In de publieke sector werkt iedereen voor een habbekrats, tot de ministers aan toe. Minister Ter Horst van Binnenlandse Zaken vindt dat het hoog tijd wordt dat ministers meer gaan verdienen. Ze brengt a.s. vrijdag een voorstel in de Ministerraad om ministerssalarissen met 10 procent te verhogen.
Hieronder de argumenten waarom dit een goed idee is.
1. De erkenning van het maatschappelijk belang van publieke topfuncties moet terug te vinden zijn in de hoogte van het salaris.
2. De ministerssalarissen zijn jarenlang achtergebleven bij de salarissen van zowel ambtenaren als de salarissen in het bedrijfsleven.
3. Op de langere termijn kan een te lage salariëring leiden tot een lagere kwaliteit van het openbaar bestuur.
Welke topmensen willen nu werken voor een schijntje? Of wilt u soms alleen maar kneuzen als minister?
Reacties (57)
Wat is dat toch voor raar idee dat goede mensen alleen maar voor veel geld willen werken? Ja, als er verder geen enkele bevrediging uit een baan te halen is, dan kan ik me voorstellen dat je er een schep geld voor wilt. Maar als je een leuke, boeiende, uitdagende en verantwoordelijke baan hebt, waarom moet je er dan ook nog geld op toe krijgen? Geld is noodzakelijk, zolang je het nodig hebt voor je levensbehoeften en voor een beetje luxe.
Er is niets tegen een salaris waarmee je een fatsoenlijk huis kunt betalen, en waarmee je je dagelijks leven een beetje prettig kunt inrichten. Maar dat punt ben je echt al lang voorbij wanneer je 13.000 euro per maand verdient. Waarom moet dat 14.500 worden? Is het niet gewoon pure hebberigheid om steeds maar meer te willen, alleen maar omdat een ander nog meer verdient? Je krijgt een leuke geldrace, op deze manier, maar ben je beter gekwalificeerd voor je baan omdat je gevoelig bent voor dit soort competities?
En, ook niet onbelangrijk, waarom moet de belastingbetaler dat betalen?
Er zitten nu al kneuzen in het kabinet en die hebben er altijd in gezeten. Ze lossen het probleem met de beter betaalde ambtenaren en de rest op door de komende periodes zelf meer aan zichzelf te geven, net zolang tot ze meer verdienen dan de directeuren van de bloedbank. En dat begint de cyclus weer opnieuw. Ons Soort Mensen regelen dat op die manier.
@ace: Niet alléén voor het geld. Maar geld is ook een blijk van waardering die ertoe doet, en waarom mensen een baan nemen.
En als je ergens anders met net zo bevredigend werk veel meer kan verdienen is de keuze denk ik redelijk snel gemaakt voor de meeste mensen.
Dat heeft niets met hebberigheid te maken, maar gewoon met de menselijke aard, om te streven naar meer prestige. Geld is er daar één van.
“En waarom moet de belastingbetaler dat betalen?”.
Wie anders? Het is toch niet meer dan terecht dat als bepaalde overheidssalarissen niet dezelfde procentuele groei doormaken als vergelijkbare andere salarissen dat bij wordt gesteld?
Als je dat niet doet dan is het omgekeerde het geval… Dan betaalt de belastingbetaler relatief steeds minder.
Kandidaten die het salaris zwaar laten wegen bij de keuze om wel of geen minister te worden lijken me al direct ongeschikt. Topambtenaren of topondernemers die de extra tonnen belangrijker vinden dan het landsbelang hoef ik liever niet in mijn regering..
Reden 2 lijkt me daarentegen niet meer dan redelijk: er is geen enkele reden om de ministerssalarissen niet mee te laten groeien met de rest van de salarissen.
@4: Hoge omes uit het bedrijfsleven hebben ook vaste maandelijkse lasten. Een ministerssalaris is voor hen dan misschien een onhaalbare kaart, omdat ze dan deze vaste lasten niet meer op zouden kunnen brengen, ookal willen ze het dolgraag doen.
