Vorig jaar was er in de VS veel aandacht voor het stuk “The Death of environmentalism“. Daarin werd beschreven hoe beroerd weinig er tot stand was gebracht in de strijd voor een beter milieu aldaar. Maar hoe staat het er voor in Nederland? Gaat het er hier eigenlijk wel beter aan toe? Niet dus.
In Nederland hebben de verschillende milieuorganisaties gezamenlijk vele miljoenen leden. Maar ze vertalen dat de laatste 15 jaar niet meer naar significante resultaten. De milieubeweging is een te verwaarlozen factor geworden op maatschappelijk vlak. Eigenlijk kan je gerust zeggen dat de milieubeweging op sterven na dood is.
Waarom is dit zo?
Heel eenvoudig, de feiten spreken voor zich. Op alle grote issues op milieugebied van de laatste jaren heeft de milieubeweging verloren:
Kerncentrale Borselle blijft open, de vijfde baan op Schiphol is er gekomen en het vliegverkeer neemt nog steeds toe, er zijn heel veel meer auto’s in Nederland gekomen die nauwelijks zuiniger zijn gaan rijden dus wel heel veel meer brandstof bij elkaar verbruiken, er is meer asfalt gekomen, het Groene Hart wordt langzaam steeds kleiner, de overbevissing van de zee gaat door, het boren onder de Waddenzee wordt toegestaan, de Betuwelijn is dwars door natuurgebieden aangelegd, de bio-industrie bloeit voort, Nederland ligt hopeloos achter qua productie van alternatieve energie, de energiegrootverbruikers (en vervuilers) krijgen nog steeds heel veel korting op de stroomprijs, de Kyoto normen zullen maar net gehaald worden terwijl die eigenlijk bij lange na niet voldoende zijn om het tij te keren, de hoeveelheid afval die we produceren blijft onverminderd hoog en het energieverbruik stijgt nog steeds.
Wat staat daar tegenover? Vijfenveertig Korenwolven en twintig meter van de Schinveldse bossen gered?
De successen van de milieubeweging liggen inmiddels in een grijs verleden. We mogen ons gelukkig prijzen met de effecten die we daar vandaag van merken (schonere grond, schonere lucht, meer natuurgebieden). Maar vandaag de dag worden alleen nog maar kleine schermutselingen gewonnen en daar win je de slag niet mee. En dat betekent dat we overgeleverd zijn aan een onwillige politiek en een bedrijfsleven dat publiekelijk soms wel doet alsof ze groene verantwoordelijkheid neemt maar dit onvoldoende in praktijk brengt. En waar staan we dan over 25 jaar?
Geslaagde acties voeren voor milieuzaken elders in de wereld (bv duurzaam hout) gaat de milieubeweging nog prima af. Maar hier ten lande komt het vaak niet verder dan tijdrekken. En ook dat wordt steeds moeilijker omdat de overheid steeds meer regeltjes aan het invoeren is om lastige en protesterende burgers te omzeilen.
In het publieke domein geniet de milieubeweging misschien wel de steun van al haar leden, maar je kan je afvragen of dit niet slechts het afkopen van het geweten is. Daarnaast is het imago van de milieubeweging sinds de moord op Fortuyn door een milieuactivist behoorlijk aangetast. Veel mensen zien milieuactivisten toch als een soort eco-terroristen of anders als een groep naïeve idealisten. En mochten de mensen al het milieu als een serieus thema zien, vertalen ze dat niet in hun kiesgedrag.
Daardoor blijft de rol van de milieubeweging de laatste jaren beperkt tot pathetische acties voor het trekken van aandacht zoals recent het bezetten van het Schipholgebouw. Hoe goed bedoeld het ook moge zijn, het is hopeloos ineffectief.
Ook de bijdrage van de milieubeweging in de anti-globaliseringsbeweging heeft, nu het stof is neergedaald, uiteindelijk tot beroerd weinig concrete resultaten geleid.
De rol van de milieubeweging in het grote politieke debat is verwaarloosbaar en als ze al ergens mogen meepraten in commissies verzuipen ze net zo hard in het politiek-bureaucratische spel en is de inbreng te verwaarlozen.
Zelfs de EU heeft nog meer positieve invloed op ons milieubeleid dan onze eigen milieubeweging.
Kortom, de milieubeweging is eigenlijk gewoon op sterven na dood.
Al die tijd en energie die er in gaat zitten van al die enthousiaste mensen is voor de kat zijn viool want uiteindelijk zijn het pyrrusoverwinningen en wordt de echte slag verloren. Kom, ga wat nuttigs doen!
Tijd voor een nieuw elan.
Reacties (43)
De waddenzee:
Als je, zoals ik, inbreekt in een vastgelopen debat, dan weet je wat je te wachten staat. Gevestigde belangen raken ontregeld. Charlatans en opportunisten raken hun speeltje kwijt. Omdat de wetenschap weer recht van spreken krijgt en overtuigt, grijpen de opponenten naar pek en veren. Dat weet je, dat hoort erbij. Maar ziet wat er ook gebeurt. Zodra het woord NAM valt gaat het alarm over. Gasbelangen, goed voor miljarden aan inkomsten en duizenden banen – het Noorden wil er niet van weten. De staten van Friesland en Groningen struikelen over elkaar in hun ijver om de groeiende consensus over wadden en gas te betwisten en iedere NAM-connectie te veroordelen. Die accepteerde zijn maatschappelijke verantwoordelijkheid en liet enkele tientallen studies doen, waar de overheid faalde. Ons werk werd door de NAM mede gesponsord. Dat is zo laakbaar, dat staten en provinciehuizen om het hardst roepen dat resultaten en rapporten dus ook niet deugen, en ikzelf al helemaal niet.
