf te ontdekken, maar dan moeten de volwassen in groep vijf niet de regels van het feest gaan veranderen. Het surprisespel is leuk, maar het is meer iets voor de hogere klassen.
En daar had dat 5-jarige stuk addergebroed in opleiding natuurlijk geen repliek op, he! Sta je dan, met je roze jurk en je mond halfvol melktanden.
Viel wel mee, hoor, geloof ik. Ze spelen nog steeds met elkaar. Het was eruit voor ik het door had.
En het helpt allemaal niets, die voorlichting over Sint. In de 5e klas (wat tegenwoordig groep 7 heet) geloofde ik al jaaaaaaaaaaren niet in meer in die engerd, maar had dagen maagpijn omdat ik altijd bestraffende flauwekul moest aanhoren, in de klas, en daarna snoep kreeg.
Ja, het schijnt dat de melktanden pas vanaf het zesde jaar los beginnen te laten ;)
Ik ken ook ouders die hun kinderen vooraf vertellen dat het een groot spel is.
In Nederland?
Als ik “bestaat niet” google blijkt er nog veel meer niet te bestaan, en staat St. Nicolaas helemaal niet zo hoog …
Nu blijkt de rode-mijterdragende hulppaus-bisschop toch nog wel even snel voor zijn vertrek de e-mail adressen van alle kindertjes in Nederland te verzamelen. Maar dat lijkt gelukkig geen katholieke gewoonte.
Wie zou dat bedacht hebben?
En we konden erop wachten: Sinterklaas is gehackt. Gelukkig zijn Grote Boek nog niet.
Is dit eigenlijk nog op het Sinterklaasjournaal geweest?
Ahem, niet verder vertellen hoor, maar Diewertje tipte mij dat als ik zo graag dingen wil doen die in Nederland niet mogen, dat het dan vanuit Spanje meestal wel mag. Ik zal hierover maar geen flauwe grappen maken.
Je moet Diewertje niet geloven!!! Pas maar op: http://es.wikipedia.org/wiki/Ley_Org%C3%A1nica_de_Protecci%C3%B3n_de_Datos_de_Car%C3%A1cter_Personal_de_Espa%C3%B1a