Ik noem maar een zijstraat. Moeten deze mensen dan maar kleiner gaan wonen?
En nee, ik pleit hier niet voor dezelfde belachelijke beloningen als in het bedrijfsleven. Het gaat hier niet over een belachelijk hoog salaris.
aanvulling puntje 4:
Het verschil met extreem hoog betaalde salarissen van (semi-)ambtenaren wordt kleiner en dus wordt dat vermeende probleem via een politieke winwin situatie opgelost/verminderd.
Eigenlijk moet je deze discussie een keer voeren en vervolgens koppelen aan de cao-verhogingen van de ambtenaren. Als die situ niet blijkt te handhaven dan worden of de ambtenaren tekort gedaan of de topfuncties in NL meer betaald en weten we dat we de nivelering op landniveau moeten aanpassen (bekostigd die aanpassing weer)
Ik vind dat er niets mis is met een salarisverhoging. Ik snap niet goed dat zo vaak geroepen wordt dat mensen niet voor het geld de politiek in moeten. Me dunkt!
Als je de salarissen in het bedrijfsleven gaat vergelijken met de salarissen in de publieke sector dan is het iedereen wel duidelijk dat je politiek niet voor het geld hoeft te doen. Moeten we het daarom laten gebeuren dat de salarisontwikkeling enorm achterblijft bij de rest van het land? Ik denk het niet. Een grote salariskloof leidt op den duur tot slechte bestuurders.
Dan naar de politieke ambtsdragers. Er wordt nogal eens geroepen dat politici enorme zakkenvullers zijn. Dat valt allemaal wel mee. Natuurlijk hoesten we het met zijn allen op via de belastingen, maar een goed landsbestuur mag ook wat kosten.
De verantwoordelijkheden van ministers en staatssecretarissen zijn niet gering, de te werken uren liggen bijzonder hoog en het afbreukrisico is enorm. We vinden met zijn allen dat ministers politieke verantwoording dragen en op moeten stappen zodra er een paar letters verkeerd in een brief staan, maar een degelijke compensatie zouden we ze misgunnen?
En verwar “degelijke compensatie” niet met wat de SP een “degelijke compensatie” vindt.
@9: nee, dat is echt bizar. Het maakt de SP trouwens wel de rijkste politieke partij van Nederland.
Ik zou het niet raar vinden als het salaris voor de minister-president op 200.000 per jaar (ex pensioenbijdrage) zou komen te liggen en dat de ministers daar iets onder zitten.
Die 158.000, dat verdient een kinderarts in loondienst nog.
Hier ben ik het principieel mee oneens. Salaris moet in de publieke sector geen statussymbool zijn. Daarnaast hoe weeg je erkenning van maatschappelijk belang? Dat betekent dat de MP het hoogste salaris in et land moet hebben? Dat los niet op met 10% (of 30%, waar de VVD-commissie het over had).
Ambetnarensalarissen zijn inderdaad te hoog (voor topambtenaren toch iig.), de publieke sector met het bedrijfsleven vergelijken is zinloos. Het ministerssalaris is nog altijd meer dan genoeg om erg goed van te leven (en om belachelijk hoge maandlasten mee te dekken, #5).
Toon maar eens aan. Zoals eerder gezegd, minister is niet een gewone baan, dat doe je niet voor het geld. Als je dat wel doet, zit toch op de verkeerde plek en zit je er met de verkeerde intenties.
@Spuyt12: Er zijn twee oplossingen mogelijk voor het steeds maar groeiende verschil tussen de salarissen van topambtenaren en die van ministers. Eén: je verhoogt de salarissen van de ministers en je doet ongegeneerd mee aan de zelfverrijking aan de top, twee: je maximaliseert de salarissen van de topambtenaren. Ik kies voor dat laatste.
En ik zou het liefste hebben dat dat in het bedrijfsleven ook gebeurt, want die wanstaltige bedragen die daar nu verdiend worden zijn echt buiten alle proportie. Het is niet te verkopen dat nog steeds tien procent van de kinderen moet opgroeien in een gezin dat rond de armoedegrens zit, dat er circa 1 miljoen Nederlanders kampen met armoede, terwijl er aan de andere kant mensen zijn die miljoenen euro’s per jaar opstrijken.