Die beledigingen kunnen mij niets schelen. Wat me wel zorgen baart is het gedrag van enkele bestuurders naar zoiets normaals als een respectabel energiebedrijf. De jaren 60 en 70 lijken terug, toen het volk aan de macht was en het kapitaal werd verketterd; het epicentrum daarvan was de Nijmeegse universiteit, geparafraseerd als Moskou aan de Waal. Een beetje Moskou blijkt nog te bestaan, aan het Van Haringxmakanaal en aan het Hoornse Diep. 1968 ligt echt wel heel ver achter ons.
2004, Wouter van Dieren, Lid van de club van Rome.
http://www.waddenzee.nl/index.php?id=782
Als mensen binnen de de milieubeweging elkaar zo hartgrondig verketteren, kan je geen klinkende resultaten verwachten
De milieubeweging is wellicht niet dood maar heeft zich sluipenderwijs de afgelopen jaren geincorporeerd in het staande economische systeem. Het enige waar het dus nog om draait is het geld. Elke afweging wordt gemaakt omgerekend in geld. Iedereen die lid wordt schenkt geld aan de bank. Geeft geld aan de financiele wereld. (Aapje redden kost maar € 2,- per maand. Denkt u dat werkelijk? U wordt genaaid!).
Ik heb ooit eens in een niet al te ver verleden gekeken naar een gebied van Natuurmonumenten om daar een gebouw te kopen om een natuurcamping te beginnen. Dat kon alleen als je – voor Natuurmonumenten – minimaal een half miljoen meebracht. En dan kreeg ik te horen dat ik blij mocht zijn dat ik op zo’n mooi plekkie mocht wonen. Mijn plan over geintegreerd natuurbeheer en vrijtijdsbesteding werd volledig genegeerd. Mijn bedrijfseconomische berekening gaf aan dat het een marginaal bestaan zou zijn. Maar wel € 500.000,- betalen en alle risico nemen hé. Natuurmonumenten is niet gek, je moet mee met je tijd! Management heet dat.
De milieubeweging, de oude en die is voortgekomen uit de wilde jaren zestig, heeft zich – net als de rest van het volk dat in actie was in die jaren – volledig verkwanseld aan het financiele establishment. Het is niet voor niets dat de oprichter van Greenpeace zich daaruit heeft teruggetrokken.
Alle globale regelingen zijn politieke en financiele onderhandelingen. Environment gemangeld tussen grotere belangen.
Geld en energie. Dat is het credo.
Natuur is secundair.
Ik zie een nieuw elan nog niet zo gauw ontstaan.
@HansR: klopt, het elan is er langzaamaan uit gezogen door slimme ondernemers. Maar dat kan zo maar veranderen.
In die wilde 60er jaren zag ook bijna niemand het aankomen, Een belangrijke reden waardoor het momentum kon krijgen. Er is dus nog hoop :)
Wie is de milieubeweging?
De werkwijze van organisaties als WNF en Natuurmonumenten is volkomen anders dan Milieudefensie of Greenpeace.
Waaraan ligt het gebrek aan (binnenlands?) resultaat?
Aan (vermeend) gebrek aan elan bij de milieubeweging? Of aan de voortdenderende economische activiteiten?
Welke methode is succesvoller? Voor de poorten van fabrieken je vastketenen? Of aan tafel met ondernemers samen plannen ontwikkelen?
Carlos: “Welke methode is succesvoller? Voor de poorten van fabrieken je vastketenen? Of aan tafel met ondernemers samen plannen ontwikkelen?”
De tweede methode heeft de eerste opgeslurpt. Het heeft dus niet zo veel zin meer om je af te vragen of de eerste methode effectiever was. Ze is ingehaald. Maar de tweede methode boekt ook niet genoeg resultaat.
Het is ‘wachten’ op een nieuwe dijkdoorbraak.
Ik zie nog met regelmatige regelmaat Milieudefensie en Greenpeace voor zeecontainers liggen en in schoorstenen klimmen? Maar een organisatie als Greenpeace is ook realistisch genoeg om een wetenschappelijk rapport te laten opstellen door KEMA over de technische en planologische haalbaarheid van een FSC-houtsnipper gestookte biomassacentrale en hierover een dialoog met de energiesector aan te gaan.
Er gebeurt veel meer dan de argeloze journaalkijker doorgaans meekrijgt. Het probleem ligt helemaal niet zozeer bij ‘de milieubeweging’ maar bij de maatschappij die enkel nog maar geinteresseerd is in het volgende Verdonk relletje.
Carlos zal best gelijk hebben dat er meer gebeurt dan wat de argeloze journaalkijker meekrijgt. Toch is het zo dat de milieubeweging opschuift naar het establishment en niet andersom. Het gevolg is dat de betrokkenheid waar Steeh op doelde (denk ik) weg is, zich in elk geval niet meer toont.
