President Obama zijn toespraak voor de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties van gisteren bevatte weinig meer dan een herhaling van eerder uitgesproken doelstellingen: een multilaterale beslechting van conflicten; nucleaire ontwapening; het tegengaan van klimaatverandering; en het opheffen van handelsbelemmeringen om alle landen gelijke kansen te bieden op een globaliserende wereldmarkt. Dat alles aanvoering van de Verenigde Staten dat vooralsnog liever leidt door het goede voorbeeld te geven in plaats van deze vier pilaren van haar nieuwe buitenlandse beleid daadwerkelijk kracht bij te zetten.
In zijn speech ging de president echter wel degelijk expliciet in op tenminste één opvallend aspect van zijn kijk op de wereld: hij benadrukte dat het conflict in het Midden-Oosten alleen opgelost kan worden wanneer een levensvatbare Palestijnse staat wordt opgericht. “De Verenigde Staten bewijzen Israël geen gunst wanneer wij er niet in slagen om een onwrikbare toewijding aan haar veiligheid te combineren met een aandrang op erkenning van de legitieme aanspraken en rechten van het Palestijnse volk.” Wellicht dat deze woorden nog in het hoofd van Kolonel Gaddafi nagalmden toen hij Obama liefkozend “onze zoon” noemde alvorens hij de Verenigde Naties en zichzelf geheel belachelijk maakte door de regels van de Veiligheidsraad met een “dictatuur” te vergelijken.
Obama maakte nog een sneer naar de schurkenstaten van het moment, Noord-Korea en Iran, door erop aan te dringen dat het internationaal recht geen “loze belofte” is en dat verdragen er zijn om nageleefd te worden. Deze landen moeten volgens de president “aansprakelijk worden gesteld” wanneer zij weigeren zich te houden aan de internationale spelregels en in hun regio’s een nucleaire wapenwedloop ontketenen. Nu is dit in het geval van Iran reeds het geval dus lijkt de waarschuwing treurig genoeg weinig meer dan zo een loze belofte waar de president eerder nog niets van moest hebben. Ondanks zijn uitgesproken en bewonderenswaardige idealisme moet Obama maar al te goed weten dat internationale gerechtigheid zich graag door Amerikaans wapengekletter laat opdringen. Regimes als die van Noord-Korea en Iran laten zich immers maar nauwelijks door onderhandeling overhalen om afstand te doen van wat zij als essentieel voor hun veiligheid beschouwen.
Reacties (25)
Zoek eens een rechtse-excuus-columnist die zich wel bij de feiten houdt. Ik heb echt genoeg van die slecht onderbouwde neocon shit van die Nick Ottens altijd.
Ik bedoel hij zit Obama hier te dissen omdat hij zich herhaalt omdat.. Amerikaanse presidenten geacht worden elk half jaar met een nieuw plan te komen om alle problemen in de wereld op te lossen?
En op het einde roept hij Obama nog even op om Noord-Korea en Iran binnen te vallen… enige argumentatie ontbreekt.
@3: Ik “zit Obama te dissen” (serieus, “dissen”?) omdat hij naar mijn smaak wat te toegefelijk is jegens Noord-Korea en Iran. Wat Noord-Korea betreft mag er toch weinig twijfel bestaan over de nucleaire ambities van dat land? Wat Iran betreft: dat land bouwt aan een kernreactor en zal daarmee de mogelijkheid hebben om ook kernwapens te fabriceren. Waarom zouden we dat zo ver willen laten komen?
Voor de rest ben ik eigenlijk zeer te spreken over het buitenlandse beleid van de president. Na Bush Jr. lijkt natuurlijk alles verbetering, maar de idee dat conflicten voortaan multilateraal moeten worden aangepakt; dat het aantal kernwapens in de wereld moet worden verminderd; dat klimaatverandering gezamenlijk moet worden bestreden, dat is allemaal zeer verstandig en bewonderenswaardig. Soms moet dat alleen een beetje meer kracht bijgezet worden.
@4: Dat doe ik geenszins. Er is een tussenweg tussen onderhandeling en oorlog.
Heb je mijn linkje ook gelezen? En waarom mag Iran ook alweer geen kerncentrales hebben?
Mwwah, “internationale gerechtigheid”.
Noord-Korea en Iran hebben er geen zin in om een nieuw Afghanistan te worden. Die kans is levensgroot als Amerika over je gaat praten bij de VN. Vind je dat gek @Nick ?