Het is gewoon de menselijke aard, zeg je, om te streven naar meer prestige. Ik ben het daar volstrekt niet mee eens, en ik vind het al helemaal niet vanzelfsprekend om dat te accepteren. Ik vind het geestelijke armoede, en een zwakte in onze cultuur. Je helpt er niemand mee om dat goed te praten, de mensen die in die ratrace zitten nog wel het minst.
@ 11:
1> voor de zuiverheid van het debat, ik heb het over de publieke sector. De MP het hoogste salaris in het land geven heb ik niet beweerd.
2> ik heb het over feitelijk achtergebleven salarissen. Dit argument weerleg je echter niet, maar je zegt dat je het hoog genoeg vindt. Dat is geen tegenargument, maar hoort bij punt 1!
3> in het bedrijfsleven of ambtenarij lopen gekwalificeerde mensen rond die ook naar salaris kijken bij het beoordelen van een nieuwe baan (wie niet eigenlijk?). Een structureel laag ministerssalaris leidt er toe dat sommige kwalitatief goede bestuurders niet tot de overheid toetreden als minister: oftewel een kwalitatief lager niveau binnen het openbaar bestuur.
@Ace:
“Het is gewoon de menselijke aard, zeg je, om te streven naar meer prestige. Ik ben het daar volstrekt niet mee eens, en ik vind het al helemaal niet vanzelfsprekend om dat te accepteren. Ik vind het geestelijke armoede, en een zwakte in onze cultuur. Je helpt er niemand mee om dat goed te praten, de mensen die in die ratrace zitten nog wel het minst.”
Het is niet alleen menselijke aard, maar menselijke (en dierlijke) natuur. Dat constateren staat niet gelijk aan goedpraten, ik zou ook liever zien dat iedereen zich belangeloos voor dingen zou inzetten. Helaas is het naïef te veronderstellen dat zoiets werkt.
Je kan dan wel vanuit je ivoren toren je beleid daar op aanpassen, maar ik kan je nu al zeggen dat dat mislukt.
Een goed vangnet aan de onderkant, prima. Maar geen plafond aan de bovenkant, graag.
@13: Je punt twee gaat wel degelijk over een vergelijking (met private sector en ambtenaren). Ik weerleg dat wel degelijk (met ambtenarensalrissen zijn te hoog, dus ik stel de vergelijking omgekeerd) en privatesector is irrelevant. Als jij dat punt 1 vindt, vind je je eigen punt 2 dus ook punt 1. Scheelt weer een argument om te ontkrachten. Overigens vreemd dat je in punt 2 wel ineens de private sector erbijpakt, maar in punt 1 dat niet belangrijk vindt.
punt 3: Zoals eerder gezegd, bij het ministerschap dienen andere afwegingen veel belangrijker te zijn dan salaris. Als je dat niet doet, dan is punt 3 eigenlijk weer punt 2 (dat weer punt 1 is). Je hebt dus eigenlijk maar 1 argument. Met dat argument is een verhoging van 10% geen oplossing (want bedrijfssalarissen zijn veel meer dan 10% hoger, dus dat gaat de afweging niet veranderen).
@ace en Bismarck: als we in een utopie zouden leven waarin iedereen gelijk zou zijn en iedereen er dezelfde mores op nahoudt, kan het misschien zo zijn dat ministers zich belangeloos inzetten voor de publieke zaak.
Zolang het echter nog zo is dat mensen comsumeren en huizen bezitten, zul je om goede mensen aan te moeten trekken daar iets tegenover moeten stellen.
Het is een volstrekt wereldvreemde gedachte dat politici alleen idealisten zouden zijn als ze een laag salaris zouden accepteren.
Quid pro quo, Doctor Lecter.