Onderhandelingen van actievoerders met het establishment (het geld) hebben altijd tot gevolg dat er een compromis komt dat dichter staat bij het geld dan bij de idealen van de actievoerders. En dat geldt ook voor elk volgend compromis. Het resultaat – oneindige limiet – is het standpunt van het geld.
@Carlos: daar heb je wel gelijk in, maar dat komt mede omdat milieu in zijn geheel geen issue is in de politiek van dit kabinet. Milieu is alleen maar lastig voor de politiek, als er al over gesproken wordt dan heeft dit zowiezo een negatieve ondertoon. Zalm houdt niet van milieu. Een van de (het enige???) punten waarop bush het beter doet dan balkie is het stimuleren van het gebruikk van andere energie en het stellen van doelen. Niet zo halfzacht als onze staatssecretaris die vanmorgen nog kwam vertellen dat kerncentrales een serieuze optie zijn.
@Carlos #6: Tuurlijk doen ze wel iets en boeken ze wel resultaat. Maar niet structureel. En ik wil aangeven dat er een ontzettende onbalans is tussen de hoeveelheid energie die er in de milieubeweging (in de meest brede zin des woords) gaat zitten en de echte veranderingen die ze bereiken. En juist het feit dat “de politiek” of “het establishment” of “de economie” niet mee doet, geeft aan dat ze de strijd niet op de juiste manier voeren en afgescheept worden met kruimels.
Ha, ik hoor net dat er een kerncentrale in Nederland bij moet. Nu maar wachten op de voor en tegenstanders. Waar is Biesheuvels brede maatschappelijke discussie ;)
De Nederlandse milieuorganisaties hebben incompetente bestuurders. Wannabe-managers die het in het bedrijfsleven niet redden worden er daar niet uitgeknikkert.
De prioriteiten van deze mensen ligt ook niet bij de doelstellingen van de organisatie die ze besturen. (Daar komt al dat onderlinge geruzie ook uit voort.)
Je kan moeilijk tegen economische belangen ingaan zonder andere mensen op hun teentjes te trappen. Daar zijn deze mensen absoluut niet toe bereid.
De Nederlandse milieuorganisaties hebben geen duidelijke afstand genomen van de extremen flanken, althans ik heb het nergens gelezen. Dit is een reden tot wantrouwen intern en extern die het zo eens scherpe figuratieve zwaard zo bot heeft gemaakt.
Zelf vind ik wat zich twee jaar geleden in het bestuur van Greenpeace heeft afgespeeld verhelderend. In een week alle gedreven en goedbedoelende oprichters opgestapt ne een heftige interne confrontatie in London omdat zij vonden dat de doelstelling ” een goed milieu” werd losgelaten ten voordele van juist die extreme flank. Bangmakerij was het nieuwe credo.
Britta Böhler verdedigde Volkerts, haar ontzetting uit de funcie van directeur van Greenpeace ging niet zonder slag en stoten toen ze haar intentie in het bestuur bracht.
Ledenaantal is een vage notie? De “Kampioen” is het grootst en slechtstbelezen tijdschrift.
Op het gevaar af bestempeld te worden als, ja als wat, op mijn vorig werk heb ik en mijn collega’s de meest afschuwelijke dingen meegemaakt met milieubewegingen waaronder Greenpeace.
Er is meer dan een economische kracht die de beweging aan het nekken is.
Het enige wat ik van de milieubeweging hoor is op zaterdag in de stad. Of ik lid wil worden…
Mijn vraag: Hoeveel verdien je met dat werven hiero? hmm, 8 euro per uur. Dan denk je toch niet dat ik lid ga worden of wel? Dan betaal ik het eerste jaar dus jouw wervingssalaris.
Ik ga dus niet iemand betalen om mij het hele jaar lastig te vallen in de stad.
Doem scenario overkill. Als de gemiddelde mileuactivist een jaar of tien geleden serieus nam vraag je je af waarom we allemaal eigenlijk nog leven. Geloofwaardigheid no more.
@heidekonijn: Zoiets ;-?
When you cry wolf
Once too often
You cry wolf
No, I won’t come knockin’
You cry wolf
I won’t hear you anymore
j.johnstone
HansR: je stelt dat ‘het geld’ per definitie fout is. Het lijkt erop alsof jij dus een totale maatschappelijke /economische omwenteling voorstaat? Maar erg veel vertrouwen heb je daar zelf ook niet in gezien je reactie onlangs op het boek Plan B 2.0 van Lester Brown. Grote bedrijven als Unilever, Nutreco, Shell en Nuon mogen dan nog wel veel verkeerd doen, ze voorzien ook miljoenen mensen van voedsel en energie. Wat is er mis met het trachten deze bedrijven tot verduurzaming te bewegen? Milieuorganisaties nemen geen geld aan van die bedrijven, hun logo wordt hooguit soms aan een verduurzaamde produktieketen verbonden. Als dat verkeerd gaat wordt de bewuste milieuorganisatie al snel van greenwashing beschuldigd en dat is dodelijk voor het imago (=voortbestaan), dus kijken die organisaties wel beter uit. Maar je kan er ook voor kiezen om met een schoon geweten de wereld naar de klote te zien gaan of er iets aan proberen te doen en het risico te nemen dat je wellicht compromissen moet sluiten.
