Reizigers: mensen die onderweg zijn met een doel. In die zin zijn vluchtelingen reizigers. Of reizigers zich overal thuis voelen, hangt deels af van de ontvangst. En van een gezonde reizigersmentaliteit.
Er is een wat al te romantisch beeld dat elke reis een belofte inhoudt. Terwijl het ook wachten, sjouwen en zere voeten betekent. Eén ding staat vast: zolang de mens bestaat, zolang reist zij.
Jan Brueghel de Oude – De karavaan, 1607.
_-_The_Caravan_-_WGA3550.jpg?uselang=nl "cc commons.wikimedia.org Jan Brueghel (I) - The Caravan")
Reislustigen hebben regelmatig trek. Wegrestaurants zijn zo oud als de weg naar Rome.
Isaac van Ostade – Reizigers bij een herberg, 1645.
Waar anders dan bij openbaar vervoer stations, vind je drommen reizigers? Waaronder dit trio in Venlo.
Piet Killaars – De Reizigers, 1960, station Venlo.
Of deze ‘backpacker’ van Paul Gees.
Paul Gees – De reiziger, 1999, station Tunrhout (Be).
De Spaanse schilder/beeldhouwer Eduardo Úrculo was in zijn laatste jaren veel met het thema reizen bezig. In Madrid staat ‘El viajero’ (de reiziger), een stilleven van koffers, een hoed, een paraplu en een jas. De reiziger is nergens te zien. In Oviedo wel. Daar staat de geheimzinnige reiziger (hij heeft een naam, maar niemand weet wie het is), leunend tegen zijn bagage.
Eduardo Úrculo – The return of Williams B. Arrensberg, 1993.
Dat vluchtelingen ook reizigers zijn bedacht Paul Bouter al.
Paul Bouter – Reiziger in de stad van vluchtelingen, 2008.
Het paard een reiziger? Ja, zegt Miriam Knibbeler, “omdat paarden in het wild vaak grote afstanden afleggen. Maar ook in mythologische zin. In mythen uit verschillende landen komt het paard vaak naar voren als begeleider bij reizen naar een andere wereld. Vaak ook naar de onderwereld.”
Miriam Knibbeler – Reiziger I, 2012.
“Dit kleine mensje in het nestje verbeeldt de reis tussen leven en dood. Het nest verwijst naar geboorte, maar de figuur erin lijkt ook wel dood. Alsof hij het net niet gehaald heeft.”
Miriam Knibbeler – Reiziger II, 2012.
De reizigers van Bruno Catalano missen iets. Catalano noemt zijn reizigers ‘wereldburgers’. De symboliek: iedereen die reist, laat ook iets achter. Of zoals hij in dit artikel zegt: “of course everyone has missing pieces in his or her life that he wont find again.”
Bruno Catalano – Van Gogh au chevalet, 2013.
Hieronder Catalano zelf (rechts), op reis met zijn dochter Emilie (links).
Bruno Catalano – Emilie en Moi même, 2013.
Een goede reis verder.