Ik zie dat plafond (al la #13) wel zitten. Salarissen die een veelvoud zijn van hetgeen je nodig hebt om een prima luxe leven te leiden, zijn gewoon onzinnig. Wat dat betreft is een huidig ministersalaris (is het echt ?13.000 per maand??!) meer dan voldoende.
Ik vind het heel goed als er een collectieve grens gelegd wordt aan wat mensen zich toe-eigenen ten koste van anderen. Dat gaat op zich buiten het aspect van deze discussie, maar om even uit te gaan van het huidige minsitersalaris (?13.000 PER MAAND mind you, dat is het tienvoudige van het minimumloon van 23+) te kijken, daar mag het wat mij betreft wel eens ophouden. Wie zijn ministers om te vinden dat ze 10 keer zoveel moeten verdienen als iemand anders (want dat is hun beslissing)?
@17: het zijn ministers hoor. Geen lopendebandproductiemedewerkers van 23 jaar oud.
Daarbij, ga jij er anders over wat voldoende is om van te leven? Dan zou ik zeggen dat modaal ook niet slecht is. Iedereen modaal. De rest op de brandstapel, want schandalig!
@16: Het ministersalaris IS niet laag. Het is heel veel meer dan genoeg om van rond te komen. Je vertaalt dus de opmerkingen verkeerd. Minsiters dienen een zeker idealisme te hebben ongeacht hun salaris en hun salaris dient voldoende te zijn om van rond te komen.
Om omgkeerd naar jouw redenatie te kijken: Ministers dienen niet voor het geld hun werk te doen en het is onmgelijk om ministers te lokken et het geld als je het salaris 10% opslaat.
Denk je echt dat Heinsbroek geen minister was geworden als de ministersalarissen 10% lager waren geweest, dat hij er minder een potje van gemaakt had met 10% meer, of dat er een bekwamere Bentleybezitter miniser was geworden met 10% meer salaris? Het argument is gewoon een non-argument.
@19: Als salaris dan toch niks uitmaakt, waarom maken we er dan niet gewoon modaal van? Is ook genoeg om van te leven.
@18: Nee, de ministers gaan over wat voldoende is om van rond te komen. Zij stellen dat dat voor een 23-jarige (of ouder) 1317 euro bruto per maand is. Behalve als die minister is, dan is het tienvoudige nog niet genoeg.
Dat krijg je mij niet uitgelegd.
@20: Voor!
@22: zoals ik al zei: wereldvreemd.
@Roy: Wat had je anders verwacht?
@24: dat Bismarck niet in het plaatje zou passen ;)
@23: Nee, de topsalarissen (of beter de mensen die zichzelf die salarissen toekennen), die zijn pas wereldvreemd.
Reageer anders voor de grap eens op 21 en durf mij dan nog eens wereldvreemd te noemen.
@26: maar het heeft dan toch ook helemaal geen zin meer om te doen aan functiedifferentiëring enzo. De menselijke aard is nu eenmaal om zelf veel dingen om zich heen te vergaren. Als de beloning voor harder werken, meer weten en meer talent is dat je hetzelfde verdient als iemand die dat allemaal niet doet/heeft, dan pas je daar gewoon voor.
@26: Check. Maar dan hebben we het ook meteen over salarissen die 1000% hoger liggen dan die van onze ministers.
Ook dat zijn uitzonderingen.
@Bismarck: ik wil best reageren op jouw #21 en je daarna wereldvreemd noemen.
Als je 23 bent, sta je aan het begin van je loopbaan. Je doet gedurende je werk ervaring en kennis op, wat je weer tijdens je werk kunt gebruiken. In termen van productie ben je daarom interessanter als je ouder bent dan als je jonger bent. Als je nou de salarissen allemaal hetzelfde laat zijn, of weinig van elkaar laat verschillen, is er ook weinig incentive om je in te zetten, om verder en hogerop te komen, zeker als dat verder en hogerop gepaard gaat met meer verantwoordelijkheid, meer werkdruk en een hoog afbreukrisico.