Snert: zou jij die bewering dat de directeuren van milieuorganisaties incompetent zijn kunnen staven met feiten ?
Larie: een milieuorganisatie die het zicht op de sociale gevolgen van haar handelen uit het oog verliest is slecht bezig. Althans ik neem aan dat jij daar op doelt?
Imgikke: dat 8 euro verhaal slaat werkelijk nergens op?! Dacht je dat werknemers van milieuorganisaties van de lucht kunnen leven? Als je slagvaardig wilt opereren en kwaliteit binnen wilt halen en houden zul je daar voor moeten betalen. Ngo salarissen zijn desondanks relatief laag en de werkdruk is er voor velen erg hoog.
@Allen: een beetje vanonder heup schieten met de eerste beste kroegargumenten (strijkstok/radicalisme/doemdenken) is makkelijk maar wat zouden de milieuorganisaties volgens jullie dan wel moeten doen?
@Carlos
Nee, geld is niet per definitie fout. Heb ik ook niet beweerd geloof ik. Het is wel eenzijdig en zuigend en de milieubeweging lijkt – na de jaren die ik heb gezien – meer de kant van het geld op te gaan. Misschien iets te scherp beoordeeld en neergezet.
Ik zit er niet voldoende in om echt te zeggen wat milieuorganisaties zouden moeten doen. Maar de “redt de aapjes voor €2,- per maand campagnes” leiden af en lijken meer op de middeleeuwse aflaten (koop uw zonden af) dan op echt milieubewustzijn. Ik zie dat niet als positief en doet mij iets teveel denken aan al die campagnes om geld te lenen: als we uw portemonee maar mogen plukken zijn we gelukkig en dienen we de maatschappij. Ik ga dan maar met een slecht geweten naar de kloten.
Ja precies, de sociale niet de economische. Twee stappen vooruit en een terug is goed op weg (compromis sluiten). De milieuorganisaties hebben in het algemeen competente en gemotiveerde medewerkers en bestuurders die veelal voor een habbekrats werken, dan moet je wel gemotiveerd zijn.
18 was reactie op Carlos 16
ik heb de zgn mileu activisten van meerdere boerderijen af moeten trekken , bultens verstand van de natuur die biologie studentjes met ethiek , maar overleven in de natuur? ik geef ze nog geen 1 week. Theoriemafkezen.
Greenpeace moet back to basics , de hele whale operatie in japan was een internationaal lachertje, nog steeds amateuristisch rubberbootjes gedoe om contributie binnen te halen i.p.v. effectief er wat aan te doen.
Begin bij de oorsprong , koop gewoon vierkante kilometers i.p.v. een gigantisch hoofdkantoor.
Er is in de natuur maar 1 wet , die van de sterkste , de natuur hersteld zich wel weer in tijden van oorlog , kwestie van afwachten dus.
@HansR: ja de uiteindelijke vertaling in: “redt de aapjes voor €2,- per maand campagnes” is soms wat debiel. Ook al gaat dat geld heus wel naar de aapjes het suggereert soms een al te simpele wereld.
He S.
Ik ben het (als milieuactivist) wel eens met het grootste gedeelte van je conclussie, de milieubeweging is krachteloos geworden. Ik wijdt dat zelf aan te veel ingekapseld worden. Proberen een systeem te vergroenen dat in noodtempo op de afgrond af stormt, in plaats van de oorspronkelijke aanvallende strategie. Hopeloos dus.
Alleen de opmerkingen over een gebrek aan resultaat zaten me niet lekker. Ze betreffen twee projecten waar ik mij zelf fel tegen heb verzet. De Betuwelijn ( hoofdtraject verloren, noord en zuidtak gewonnen, evenals een vervoersknooppunt (MTC) in het midden) en Schinveld (14 hectare bos gered, niet alleen de 20 meter). Bovendien is de groep die daar het meest voor verantwoordelijk is (GroenFront!) nu juist een van de weinige groepen die niet aan slap gelul en compromissen doet.
En tja, het blijft vechten tegen de bierkaai. Er zijn genoeg mensen die een acceptgrio invullen, te weinig mensen die de consequentie nemen van het feit dat ze deel zijn van een ecosysteem dat ze aan het afbreken zijn. Zoals zo vaak beginnen mensen vaak de gevolgen van hun handelen door te krijgen als het echt te laat is. Geen reden om bij de pakken neer te zitten en te wachten op het eind der tijden. Gewoon redden wat er te redden valt en je voor bereiden op wat daarna komt.
Leuk artikel en discussie, maar volgens mij worden er wat zaken vergeten.
Ik denk dat voor een groot gedeelte van de Nederlandse bevolking de milieu organisaties zich overbodig hebben gemaakt. Niet te weinig succes, maar teveel. Denk bijvoorbeeld aan alle eerste uurs milieu activisten die zich inmiddels als ervaren managers zich gesetteld hebben in het centrum van de macht, zowel in bedrijfsleven als openbaar bestuur. Ook is het grote verschil tussen goed en fout erg aan het vervagen. Bedrijven en overheid zijn inmiddels niet standaard meer fout. Zal ik een paar voorbeelden geven?
