Serie:

Groene stroom is niet groen en groene auto’s zijn niet zo zuinig als men denkt. Ach wat, vandaag in Kunst op Zondag: er is meer te doen met groen.

Je kunt elkaar een spiegel voorhouden en vragen ‘hoe groen ben jij eigenlijk?’. Een goede waarnemer ziet dan dat we nooit zo groen zullen worden als de natuur zelf.

Anish Kapoor – Sky Mirror, Kensington Gardens.
cc Flickr duncan c  photostream Anish Kapoor Sky Mirror Kensington Gardens

Het duo Ackroyd & Harvey gebruikt gras als fotografisch middel. Als het gras groeit, worden de portretten scherper.

Ackroyd and Harvey – grass portrait.
cc Flickr Amy Youngs  photostream Heather Ackroyd and Dan Harvey

Waarmee maar gezegd wordt: wij werken niet voor groen, groen werkt voor ons. Dat moet ook Tim Knowles gedacht hebben. Hij laat bomen zijn tekeningen maken.

Tim Knowles – Tree drawing.
cc Flickr angs school  photostream Tim Knowles Tree drawing

We hebben groen nodig en toch laten we de natuur niet haar gang gaan. Uit angst er door overwoekert te raken. Als Stefaan de Croock mos verwijderd ontstaan er fraaie kunstwerken (reversed graffiti). Anna Garforth laat mos heel gecontroleerd groeien.

Anna Garforth – Moss graffiti.
cc Flickr faseextra photostream Moss graffiti AnnaGray Garforth

In ‘The Lost Gardens of Heligan’, een gerestaureerd landgoed, liggen een paar keien die door de natuur woren overwoekerd.

Heligan Gardens- Mud Maid on Woodland Walk.
cc Flickr Cross Duck  photostream Green lady asleep in the woods at Heligan

Als het groen je teveel naar je zin groeit, vernietig het dan niet, knijp het gewoon samen.

Mehmet Ali Uysal – Skin 2.
cc Flickr Claus Moser photostream Mehmet Ali Uysal Skin 2

Er is gewoon niet genoeg ruimte voor groen. Dan maar de lucht in.

Patrick Blanc – Vertical Gardens.
cc Flickr Steve Silverman photostream Patrick Blanc Vertical Gardens

Stefano Boeri –  Vertical Forest.
cc Flickr準建築人手札網站 Forgemind ArchiMedia photostream Stefano Boeri Bosco Verticale

Gaëlle Villedary legde in plaats van een rode loper zo’n 3,5 ton graszoden door het Franse dorpje Jaujac, ter gelegenheid van het 10-jarig bestaan van het lokale kunst en natuur programma – we racen er even overheen.

Hoe creatief met groen bent u?

Reacties (9)

#1 qwerty

Ik vind die werken er allemaal wat gekunsteld uitzien, in elk geval is dit niet voor de eeuwigheid :)

  • Volgende discussie
#2 P.J. Cokema

@1: “Ik vind die werken er allemaal wat gekunsteld uitzien”

Eh…. een waarneming die per definitie voor alle kunst geldt? ;-)

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#3 roland

In het donker verdwijnen kleurverschillen.
Waarom willen we dan steeds het lichtend voorbeeld zijn?

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#4 qwerty

@2: zonder twijfel maar als je gebruik maakt van natuur wordt dat extra geaccentueerd. Ik dacht overigens juist omdat het natuur is er een minder serieuze opmerking – dacht zelfs grappig, oh jee – mee te maken ;)

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#5 Rigo Reus

En ik moest denken de Belgische kunstenaar Angelo Vermeulen http://www.biomodd.net/ nogal gecompliceerd maar fascinerend.
En ik ben de naam kwijt grrrrrrr van die kunstenaar die opstellingen maakt van palmen/vingerplanten in grote potten?

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#6 P.J. Cokema

@5: Waar heb je dat gezien?
Ik kom o.a. op Jan Coolen of Frank Bruggeman. Of misschieneen van deze, bijv. Tom Matton (was in Gemeentemuseum Den Haag).

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#7 Rigo Reus

Waarschijnlijk bedoel ik Brodthaers, en heb ik het gezien of in Dusseldorf, of in Sonsbeek. Maar er zijn meerdere kunstenaars die werken met dit uh, materiaal.
De bandbreedte van een kunstenaar die werkt met groen, is niet zo groot, het is gauw enkel decor, of hij beweegt zich in hetzelfde gebied als de tuinman.
De fotos die bij deze KOZ staan, de liggende vrouw, de wasknijper, die bevallen me wel.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#8 P.J. Cokema

@7: Ah, Marcel Broodthaers, qua werk duidelijk schatplichtig aan Marcel Duchamp.
Je bedoelde dus “L’espace de l’écriture”. Ook te zien geweest in het Bonnenfanten museum Maastricht.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#9 Rigo Reus

@8: Ik heb een groot kunsthart, en ik vind die palmen in die wachtkamer best wat hebben: je kunt er lekker gecamoufleerd en beschut wachten, en de palmen zelf lijken ook wel te wachten, palmen, net mensen, maar ik kan me voorstellen dat dit werk mij, als ik in een minder humeur ben, mij net zo provoceren als Duchamp’s urinoir dat destijds deed: tsss, ze noemen alles maar kunst – zoiets.

  • Vorige discussie