@28: Geloof je het zelf? Harder werken doet de lopende bandmedewerker toch al dan de minister (ja hij werkt minder uren, maar in die tijd zet hij meer energie om en verslijt zijn lichaam sneller), dus blijkbaar krijg je daar al niet meer geld voor.
Mensen gaan minder weten als ze later niet meer betaald zullen krijgen? Ik ken maar weinig kinderen die met denken aan hun latere salaris bezig zijn. Wel met denken aan werk dat ze interessant vinden.
Talent is tenslotte niet iets waar je voor kiest, dat is een aanleg die je wel of niet hebt.
@Bismarck: doe eens een voorstel, hoe moeten de salarissen er in Nederland uitzien. Moeten er uberhaupt wel verschillen in salarissen bestaan?
@30: ?1317 is ook het minimumsalaris voor 65-jarigen. Ik zie overigens in #30 totaal geen reactie op #21.
@31: Lichamelijke arbeid verrichten is volgens jou per definitie harder werken?
Wel eens van factoren als stress gehoord?
@32: Uitgaande van gratis onderwijs moeten er inderdaad geen verschillen tussen salarissen zijn. Overwerk mag natuurlijk wel extra betaald worden. Verder kan ik me voorstellen dat er een klein beetje differentiatie zit in de arbeidsgerelateerde onkosten. Tenslotte moeten pensioenen natuurlijk ook voor iedereen gelijk zijn en de pensioensleeftijd aangepast aan het werk (werk dat je sneller laat aftakelen, mag een lagere pensioensleeftijd, dan werk dat je tot je 80ste kunt doen).
@34: Toon me de cijfers die bewijzen dat gemiddelde levensverwachting van een lopendebandmedewerker hoger is dan die van iemand die minister is geweest en ik geef je gelijk.
Dus ik moet bewijzen dat lopendebandmedewerkers GEZONDER zijn dan ministers?
Ik denk dat de levensverwachting van nog veel meer factoren afhangen dan alleen of iemand zijn gewrichten verslijt.
Een minister zal gemiddeld wat gezonder eten dan de gemiddelde bankmedewerker denk je ook niet? En dat heeft ook niet alleen te maken met salaris.
@35: dat heeft in het verleden ook tot fantastische resultaten geleid.
Kijk, het is een mooie gedachte, maar de vooronderstelling is niet conform de werkelijkheid.
Trouwens Bismarck, verdien jij op het moment minimumloon?
@35: Dus volgens jou mag een kantoorklerk pas later met pensioen dan een vuilnisman?
Gecombineerd met gelijkgetrokken salarissen krijg je een omgekeerde situatie, waarbij de “lagere” klassen voorgetrokken worden.
@Bismarck, Spuyt: ik ben het wel met Bismarck eens, dat wanneer je werk ervoor zorgt dat je op enig moment je werk niet meer kan doen (zoals bij stratenmakers die hun rug aan gort werken), je arbeidsongeschiktheid gecompenseerd moet worden met passend werk of pensioen.
@41: Uiteraard. Maar dat mag geen automatisme worden, waarbij er vaste pensioensleeftijden per beroepsgroep komen.
Wordt een ministerssalaris ook jaarlijks verhoogd conform de cao afspraken?
@42: Waar zit je dan aan te denken? Met pensioen gaan wanneer je daar zin in hebt? Of juist iedereen een vaste pensioensleeftijd, tenzij je eerder arbeidsongeschikt bent geworden (erg vriendelijk voor de stratenmaker)?
@37:Jij beweert dat ministers zwaarder werken, mag je het ook aantonen. Fysiek gezien denk ik dat we het wel over het tegenovergestelde eens zijn. Als je een ander objectief criterium hebt, hou ik me aanbevolen.
@38: Wanneer dan? In de SU kregen bestuurders juist veel meer (dat zie ik dus niet zitten). Wat betreft werkelijkheid, daarom wil ik ook een andere werkelijkheid. Beetje vreemd om maar te stellen: Het is nu anders dus het kan niet. Ministers krijgen nu ook niet 10% meer salaris, dus de vooronderstelling is niet conform de werkelijkheid. Als je dat aanhield, liepen we nu nog in berevellen rond op mammoets te jagen.