So much for idealisme als je het eens van de (en ook hun) andere kant bekijkt.
@7: Ik heb dat artikel als eens eerder gelezen. En de vraag is niet of Iran wel of niet een kerncentrale “mag” hebben. De vraag is of dat wenselijk is.
@9 Je hebt het gelezen maar je negeert de conclusies daarvan volledig en blijft je krampachtig vasthouden aan je eigen vijandbeeld?
Je vindt dat landen in mogen grijpen in een land dat iets doet dat ‘onwenselijk’ is ook al staan ze daarin volledig in hun recht? Net zat je nog te praten over “internationale gerechtigdheid” maar nu ben je daar al van af gestapt?
@9 Dus als je iets onwenselijk vindt dan schuif je gewoon de internationale rechtsorde opzij ? Zoiets ? Doet me aan iets denken, hmmmm….
*ja, ook aan Iran en N-Korea*
@10: Het is misschien niet eerlijk en rechtvaardig en soms zelfs niet wenselijk, maar dat is wel de realiteit.
@ Mescaline
Wat legitimeert de internationale rechtsorde? En wat legitimeert de natiestaat?
Als je die twee legitimatie vraagstukken zorgvuldig beantwoordt, is je verongelijkte verbazing als sneeuw voor de zon weggesmolten. En je Iran en N korea vergelijkingen zijn misschien wel terecht maar niet volledig, dat begrijp jij ook wel natuurlijk. Ik ga er voorlopig vanuit dat dit bedoeld is als retoriek, en niet dat het een weerspiegeling is van je kennis op dit gebied.
KJ, dat zie je goed. Ik erger me voornamelijk aan de natuurlijke blijheid van Nick Ottens die niet eens doorheeft dat hij een dubbele standaard hanteert.
Sterker: als zo iemand tegen en over Iran gaat praten is zijn zuivere positie al meteen ondermijnd. En machteloos. Dat is het treurigste.
@Nick
nog steeds die zionistische oorlogsdrang?
`Ondanks zijn uitgesproken en bewonderenswaardige idealisme moet Obama maar al te goed weten dat internationale gerechtigheid zich graag door Amerikaans wapengekletter laat opdringen.`
wie weet betekent internationale rechtsorde zoiets als: laat andere mensen ook in vrede leven. (maar als ze technologie ontwikkelen dan veranderen we de regels en gooien we graag met bommen)
@14: Natuurlijk hanteer ik een dubbele standaard! En met goede reden, naar mijn mening: ik heb geen vertrouwen in het huidige Iraanse regime maar wel degelijk in de huidige Amerikaanse regering.
@16 Een van de twee is de laatste jaren al meerdere oorlogen begonnen, de andere niet.
Hoezeer het ene gestoorde theologische land het andere kan bezig houden. Dan kan de ene minder naar je smaak zijn, de feiten worden er niet anders van.
@17: Vandaar dat ik schreef meer vertrouwen te hebben in de huidige Amerikaanse regering, Bas.
@nick
huidige regering of de vorige is om het even; blasfemische oorlogszuchtige mongeaulen. Amerika heeft nu al een eeuw laten zien dat ze alleen info krijgen door martelen en alleen ´problemen´ oplossen met geweld. Als je zoveel vertrouwen hebt in die regering wil je dan aub emigreren…
Ik heb nog geen enkel bewijs gezien dat de huidige Amerikaanse regering fundamenteel anders is dan de vorige. Hoogstens een hoop mooie woorden.
Zijn er hier nou werkelijk mensen die de theocratie Iran hoger aanslaan dan de VS? Dan gaat de zinsbegoocheling wel heel ver hoor.
Hangt er vanaf waar je het over hebt he, burgerlijke vrijheden zijn natuurlijk beter geregeld in de VS, maar de kans dat ze plotseling een ander land aanvallen, is bij de VS een stuk groter.
Niet dat ik speciaal weg ben van Gaddafi maar erg democratisch is de besluitvorming in de veiligheidsraad niet. Zeker niet voor kleine recalcitrante staatjes. En wat betreft Obama, kan die man niet eens een week zijn mond houden en aan het werk gaan.
Yes we canJust Do It.@#24 de ministers knippen de lintjes en geven de speeches, hun kabinet doet het werk … zo ook chez Oba