Denk bijvoorbeeld aan Kyoto, was dat verdrag er niet bedoeld om een eerste aanzet te geven voor een duurzamere wereld? Valt het ophouden van de kerncentrale in Borselle en een aanzet geven voor een tweede daar niet onder? Kernenergie is tot op heden het enige rendabele alternatief voor fossiele brandstoffen. Liever een klein stukje van de wereld ernstig vervuilt dan de hele wereld een beetje?
De aanleg van de betuwelijn. Was die er oorspronkelijk niet voor bedoelt om te zorgen dat het zware (vervuilende) wegtransport wordt teruggedrongen?
Het is waar dat het wagenpark steeds verder groeit, maar zijn die nieuwe auto’s niet steeds schoner? Er worden nog steeds telkens nieuwe eisen gesteld aan de uitstoot van deze apparaten. Komende jaren zullen de brandstoffen steeds meer voorzien worden van alternatieve brandstof in plaats van fossiel.
Zoals al eerder terecht opgemerkt is het boren naar het waddengas tot in den treure onderzocht door de NAM zelf. Terecht wordt er op gewezen dat dit gas zonder al te grote milieuschade kan worden gewonnen. Als je zonder redelijke argumenten en enkel op gevoel probeert een discussie te winnen kom je niet ver. En wat is het alternatief? Meer Russisch gas importeren dat in de meest discutabele omstandigheden wordt gewonnen?
Winning door Shell van schone energie uit wind op de zee wordt door diezelfde milieu beweging tegengewerkt omdat de windmalens vogeltjes zouden “vermalen”. Enkele jaren geleden blunderde Greenpeace al door het afzinken van een oud boorplatform tegen te houden. Onderzoek later wees uit dat afzinken echt de meest milieuvriendelijke optie was.
Het in stand houden van een paar weilanden in het groene hart is ook al weinig zinvol, een gemiddelde wijk met eensgezinswoningen kent een grotere biodiverstiteit dan die doorgefokte koeien op het speciaal geteelde gras. Helaas zijn die leuke eensgezinswoning steeds minder te betalen, juist omdat de milieubewging elke uitbreiding van een stad of dorp kost wat kost wil tegenhouden.
“Gewone” burgers en bedrijven worden inmiddels horendol van de milieumaffia. Niets mag, alles is fout en zonder dat men met een goed alternatief komt. Men wil nu eenmaal graag met het vliegtuig op vakantie, men wil een huis met een tuintje, men wil een auto, men wil een lapje vlees op het bord en men wil ook dat dat alles niet teveel kost. Aan u milieu beweging, kom met een realistisch alternatief!
@Chinaman
Teveel succes denk ik toch niet, als je ziet hoe vervuiling steeds meer inpact begint te krijgen op ons leven en onze gezondheid. Er is duidelijk nog ‘markt’ voor.
@Carlos
Zoals Hemaworstje aangaf; back to basics, eerst eens grondig onderzoek doen wat er aan de hand is, hoe het beter kan, en die routes proberen aan te sturen. Deze positieve inslag ook communiceren om mensen bewust te maken en de neuzen in dezelfde richting te krijgen.
Hoe?
Tijdens een vakantie in Noorwegen (die jongens ondertitelen ook alles net als bij ons) zag ik een reportage genaamd ’the company’. Deze ging er in essentie over dat bedrijven sociopathisch zijn, maar dat bedrijven die nu en in de toekomst succesvol willen blijken, het over een andere boeg gooien en hun verantwoordelijkheden opnemen. Dat lijkt me de richting die men als milieubeweging moet aanporren, ipv gillen tegen de gemiddelde loonslaaf dat hij de schuld is van alles omdat hij het lef heeft met zijn auto naar het werk te gaan ipv die 60km met de fiets te doen.
Voor een schone lei, alle aktieneuzen verzamelen,
http://www.nu.nl/news/673156/30/Nederlander_trekt_1%2C5_miljard_uit_voor_%27zandschelp%27_in_zee.html
Wat een krankzinnige verspilling van bijna vier miljard gulden.
Heidekonijn: dat inspelen op het sociopathische aspect van bedrijven dat is nu precies waar deze discussie overgaat. Als milieuorganisaties dat doen worden ze door sommigen hier beticht van ’tegen het grote geld aanschurken’ en noemt Groenfronter Peter het ‘slap gelul’. Terwijl ik er mijn hand voor in het vuur durf te steken dat met dat ‘slappe gelul’ een veelvoud aan hectaren natuurlijke ecosystemen wordt beschermd dan Groenfront ooit zal bereiken met al hun boomhutacties. Ik zeg niet dat harde actie onzinnig is, soms is een combinatie ervan de carrot & stick methode uiterst effectief. Maar alleen maar keihard met je kop tegen de muur slaan en praten (iets wat ons mensen toch van de dieren onderscheidt?) als slap gelul afdoen is mij echt veels te simpel.
Verder roep jij (Heidekonijn) op om voor meer onderzoek om aan te tonen wat er werkelijk aan de hand is. Lees dan eerst maar eens het volledige 2500 pagina tellende Millennium Ecosystem Assessment Report van de VN en dan ben je ook weer bijgepraat…
@peter #22: Ik wil de wel behaalde successen niet ontkennen en denk dat juist de actie van Groenfront bij de Schinveldse bossen eindelijk weer een positief voorbeeld waarbij ook de juiste hoeveelheid en kleur media-aandacht is gekomen.
