Twee Nederlandse militairen weigeren naar Afghanistan af te reizen. Mijn eerste reactie: Waarom, dat is toch waar je voor betaald wordt? Wat dacht je dan dat het leger was, een theekransje met af en toe wat door de modder stoeien?
Maar het ligt denk ik toch wel iets genuanceerder. Moet je als soldaat je mening en geweten aan de kant zetten en er een befehl-ist-befehl mentaliteit op nahouden? Moeten soldaten niet ook bij zichzelf nagaan of ze achter een missie staan? Als je ervan overtuigd bent dat de oorlogen in Irak en Afghanistan onterecht waren, moet je je dan lenen om de gevolgen daarvan op te ruimen?
Abu Ghraib en talloze andere gevallen hebben laten zien wat er gebeurt als soldaten hun geweten uitschakelen.
Aan de andere kant, willen we een strijdmacht met mensen die eerst drie keer nadenken voor ze de trekker overhalen? Die zich bij elke missie verexcuseren met een “ik sta er niet achter”?
Ik neig ernaar te zeggen dat ze gewoon moeten gaan. Je weet als je het leger ingaat dat zo’n situatie zich kan voordoen en je hebt er dus als het goed is al vantevoren over nagedacht en dat risico geaccepteerd.
Anders had je het leger maar niet in moeten gaan…
Reacties (13)
Dit is zo ongeveer het oudste dilemma wat je in een leger kan hebben. En het blijft altijd heel erg complex.
Persoonlijk ben ik van mening dat ze moeten gaan. Maar ja, ik ben natuurlijk ook wel een beetje befehl ist befehl ;)
Jawohl, herr Packet Stormfuhrer!
Ik heb een flinke hekel aan de leger, maar dit is van de zotte. Dachten ze dat het leger ze met wapens liet spelen omdat dat zo stoer staat? Wat dachten ze dat er zou gebeuren als ze het leger ingingen? Vanaf Dag 1 wordt er gemeld (schreeuwend zelfs, als ik de films mag geloven) dat je een bevel moet opvolgen, ongeacht wat. Als je dat niet wil moet je het leger niet ingaan.
Dit is net een jonge, arme PvdAer die zodra hij geld heeft begint te sputteren tegen de belastingen en overstapt naar de VVD :).
Tja, maar ik vind het toch wel prettig als soldaten wel voor zichzelf nadenken. Daar voorkom je dingen als My Lai mee. Maar dat nadenken mogen ze wat mij betreft ook op locatie doen.
Fijn, Nadenken leidt altijd tot een vorm van “nimby”-effect oftewel in het leger “niet ten koste van mijn haggie”.
Wat krijgen we dan, hetzelfde als in de 2e wereledoorlog (soldaten waren de 1e engelandvaarders) of in Bosnie. WIe vangen dan de klappen op. De burger die zich hebben weten in te houden tav geweld en erop rekenden dat duur betaalden wargamers over hen zouden waken!
Kortom, denk na voordat je in het leger gaat. Daarna zal je er altijd moeten zijn om klappen op te vangen ongeacht waar ze ook vandaan komen en waar ze om gemotiveerd zijn. Anders kan je nooit op je leger rekenen en wat is dan het nut om vooraf erin te investeren als pas blijkt of het geld nut heeft als het elfde uur heeft geslagen.
Sociale gevoelens en handhaving, desnoods met geweld. Prachtig. Zelfs een kind van enkele maanden trapt daar niet in. Leuk dit soort zaken maar het brengt de burgers en de militairen in gevaar. Voornamelijk jammer voor de eerste groep.
Als je als land je troepen niet in bedwang kan houden. Schaf het leger dan maar gewoon af en hoop dat anderen daar niet van willen profiteren.
Afhankelijk of het contractbreuk is moet je hier in mijn ogen hard tegen optreden.
Ook een beetje het probleem van het model. Leuk zo’n professionele strijdmacht maar heeft dat ooit echt goed gewerkt?
Ik weet het niet, ik kan me er wel wat bij voorstellen (en dat komt niet alleen voort uit mijn persoonlijk aversie tegen alles wat wel eens pijn zou kunnen doen).
Als beroepsmilitair ga je er toch voor om bij te dragen aan vrede en stabiliteit en dat soort bla bla. Wanneer je vantevoren weet dat er van deze nobele plannen niets terecht zal komen omdat het klimaat er gewoon niet naar is en je min of meer je dagen vult met proberen om niet dood te gaan, dan vind ik dat je een heel legitieme reden hebt om niet mee te willen doen. Eigenlijk vind ik het wel een prettig idee dat niet alle militairen hersenloze wezens zijn die alleen maar bevelen op kunnen volgen en niet voor zichzelf na kunnen denken. Daar voel ik me eigenlijk een stuk veiliger bij
Maar je wordt aangenomen om orders uit te voeren en dat weet iedereen van te voren ook. Als jij vuilnisman wordt om de ratmonsters van onder de grond die de aarde willen overnemen te bevechten, maar vervolgens weigert vuilnis op te halen, hebben we niet echt wat aan je, now do we? Wat voor delusies jij had toen je het baantje aannam doet er niet echt toe.
Dit is iets waar je van tevoren gewoon rekening moet houden. Ik heb er zelf heel serieus over gedacht om het leger in te gaan. Maar ik ben het met de meeste uitzendingen niet eens en daarom ben ik het leger niet in gegaan. Juist om dit soort dingen te voorkomen.
Ik vind het verder wel goed dat soldaten nadenken. Je moet in bepaalde situaties gewoon nee kunnen zeggen. Als een officier je de opdracht geeft om een kleuterschool met de grond gelijk te maken terwijl de kleuters erin zitten, heeft een soldaat van mij het recht om te weigeren. Dat ie dan voor de krijgsraad komt is wel een logsich gevolg maar in een “gezond” leger zal hij daar ongeschonden weer uitkomen.
Even op de “Sharon Dijksma” manier dan maar. Militairen die na vele jaren trainen een missie weigeren, dienen de kosten van die opleiding terug te betalen.
werkweigering lijkt me
Je kunt als militair niet beter doen dan niet gaan vechten, dan houdt het machtsspelletje van de echte criminelen in de politiek meteen op…
Laat dat zwakzinnige zootje oorlogshitsers als Kampf, Bosh of Bakellende zelf maar de boel daar bezetten als ze zonodig macht willen en andere landen plunderen en vernietigen…
en btw, het ronselen van kinderen om te gaan vechten en moorden voor een geloof in god Mammon had natuurlijk al lang aangepakt moeten worden…
Dus dat hele Kriminet Bakellende kan meteen voor het oorlogstribunaal…