Onderzoeksrechter Gárzon is geschorst. Gárzon werd wereldberoemd door het aanklagen van internationale politici zoals de Chileense oud-dictator Pinochet. Voor zijn werk ontvangt hij vandaag in Frankrijk een belangrijke prijs voor ‘Vrijheid en Democratie’. De schorsing van Gárzon is te wijten aan een onderzoek dat hij wilde uitvoeren naar 113.000 ‘verdwenen’ personen tijden de Spaanse Burgeroorlog. Door een amnestiewet uit 1977 had Gárzon volgens de aanklagers nooit een onderzoek naar die misdaden mogen beginnen. Volgens Gárzon zijn de verdwijningen misdaden tegen de menselijkheid en vallen die misdaden onder geen enkele amnestiewet.
Wie beschuldigde Gárzon eigenlijk? De beschuldiging kwam van het adres van de ultraconservatieve organisatie Manos Limpias (Schone Handen) en de fascistische Falange. Hoe kregen deze kleine organisaties de schorsing van de superrechter voor elkaar? Het antwoord ligt in het onverwerkte Spaanse verleden: de historische, innige band tussen conservatieven en fascisten. De oorsprong van die band gaat terug tot de Spaanse Burgeroorlog (1936-1939). De antidemocratische en oerconservatieve Franco maakte gretig gebruik van externe en interne fascistische steun. Dankzij de fascistische steun (en de intern verdeelde tegenstanders) kon hij de Spaanse Burgeroorlog winnen en tot aan zijn dood in 1975 als dictator aan de macht blijven.
Tijden zijn veranderd, maar de schimmige banden tussen conservatieven en fascisten in Spanje zijn gebleven. Nadat Gárzon een groot corruptieschandaal had blootgelegd tussen de conservatieve oppositiepartij PP en een Spaanse zakenman (Trama Gürtel) begonnen de problemen voor Gárzon. Het legt de achilleshiel bloot van de Spaanse democratie: de onbestrafte misdaden uit het Franco tijdperk. Gárzon is een onafhankelijke rechter die in het verleden misstanden van zowel ‘links’ als ‘rechts’ aan de kaak heeft gesteld. In een land waar fascisten hun voormalig leider in een mausoleum kunnen eren, schorst men een rechter omdat hij zijn werk doet.
De schorsing van Gárzon is een schande voor Spanje, een schande voor de onafhankelijke rechtspraak en een schande voor de democratie in het algemeen.
Reacties (10)
“Door een amnestiewet uit 1977 had Gárzon volgens de aanklagers nooit een onderzoek naar die misdaden mogen beginnen.”
Ik weet niet of je dan mag spreken van “schorst men een rechter omdat hij zijn werk doet.” Lijkt erop dat hij zich juist buiten zijn boekje waagt. Dan kun je beter eerst eens iets aan die amnestiewet doen.
Manos Limpias en de Falange zijn natuurlijk krachten die gebaat zijn bij el pacto de olvido. Dit moet natuurlijk onderzocht worden om een weg van vergeving te vinden. Vergeten worden moet het nooit.
Amen. Goed stuk.
De schaduw van de wind.
Alleen is de wind gedraaid.
@1 Dat is de reden van de schorsing van Garzón. El poder judicial heeft unaniem tot een tijdelijke schorsing besloten omdat Garzón buiten zijn faculteiten is gegaan door op eigen houtje een onderzoek te beginnen waar hij legaal en economisch gezien geen bevoegheid toe had. Officieel is de beschuldiging “bewust een onwettige resolutie aannemen, door zichzelf competent te verklaren om misdaden gedurende Franco te onderzoeken”.
Dit verhaal krijgt natuurlijk nog een flink politiek staartje, want ondanks dat de schorsing unaniem door 18 rechters is besloten, is er vanuit het ministerie van justitie tegendruk gegeven door aan te geven dat er 3 rechters zouden zijn (met stemrecht) die zich voorheen niet hebben uitgesproken maar die tegen de schorsing zijn.
De officiele term die de beschuldiging beschrijft is prevaricato, ik ken zo even geen nederlandse vertaling. In het duits is het Rechtsbeugung.
Détournement de pouvoir misschien?
@7, dat maakt het niet echt hollandser
@6
machtsverdraaiing?
of
Teveel verschillende ‘petten’ opzetten?
De vertaling van prevaricato (in het Spaans prevaricación) is ambtsmisbruik.
C.T. Tromp, beëd. vertaler Spaans