Maar het blijven details waarop successen gehaald worden, niet de hoofdzaken. En daar gaat mijn beklag over.
Overigens ben ik lid of donateur van nogal wat van dit soort organisaties en zal dat ook blijven om juist te zorgen dat er in ieder geval iets gebeurd. Maar er kan in mijn ogen veel meer.
@Carlos #16: Wat dan? Nou, veel meer gezamenlijk werken. Campagne gewijs. Een thema en doel voor een jaar. Bijvoorbeeld het zorgen voor het borgen van biodiversiteit in de wet of 25% alternatieve energie voor 2015.
Verder veel meer de macht van de consument gebruik. Boycot van de maand. Niet altijd maar lief onderhandelen, maar flink onder druk zetten zodat andere bedrijven wel twee keer nadenken alvorens ze bepaalde dingen gaan doen.
En last but not least, niet de leden met informatie overvoeren. Een greenpeace blad staat bomvol maar wordt (zoals larie zegt) door bijna niemand meer volledig gelezen. Concentratie/focus op paar issues en daar iedereen in meekrijgen.
Verder nog wat stem en beleggingsadviezen en je komt een heel eind.
@Carlos #26: Tuurlijk moet je met de bedrijven praten. Maar de recent in het nieuws regelmatig gequote uitspraak “speak softly AND have a big stick” is van toepassing. Ik denk dat er teveel aandacht naar het praten is gegaan de laatste tijd en te weinig aandacht naar de druk.
..en vvoor Chinaman die zo hautain over ‘milieumaffia’ spreekt, je moet accepteren dat de wereld toch iets complexer in elkaar zit. Je kan niet spreken van één miliebeweging, dit is net zo onzinnig als dat je ‘de politiek’ verwijt dat de VVD wat anders zegt dan de SP. De milieubeweging is een verzameling van organisaties met ieder hun eigen missie en visie. De Peace Parks Foundation pakt het anders aan A Seed…
@Carlos
Bedankt voor de leestip, maar ik heb nog wel wat interessanters te lezen en te doen vrees ik.
Ik -vermoed, weten zal ik het dus nooit- dat het ook niet veel zal veranderen aan mijn idee dat je pas door consumentactie iets teweeg zal brengen; de reden waarom een bedrijf zich ‘menselijker’ zal opstellen is om sympathieker uit de hoek te komen en zo de consument warm krijgt zijn producten te kopen.
Het probleem is winst, de oplossing is winst.
Waar ik het feitelijke probleem zie is dat men als milieubeweging wild in het rond schopt en praat, ook tegen de gemiddelde consument die ondertussen langs alle kanten al bont en blauw geschopt is, en het gewoon niet meer weten wil.
Mijn idee; praten en hier en daar schoppen tegen regering en bedrijf, praten met en voor de consument.
Puur op mezelf terugkomend -gezien ik de consument ben die ik het best ken- als er nog één milieugek me een schuldgevoel probeert aan te praten omdat ik het waag een auto te gebruiken terwijl er geen fluit richting structurele oplossingen wordt gedaan, geef ik hem/haar een stukje gedachtengoed waar hij/zij niet blij mee zal zijn.
@Steeph: dat zou mooi zijn, maar deze organsaties zijn ook vaak afhankelijk van subsidiestromen waar weer bepaalde eisen aan inhoud en vorm worden gesteld. Een jaar lang gezamelijk alleen maar op bijvoorbeeld soja of biobrandstoffen richten betekent een jaar lang geen aandacht voor: hout, visserij, pesticide, palm olie, verdroging, jacht, mijnbouw undsoweiter.
Organisaties als GreenPeace of WNF zouden dit in principe wel kunnen oppikken. In principe doe ze dit al met bevoorbeeld de Borneo campagne van WNF. Maar voor effectieve natuurbescherming heb je een stabiel internationaal netwerk nodig. het echte werk wordt weer gedaan door (zuster)organisaties in landen als Brazilië, Indonesië, Cameroon. Je kan zo’n werkzame band niet opbouwen als je deze contacten abrupt laat vallen omdat dit jaar geen hout maar vis het focuspunt is.
Er wordt al ontzettend veel samengewerkt, recentelijk heeft de Round Table for Responsible Palm Oil met ‘slap gelul’ een klinkend succes behaald: de industrie onderstreept onvoorwaardelijk de minimumcriteria van de samenwerkende ngo’s. Op het gebied van soja trekken verschillende nederlandse ngo’s gezamelijk op (Soja Platform). De komende twee jaar zetten 38 nederlandse maatschappelijke organisaties oplossingen voor het klimaatprobleem gezamelijk op de agenda in de HIER campagne. Ook op het terrein van energie uit biomassa zitten alle belangrijke nederlandse ngo’s samen rond de tafel en formuleren een gezamelijke lobby-strategie richting politiek en bedrijfsleven. Inhoudelijk blijft de discussie uiteraard bestaan over de te volgen strategie zoals ik hierboven al aangaf.
– Het gaat slecht met de economie en het is nu eenmaal zo (om te parafraseren) dat eerst het eten komt, dan het milieu (zie vooral China, India, Brazilië).
