De Nederlander Frans van Anraat is opgepakt. Hij wordt beschuldigt van het leveren van een belangrijke grondstof van mosterdgas. In kleine hoeveelheden wordt deze stof gebruikt in de textielindustrie, maar in de hoeveelheden die Van Anraat leverde kon het maar voor één ding gebruikt worden.
Later gebruikte Irak mosterdgas tegen de Koerden dat hoogstwaarschijnlijk gefabriceerd werd van de door hem geleverde grondstoffen.
Hij ontkent geweten te hebben dat Irak gebruik maakte van chemische wapens.
Deze man zit onmiskenbaar fout, en zijn “Ich habe es nicht gewuβt” mentaliteit is aanstootgevend, maar kan iemand mij vertellen wat het verschil is tussen het verkopen van die stof, wat op dat moment legaal was, en het verkopen van conventionele wapens aan Irak? De mensen die dat deden zitten nog lekker op het pluche in onder andere Washington, terwijl het ook wel duidelijk was dat die wapens niet zouden worden gebruikt om colablikjes van een hek te schieten.
Deze man, die niet meer of minder fout zit dan de gemiddelde wapenhandelaar, wordt hier het slachtoffer van klassejustitie. Waarom wordt er toch altijd met twee maten gemeten?