“Was het vroeger zo dat met name moeders het belangrijk vonden dat hun kind een goede baan en voldoende geld had, nu willen ze dat hun kind gelukkig is“.
Zo verklaart sociaal psycholoog Hans van de Sande de 13 procent jongeren onder de 21 jaar, die de eerstelijnspsycholoog bezoeken, zegt de Telegraaf.
Wat wordt hiermee gesuggereerd? Moeders maken hun kinderen gek van geluk? Was carrièredrang vroeger een uitstekende therapie? Of hielden psychologen vroeger de statistieken van hun bezoekers niet bij?
Reacties (4)
Het probleem is dat jongeren bij een psycholoog vaak “patient” worden. Alsof er iets mis is met ze. Dat is slecht voor het kind en slecht voor de maatschappij.
Er is helemaal NIETS mis met ze. Gewoon de juiste aandacht van de ouders is voor elk kind het beste. Stuur dus de ouders naar een training over opvoeden en hun eigen persoonkijke groei.
Jos Verheijden
Moeders van vroeger maakten hun kinderen ongelukkig, door hun eeuwige gehamer op sparen, hard leren en vervolgens de zachte dwang om een opleiding te kiezen die baangarantie had, ongeacht of het kind de opleiding wel leuk vond of eigenlijk wel aankon. Dat lees ik eruit.
@Bismarck: In Nu.nl geeft de psycholoog iets meer uitleg: Het streven naar geluk moet geen hoofddoel zijn, vindt Van de Sande. “Het kan juist voor veel ellende zorgen.”
Wat lees je daar nu uit?
@3: Dat ze de oude school nog aanhangt?