– Voor een deel heeft de milieubeweging ook te lijden onder zijn eigen succes; er is wetgeving gekomen voor de echt grote problemen, wat rest zijn minder aansprekende zaken.
– Niet uitgekomen doemscenario’s en extremistische uitwassen hebben imagoschade veroorzaakt.
– Geen duidelijke boodschap wat ze nu wel willen. Kerncentrales? Zijn we tegen, vanwege het afval. Ok, meer kolen dan. Absoluut niet, dat geeft te veel luchtvervuiling. Dan bouwen we de Noordzee vol met windmolens. Dat is horizonvervuiling en laat vogels sneuvelen.
– De tegenpartij is slimmer geworden. Grote bedrijven dragen uit dat ze wel degelijk om het milieu geven, hebben hun eigen gelikte propaganda en zijn er als de kippen bij om er gebruik van te maken als een doorgedraaide crustie volkomen onzin loopt te verkondigen.
Scilnv, ik reageer even tussen de regels:
– Het gaat slecht met de economie en het is nu eenmaal zo (om te parafraseren) dat eerst het eten komt, dan het milieu (zie vooral China, India, Brazilië).
> economie trekt weer aan maar sommige bedrijven hebben nog steeds tegenvallende winsten, dan komt milieu inderdaad op tweede plaats.
– Voor een deel heeft de milieubeweging ook te lijden onder zijn eigen succes; er is wetgeving gekomen voor de echt grote problemen, wat rest zijn minder aansprekende zaken.
> in Europa ja, maar wij hebben de afgelopen decennia onze milieulast afgewenteld op goedkope grondstoffenlanden (Brazilie) en nieuwe productielanden (China). De ecologische crisis is voor de Westerling dus onzichtbaar geworden. Als de soja-bulldozers de achtertuintjes op Vinex-locaties zouden omwoelen dan zouden reaguurders als Chinaman niet zo gemakkelijk woorden als ‘milieumaffia’ in de mond nemen.
– Niet uitgekomen doemscenario’s en extremistische uitwassen hebben imagoschade veroorzaakt.
> We zitten nog perfect op schema met wat de Club van Rome heeft voorspelt. Skeptici hebben altijd (bewust) Rome scenario’s lopen verdraaien en deze Club in de mond gelegd dat ze het eind van de wereld voorspelde in 2000. Brent Spar scenario was in mijn ogen een miskleun, dat klopt.
– Geen duidelijke boodschap wat ze nu wel willen. Kerncentrales? Zijn we tegen, vanwege het afval. Ok, meer kolen dan. Absoluut niet, dat geeft te veel luchtvervuiling. Dan bouwen we de Noordzee vol met windmolens. Dat is horizonvervuiling en laat vogels sneuvelen.
> Nogmaals de milieubeweging is net zo divers als alle leden van de Tweede Kamer.
– De tegenpartij is slimmer geworden. Grote bedrijven dragen uit dat ze wel degelijk om het milieu geven, hebben hun eigen gelikte propaganda en zijn er als de kippen bij om er gebruik van te maken als een doorgedraaide crustie volkomen onzin loopt te verkondigen.
>Gestroomlijnde PR van bedrijven is inderdaad zo glad als een aal en kan werkelijke verduurzaming erg in de weg zitten.
Onze vriend Simon Rozendaal schreef maart 2001 al een artikel in Elsevier over deze materie, De Milieumaffia.
Simon “Dat is niet de Bedoeling van de Evolutie” Rozendaal?
God wat heb ik om die man gelachen, zeg.
Goed. We zullen deze thread inkorten:
Bla bla “vastgeroeste meningen” bla bla “Paul Erlich Julian Simon” bla bla “Ze zeiden dat de olie al in 200 op zou zijn” bla bla “groene maffia”.
Ik hoor het wel als er iets interessants op tafel komt.
Lente in aantocht. Misschien wordt het tijd voor een faq: sargasso-weetjes. De een-twee over Simon Roozendaal heb ik meer gezien, hoort er zeker in.
‘Afwentelen’ klinkt wel weer erg bevoogdend. Brazilië is een keurige democratie waarin de Brazilianen eigen baas zijn.
Dat is waar. Maar in het algemeen is wat wordt uitgedragen toch vooral een negatieve boodschap. Er worden weinig werkzame oplossingen aangedragen, wat volgens mij een gevolg is van de technofobie die er in de milieubeweging heerst. Zoek je op de Greenpeace Nederland site bijvoorbeeld naar ‘kernfusie’ (toch algemeen gezien als de mogelijke oplossing voor het energieprobleem met het grootste potentieel) dan krijg je geen hits. Ook krijg ik vaak de indruk dat er eerst een standpunt wordt ingenomen (‘kernenergie slecht, windenergie goed’) en daar dan argumenten bij worden gezocht.
@Carlos#26
Link naar eigen product is goed. De reacties eronder trouwens ook. Ik ben even zoet.
@Mescaline#35
Lijkt me geen slecht idee. Als het geen FAQ is dan toch een lijste van top-posts en rapporten om nog eens wat terug te halen en herhaling te voorkomen.
