Kunst op Zondag | Regeerakkoord

Foto: copyright ok. Gecheckt 26-11-2022
Serie: ,

Onder de venijnige titel ‘Bruggen slaan’ wijdt het regeerakkoord van VVD en PvdA exact 147 woorden aan kunst en cultuur. Kunst op Zondag presenteert de integrale tekst van de kunstparagraaf en voorziet het van commentaar.

Kunst en cultuur zijn van grote waarde voor de samenleving.
Gabriel Cornelius von Max – Monkeys as Judges of Art.


Nederland heeft een naam hoog te houden in kunst en cultuur. Nederlandse ontwerpers, modemakers, dj’s en architecten veroveren de wereld
.
Via Artlinkart.comQu Guangci – Applause.

Beeldende kunst, dans, opera en musicals trekken een groot publiek. Instellingen en kunstenaars ontpoppen zich als cultureel ondernemer en boren nieuw publiek en nieuwe middelen aan.
Jeff Koons – Ushering in Banality.

Het overheidsbeleid richt zich vooral op een sterke basisinfrastructuur, talentontwikkeling en internationale bekendheid van onze topkunst.
Via Galerie MokumKenne Grégoire –  De schreeuw.

Cultuur moet toegankelijk blijven. De BTW-verhoging voor podium- en beeldende kunsten gaat definitief niet door.
Laikingland – Martin SmithApplause machine (filmpje).

[kliktv nr=1]
We ondersteunen en stimuleren cultureel ondernemerschap en nieuwe financieringsvormen
.
Chen WenlingWhat You See Might Not Be Real.

De cultuurkaart CJP voor jongeren blijft behouden. Culturele instellingen richten hun educatie op deze groep.
Yue Minjun – Flexible Attitude (Koutou).

Talentontwikkeling wordt gestimuleerd via het Fonds voor de podiumkunsten en cultuureducatie.
Alexandre-Gabriel DecampsThe Experts.

Gesubsidieerde culturele instellingen hanteren de Code culturele diversiteit.
Ineke KantersDe tijd lost alles op (reportage – filmpje).

[kliktv nr=2]
Het onderwijs en de cultuursector bundelen krachten ten behoeve van cultuureducatie in het basis- en voortgezet onderwijs
.
Louis Marcoussis –  The Open Door.

Reacties (4)

#1 frankw

Dikke plus voor deze KOZ, hij is fijn!

  • Volgende discussie
#2 HansR

Haha, mooi gedaan.
In het uitzoeken heb je vast plezier gehad.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#3 Rik

Ik was dit voorjaar in Istanbul. In tegenstelling tot NL heeft Turkije niet echt zoiets als een kunstbeleid vanuit de overheid – of het moest om de verheerlijking van de Turkse staat gaan m.n. het late Ottomaanse rijk en Attatruk. Ik ben daar – na enig zoekwerk want je moest eerst over een of andere verlaten parkeerplaats struinen – naar het museum voor moderne kunst gegaan wat zich in een vooralige loods bevond: Een prive instelling.

Mijn eerste indruk: Goh, hier is geen kip en jemig wat een saaie laat Ottomaanse / Attaturk kunst die de Turkse staat verheerlijkt. Schijn bedroog want aan het einde van de looproute was de metamorfose van verheelrijking van de staat tot kritiek op de staat door hedendaagse kunstenaars compleet en het raakte me – veel meer dan wat ik normaal in een museum ervaar. En ik was er blijkbaar vroeg want die paar uur later was er een goed gevuld in het museum.

Ik ga niet zeggen dat de situatie in Turkije goed is – kunst in de openbare ruimte ontbreekt bijvoorbeeld nagenoeg – maar wel dat ik een van de meest interessante museums die ik sinds tijden gezien heb daar bezocht heb in een land wat er hoegenaamd geen kunstbeleid op na houdt. Of misschien wel dankzij… het museum van de moderne kunst in Istanbul kan zich eigenlijk ook niet veroorloven om werken op de hangen die niet tot de verbeelding spreken.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#4 P.J. Cokema

@3 Het Istanbul Modern heeft in haar zeven (of acht?)jarig bestaan aardig wat gepresteeerd en een deel van de collectie was hier dit jaar in Boymans (Rotterdam) te zien.

Het museum timmert in het buitenland toch al goed aan de weg.
Of de collectie zich kan meten met die van andere musea voor moderne kunst? Oordeel zelf.

Het Istanbul Modern mag een voorbeeld zijn van een museum die met orivaat geld heel wat krijgt gedaan. Zo zijn er wel meer in de wereld. Je ziet dan wel grote verchillen in collecties en projecten, hetgeen afhankelijk is van het harde netwerken van de staf én van de financiële mogelijkheden die er voorradig zijn.

Zonder steun van sponsors en (in)direct overheidsgeld wordt ook het Istanbul Modern niet bekend. Het Boymansproject was mede mogelijk door geld uit het “400-jaar-NL-Turkije”-potje, waar ook overheidsgeld in zit (niet veel, maar toch).

  • Vorige discussie