Liefde in tijden van DNA-tests

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
,

Rathenau-onderzoeker Lotte Asveld fantaseert over de toekomst van DNA-tests in deze nieuwe aflevering over Intieme Technologie van het Rathenau Instituut.

Ik loop naar zijn werkkamer, til mijn hand op om aan te kloppen, laat mijn hand weer zakken. Loop weg. Nee, halverwege de gang draai ik mij weer om. Vastberaden nu. Ik ga kloppen.

“ Jaha”, klinkt het onwelwillend aan de andere kant van de deur. Ik stoor. Maar ik moet het vertellen. Dit is te belangrijk om alweer uit te stellen, om alweer door te schuiven naar een nog beter moment. Er is simpelweg geen goed moment voor het nieuws dat ik nu ga brengen.

Langzaam, voorzichtig, open ik de deur. “Lief?” vraag ik. Een verstoorde blik mijn kant op is zijn antwoord. Overal op zijn bureau ligt papier. Ik zie hoe hij nog net GeenStijl wegklikt. Hmm, echt opschieten doet het werk kennelijk ook niet.
“ Ik moet je iets vertellen.”
“Ga zitten.”
Ik kijk rond. Er is alleen de bureaustoel waar hij op zit en dat ene krukje dat wiebelt dat we allang weg hadden moeten doen, maar dat hier nu toch nog altijd ongelukkig staat te zijn. Ik ga erop zitten.
“ Het zit zo…”, begin ik voorzichtig. Wiebel wiebel.
“Je weet toch dat ik je vertelde over die ene collega….”
Frons in zijn voorhoofd.
“Die ene, waarvan ik dacht dat hij me wel leuk vond.”
Langzaam begint er iets te dagen in zijn blik.
“Wat is er met hem?”
“Nou vorige week was toch die borrel op werk?”
“Jahaa.”
“Er is iets gebeurd toen.” Wiebel, wiebel, wiebel.
“Zo, wat dan?”
“We hebben onze DNA-apps uitgewisseld.” Zo, dat is eruit. Het ligt aan zijn voeten.
“Jullie hebben wat?”
“We hebben onze DNA apps uitgewisseld!” Ik schreeuw het bijna in zijn gezicht. Alsof hij me de eerste keer niet hoorde.
Een droog “Zo”. Meer komt er niet uit hem.
“En we bleken een hele goede match te zijn.”

Stilte, lege, koude, stilte. We hebben allebei niets te zeggen. Sinds de DNA apps verkrijgbaar zijn, weten we dat wij genetisch helemaal geen goede match zijn, tamelijk rampzalig zelfs. En nu weten we ook dat ik met die ene collega die mij leuk vindt, wel een goede match ben.

Mijn echtgenoot zucht diep. “Hoeveel denk je dat zijn sperma zal kosten?”

Lotte Asveld is als senior onderzoeker/projectmedewerker Technology Assessment werkzaam bij het Rathenau Instituut. Ze houdt zich bezig met biobased economy, grondstoffen en betrouwbare wetenschap. Deze tests zijn inmiddels ook echt mogelijk. Bij dit bedrijf kunt u laten uitzoeken of uw DNA wel matcht met dat van uw partner: http://genepartner.com/

Het Rathenau Instituut daagt wetenschappers, ontwerpers en publiek uit om na te denken over de grenzen van technologie. Hoe intiem willen we dat mens en technologie met elkaar verbonden zijn? Schrijf een blogpost en maak kans op een kadobon ter waarde van 50 euro. Meer informatie hier.

 

 

Reacties (5)

#1 Bismarck

Eng zeg, als je denkt dat liefde zonder kinderen niet kan.

  • Volgende discussie
#1.1 gronk - Reactie op #1

Psst, bismarck, setje bakstenen lenen?

#2 Krekel

Persoonlijk vind ik dat niemand ooit nog kinderen zou moeten krijgen … aan de binnenkant van de baarmoeder, boven de de hals, zou een bordje moeten hangen met ‘Laat varen alle hoop, etc.’ … maar dat terzijde.

Om te bepalen of partners wel of geen goede ‘DNA-match’ zijn, daar hebben we toch gewoon het zoenen voor?

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#3 qwerty

Wetenschap in columns?
Heeft dit ook met eugenetica te maken?
Ik kan niet zoveel met dat Rathenau…

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#3.1 Share - Reactie op #3

Wat je zegt. Ik ‘stoor’ me al tijdje aan die schrijfsels. Het is alsof je een glossy leest.