@Carlos #32. Je antwoorden en weerleggingen van Scilvn’s punten #31 zijn redelijk. En toch heeft Scilvn gelijk in zoverre dat wat hij aanvoert overeenkomt met de perceptie van veel burgers. Kort door de bocht hebben mensen eenvoudig weg geen zin meer om met grote problemen en doemscenario’s geconfronteerd te worden. Het vertrouwen is weg dat je er als burger veel aan kunt veranderen. Massale demonstraties tegen Vietnam, en kijk nu naar Irak. Demonstraties tegen kernenergie en zie hoe met een grote boog de kerncentrales weer acceptabel worden. Solidariteit met arme volkeren en zie hoe die arme mensen zich hier gedragen. Kyoto-verdragen en zie hoe de grootste vervuiler zonder enige gene afhaakt. Een groeiende publieke opinie om beter met natuur beesten om te gaan, en zie een dierenactivist vermoordt bontliefhebber.
Je kunt er op wijzen dat dat al dat soort redeneringen rammelen, maar daarmee is het gevoel dat inspanning of verzet van de burger uit veel effect heeft. Met als gevolg day het carpe diem veel aanlokkelijker wordt.
@Fjord,
Vergeet niet dat de grote problemen en doemscenario’s zoals geschetst door milieu bewegingen vaak niet of nauwelijks uitkomen. Een kritische houding over wat deze clubs roepen is dan ook zeker noodzakelijk. Kijk naar het CO2 debat en klimaatverandering. Er hebben zich periodes voorgedaan op deze aardbol met hogere temperaturen en een hoger CO2 gehalte in de atmosfeer. Hoezo ramp? Club van Rome, iemand?
@SciInv
Grotendeels mee eens, behalve zijn zeer kritische houding ten opzichte van grote bedrijven. Ik denk zeker dat verschillende grote bedrijven proberen om milieuschade tegen te gaan. Managers van deze bedrijven hebben ook een hart, al hebben ze ook andere belangen.
@Carlos
Ok maffia gaat misschien wat ver, maar ik vind dat verschillende clubs, die zeggen voor een beter milieu op te komen, te ver gaan. Dan heb ik het over de clubs die tegen personen en bedrijven stelselmatig geweld gebruiken, bedreigen en vernielen. Dit geldt ook voor clubs die eindeloos en uitzichtloos tegen de staat, op kosten van de gemeenschap, blijven procederen tegen elk wissewasje dat hun even niet goed uitkomt. Dat is misbruik maken van goede rechten die hierdoor op de tocht komen te staan. Andere clubs die op een positieve manier een bijdrage proberen te leveren aan een betere wereld vallen daar natuurlijk niet onder.
Zou men de volgende keer onderscheid willen maken tussen vleesproducent en Boer?
He! Vito! My greatgrandfather herded his goats on the same mountains as your nephew! We’re practically family!
@Chinaman
Wat is er met de “Club van rome” dan?
Ik ga proberen een beknopte reactie te geven op sommige dingen die hier gezegd zijn.
Ten eerste het geklaag over niet uitgekomen doemscenario’s.
Helaas klopt daar weinig van. Sommige rampen zijn voorkomen (dankzij de milieubeweging, ozongat en zure regen bijvoorbeeld) en inderdaad, de scenario’s van de Club van Rome kloppen nog steeds. De Club van Rome hamert er ook steeds op dat het scenario’s zijn, moddelen van de werkelijkheid, en geen voorspellingen. Ze geven alleen richtingen aan, meer niet.
En ja sorry, als ik Peak Oil. klimaatverandering, bodemerosie, afname biodiversiteit en vervuiling optel dan ziet de toekomst er niet zo heel leuk uit. Moet ik dat verzwijgen om dat mensen niet willen weten dat ze bezig zijn de afgrond in te lopen?
Over wel of niet praten.
Mensen maken vaak de vergissing dat je de bevolking/ politici/de industrie/machthebbers/ kunt overtuigen met alleen de goede argumenten en informatie.
Het gaat niet alleen om verschillen van inzicht, maar ook om belangentegenstellingen en machtverschillen.
Een bedrijf als Shell gaat echt stoppen met het aanleggen van een pijplijn door een natuurgebied in Ierland als ze verteld wordt dat dit slecht is voor de natuur en de lokale bevolking. Zal hun wat schelen, er is daar miljarden te verdienen. Pas als ze last krijgen van een consumentenboycot of andere vormen van actie die ze geld, imago of anderzins iets kosten gaan ze reageren.
Zie de Brent Sparr. Ze vonden zelf dat dit platform (waar wel olierestant inzat overigens) dumpen verantwoord was, maar besloten het toch niet te doen toen een consumentenboycot te veel economische schade (in geld en imago) ging opleveren.
Verder vinden veel milieuorganisaties het maar wat leuk dat ze mogen praten met de machthebbers, want dat levert status op, en het gevoel dat ze serieus worden genomen. Maar worden ze dat ook? Of gebruiken bedrijven deze besprekingen vooral om hun imago te beschermen en echte maatregelen te verzwakken en te vertragen (zie bijvoorbeeld Kyoto. Draak van een verdrag. Wetenschappers hebben het over 60% CO2 reductie, de milieubeweging loopt te juichen over een magere 5 tot 8% )
Nog wat leuke links
http://www.peakoil.nl
http://www.noc.soton.ac.uk/rapid/
http://en.wikipedia.org/wiki/Jared_Diamond