COLUMN - Het woord 06-relatie is na twintig jaar terug! En nu met een geheel nieuwe betekenis.
Ik was deze week op een bijeenkomst waar een netwerkborrel gehouden werd. Dat is op zichzelf al een interessant type evenement – iets waar je wordt aangemoedigd om terwijl je met iemand praat zoveel mogelijk om je heen te kijken of er iemand is die nog interessanter is om mee te praten.
Ik wilde me daar natuurlijk op voorbereiden, dus ik vroeg advies aan iemand die meer ervaring had. En toen viel dus dat woord: het doel is om met de juiste mensen een 06-relatie aan te gaan.
Nul-zes, dat blijkt een modern woord voor persoonlijk contact.
Wanneer je iemands nulzes hebt, kun je die persoon direct bellen. Een netwerkborrel is pas geslaagd wanneer je aan het eind de nulzes van de minister hebt, en in het algemeen: wanneer je zoveel mogelijk nulzesrelaties hebt aangegaan.
E-mail kan door iemand anders worden beantwoord of afgewimpeld. Achter een vast nummer zit een secretaresse die kan zeggen dat de minister nu geen tijd heeft. De enige manier om iemand gegarandeerd rechtstreeks te kunnen spreken in onze tijd, is een nulzes-relatie met iemand te hebben.
Het betekent dat het taalgebruik van twintig jaar geleden aan herziening toe is. In 1994 maakte Johan van Doesburg een toneelstuk dat 06 heette (en dat door Theo van Gogh onder dezelfde naam werd verfilmd). Die film gaat over een 06-relatie, alleen betekende de term toen iets heel anders. Voor de jongere lezers: in die tijd waren er nog geen mobiele telefoons, en werd het prefix 06 gebruikt voor betaalde nummers, zoals nu 0900.
Veel van die betaalde nummers waren bedoeld voor seks. Het was dus twintig jaar geleden meteen duidelijk wat een 06-relatie was: iets heel anders dan waar de gemiddelde bezoeker van een netwerkborrel op uit is.
Deze column verscheen eerder op Neder-L.
Reacties (3)
Ik vind het allemaal maar ouderwets klinken. Bellen? Waarom zou je bellen? Ik (zowel prive als op werk een nadenker met behoefte aan langdurige focus) ervaar dat zelfs als onbeschoft, tenzij er daadwerkelijk brand is; er zijn al jaren veel betere minder opdringerige alternatieven. En wat heb je uberhaupt met een telefoonnummer te maken? Ik kom dit soort concepten nog maar zelden tegen. Het klinkt ouderwets, het voelt ouderwets, het is ouderwets. Faxt u ook weer? Tijd om de LP-draaier van zolder te halen.
…iets heel anders dan waar de gemiddelde bezoeker van een netwerkborrel op uit is.
Is dat zo?
@1: De keuze voor het gebruik van het communicatiemiddel heeft niets met de moderniteit ervan te maken, maar met wat en hoe je wil communiceren. Voor een berekening of een mededeling, waarin geen fouten mogen staan, is e-mail het beste. Ook wanneer afspraken vastgelegd moeten worden en je achteraf zaken moet kunnen bewijzen, is e-mail het uitgelezen medium.
De fax is ook nog niet helemaal weg. Wanneer iets ondertekend moet worden en wanneer je een bewijs van verzending wil hebben, is de fax zonder meer rechtsgeldig. Bij e-mail is dit minder. Een aangetekende brief kan ook, maar is natuurlijk duurder.
Wanneer je iemand op een vergissing wilt wijzen, wanneer het emotioneel kan worden, is de telefoon de beste uitkomst (naast iemand lijfelijk spreken). de telefoon heeft het nadeel, dat de gebelde niet altijd opneemt, maar e-mail wordt ook vaak genegeerd en het gebeurt nog wel eens, dat ze niet bezorgd worden. Bij Gmail kom ik dat wel eens tegen. Recruiters zeggen, dat telefoon de snelste weg naar succes is en zullen niet gauw mailen, laat staan een afspraak maken via mail.
Post kun je ook nog gebruiken, wanneer je een bedrijf schriftelijk wil bereiken en hiervan ook een kopie wil maken. E-mail schermen bedrijven af, omdat het te laagdrempelig is. Daarvoor in de plaats komen digitale vraagformulieren, waar het van het bedrijf afhangt, of je netjes een bevestigingsmail krijgt met je vraag of dat die verdwijnt zonder dat je terug kan vinden, wat er gevraagd is. Een postadres is altijd bekend, dus dat kun je dan handig gebruiken. je zult wel zien, dat ze dan bellen.
Als het nog belangrijker is om non-verbale signalen erbij te hebben kun je met iemand fysiek afspreken.