@40: Luister eens naar je zelf. Je zet het wel tussen aanhalingstekens, maar je noemt het toch lagere klassen. Spreekt daar niet al stiekem je elitaire referentiekader?
Verder wordt er juist niemand voorgetrokken. As je eerder op bent, mag je eerder met pensioen en verder krijgt iedereen evenveel. Stel jezelf ook eens de vraag: Als je even veel per uur zou verdienen, wat zou je liever worden: vuilnisman of kantoorklerk (of minister)? Waarom zou dan de vuilnisman slechter betaald moeten krijgen?
@39: Nee, ik verdien meer, maar ik weet zeker dat als ik het minimumloon met mijn huidige werk kon verdienen en ook met lopende bandwerk, ik voor mijn huidige werk zou kiezen.
Het is geen kwestie van zwaar (al dan niet lichamelijk) werken. Ministers nemen voor Nederland cruciale beslissingen en dragen een grote verantwoordelijkheid. Hoeveel sympathie ik ook heb voor bankwerkers, bouwvakkers, etc. Zij hoeven niet te beslissen over miljarden euro´s en maatregelen die gevolgen hebben voor miljoenen Nederlanders. Ministers doen dat wel: daarvoor mogen ze best beter beloond worden.
@Bismarck: Ik heb nergens gezegd dat ministers zwaarder werken. Jij gaat ervan uit dat ze dat niet doen, en daar ga ik tegenin. Ik zeg alleen dat hoe fysiek je werk is niets zegt over hoe vermoeid je bent na je werkweek en hoeveel fysieke/mentale “schade”(if any) je ervan ondervindt.
Ik zie niet in wat een elitairder referentiekader te maken heeft met deze discussie. Misschien wat onhandig gekozen woorden, maar je snapt wat ik bedoel.
Maar hoe definieer je “op”? Ik zou het persoonlijk nogal oneerlijk vinden als ik jarenlang hard moet werken op een kantoor en ik geestelijk “op” ben ik nog een paar jaar verder moet terwijl iemand met een fysiek(er) beroep lekker met pensioen kan (En dus de samenleving extra geld kost). Dat betekent het voortrekken van de fysieke-arbeidersklasse, aangezien zij langer van hun door de staat geregelde pensioentje mogen genieten.
Erg onwenselijk.
@ 44: dat ministers zwaarder werken is niet zo moeilijk aan te tonen. Ministers werken gemiddeld zo´n 80 uur per week.
@46/47 Er zijn denk ik meer noeste kantoorwerkers die een staatspensioentje genieten (ABP) dan leden van de fysieke arbeidersklasse. Mensen met werk met een hoge status en verantwoordelijkheid (en een hoog loon) zoals ministers bijvoorbeeld, leven imho beduidend langer dan mensen die hun bestaan doorbrengen in de lager gewaardeerde sectoren van de samenleving. Het verschil in levensverwachting tussen bewoners van modale villa’s in Wassenaar en bewoners van verarmde buurten is vast meer dan 10 jaar.
80 uur zwaar ministerswerk zorgt dat je vitaler blijft dan een nul uren werken met 100% bijstandafhankelijkheid.
@ 48: wat is je punt precies? Dat iemand die vanwege zijn werk eerder dood gaat, meer moet verdienen? Dat iemand in de bijstand meer dan een minister moet krijgen?
Spuyt begint over de vermeende slijtage bij kantoortijgers, en jij denkt aan te tonen hoe zwaar de ministers het hebben door de grote hoeveelheid uren die ze maken. Ze doen toch prettig, zwaar werk met een hoge status?
Ik lees in 48 op geen enkele manier dat ik zou vinden dat bijstandtrekkers meer zouden moeten verdienen dan ministers, maar wil mijn punt nog wel eens voor je herhalen: ze hebben een beduidend onaangenamer en korter leven.
@ 50: Ik heb wel het idee dat 80 uur werken per week zwaar is. Jij blijkbaar niet. Dan verschillen we op dat punt van mening.
Ik snap nog steeds niet waarom je de levensverwachting van bijstandsgerechtigden betrekt bij een discussie over het salaris van ministers. Is dat een argument tegen een hoger ministerssalaris?
@45: Dat is jouw mening en daar ben ik het dus niet mee eens. Maar daar waren we al bij aan het begin van dit topic. Overigens nemen de ministers doorgaans niet de beslissing (die neemt de kamer) en in de praktijk wordt de verantwoordelijkheid veelal gedelegeerd.
@46: Wat “op” is, is een technisch probleem hier, dat staat los van het principe. Ik heb er geen probleem mee om “op” niet te beperken tot fysiek op. Ik ben er wel van overtuigd dat er beroepsgroepen aan te wijzen zijn waar je eerder op bent.
Wat het referentiekader betreft, dat heb je wel door: Je spreekt van een lagere klasse, die je verbindt aan fysiek werk. Dat getuigt van elitair denken: mijn werk is van een hogere klasse dan dat van een putjesschepper.
@47: Dat is niet zwaarder werken, maar meer werken. Als ze 80 werken mogen ze van mij ook best het dubbele krijgen van iemand die 40 uur werkt (zoals ik al eerder aangegeven had in #35). Daarnaast geldt ook wat troebel zegt (de minister blijft ondanks, of toch juist dankzij, zijn werk langer gezond, dan is het blijkbaar niet zwaarder).
@52: in de dagelijkse gang van zaken beslist een minister zeker wel. Niet alles gaat altijd naar de Kamer, dat zou ook onwerkbaar zijn. Daarbij heeft een minister bovenal als taak om beleid uit te stippelen en dat aan de Kamer te presenteren. Denk aan de wet-Cohen en de nieuwe zorgverzekeringswet van Hoogervorst.
Tachtig uur per week machtig zijn lijkt op het gebruiken van een interessant stimulerend middel, (zeker met een entourage die voortdurend hand- en spandiensten voor je verricht) en daarom is die 80 uur een argument vóór noch tegen een salarisverhoging.
In de status vergelijking die de salarissen van ministers zijn zou ik het salaris van de minister-president graag gewaardeerd zien als 3 maal Beatrix, en gewone ministers als twee maal Beatrix.
@52: ´Overigens nemen de ministers doorgaans niet de beslissing (die neemt de kamer) en in de praktijk wordt de verantwoordelijkheid veelal gedelegeerd.´
Het klopt gewoon niet. Ministers nemen namelijk de beslissingen. Wat denk je dat ze dag in dag uit doen en elke vrijdag in de Ministerraad. Toepen?
Daarnaast ben ik benieuwd waar je vandaan haalt dat de beslissingsverantwoordelijkheid veelal gedelegeerd wordt. Heb je daar zelf ervaring mee?
@54: wijs mij eens aan waar ik totnutoe in mijn stuk die tachtig uur als argument gebruik. Heb je ooit in de nabijheid van een minister gewerkt en gezien hoe hard deze mensen werken? Ik wil bij deze alsnog een vierde argument (die van het hard werken) toevoegen! :-)
Je noemt de 80 uur in 47 om eenvoudig aan te tonen te tonen hoe zwaar de ministersfunctie is. Sorry, ik begreep niet dat dat geen argument was om hen meer beloning te geven, maar gelukkig is het dat in 55 wel geworden..
Koningin Beatrix kreeg vorig jaar een salaris van 722.000 euro, maar die heeft natuurlijk een nog zwaardere functie, dat ze dat allemaal volhoudt, zo lang na haar pensionnering.
@56: in een discussie werkt het toch meestal zo dat je argumenten waar je het niet mee eens bent probeert te weerleggen. Ik begrijp nu eindelijk dat je ook vindt dat ministers meer moeten verdienen, aangezien je dat niet doet.
Met je opmerking over Beatrix probeer je waarschijnlijk een ander punt te maken. Het lijkt me in elk geval weinig relevant voor of tegen een verhoging van ministerssalarissen.